της Ματίνας Παπαχρηστούδη
Από τη στήλη media-λογώντας
Όσοι είχαμε την ατυχία να παρακολουθήσουμε λίγο από δελτία ειδήσεων και εκπομπές των μεγάλων καναλιών, μετά την 28η του Οκτώβρη, όταν το άκουσμα του ύμνου του ΕΑΜ στην Παρέλαση του Χαλανδρίου έγινε μείζον θέμα για Μέσα και δημοσιογράφους τους, το μετανιώσαμε. Όχι ότι περιμέναμε διαφορετική στάση από τα κυρίαρχα ΜΜΕ και τους ανθρώπους τους. Διαφορετική πολιτική και ιδεολογική στάση. Την περιμέναμε, όμως, με κάποια σοβαρότητα, με ιδεολογικό περίβλημα, ιστορικές αναφορές. Να, σαν τη στάση του Πλεύρη, ιδεολογικού συνοδοιπόρου κάθε είδους δωσιλογισμού και φασισμού. Ή αυτή του Παύλου Τσίμα ο οποίος προσέφερε στην αντικομμουνιστική υστερία που ξεσηκώθηκε, το άλλοθι της (υποτιθέμενης) γνώσης των ιστορικών γεγονότων.
Στη συντριπτική πλειονότητά τους τα ΜΜΕ και κυρίως οι δημοσιογράφοι, αναλυτές, σχολιαστές που ακούστηκαν, αντέδρασαν με αλαλαγμούς. Με υστερία. Με λύσσα. Δεν μπορούμε να πούμε αν αυτό ήταν ένα δείγμα του άκρατου πανικού τους ή εάν πάνω στη φόρα τους να παπαγαλίσουν τους ινστρούχτορες της πολιτικής προπαγάνδας έδιναν διαπιστευτήρια αντικομμουνισμού. Μάλλον το δεύτερο ισχύει. Γιατί οι άνθρωποι στους οποίους τα ΜΜΕ και τα αφεντικά τους εμπιστεύονται το μικρόφωνο, έχουν πλήρως κατανοήσει το ρόλο τους. Έχουν επιλέξει να υπηρετήσουν τη «δημοκρατία των ισχυρών και εξουσιαστών» που δαγκώνει όποιον τολμήσει να σηκώσει κεφάλι, να αντιδράσει και να διεκδικήσει το δίκαιο των πολλών.
Αυτή η δημοκρατία, η «δημοκρατία τους» εξυπηρετεί μόνο τα αφεντικά τους και τα συμφέροντα τους. Είναι φυσικό για όλους αυτούς σε κανάλια, ραδιόφωνα και ιστοσελίδες να μην υλοποιούνται δικαστικές αποφάσεις, όπως π.χ για τις καθαρίστριες.
Αλίμονο, όμως, αν δεν εφαρμοστεί μια δικαστική απόφαση κατά σωματείου ή εργαζόμενου. Λυσσάνε… Είναι φυσικό και δημοκρατικό να κλείνει το πανεπιστήμιο ο πρύτανης γιατί έτσι γουστάρει. Αλλά είναι αντιδημοκρατικό να το κλείνουν οι φοιτητές που βάλλονται από τη συγκεκριμένη πολιτική που υλοποιεί ο πρύτανης εναντίον τους.
Για την υπεράσπιση της δημοκρατίας των αφεντικών τους κάνουν τα πάντα. Διαστρεβλώνουν ακόμη και τις διεθνείς ειδήσεις.
Λες και δεν έχουμε μάτια να διαβάσουμε τα τηλεγραφήματα των ξένων πρακτορείων για τα stress test των ελληνικών τραπεζών.
Σε νευρική κρίση, μαθαίνουμε, ήταν διευθυντάδες και αρχισυντάκτες από τα όσα μετέδιδαν τα διεθνή πρακτορεία για τα stress test των τραπεζών. Με τεταμένα νεύρα ανέμεναν τη γραμμή από το Μέγαρο Μαξίμου και τους διοικητές των τραπεζών. Για να φτιαχτεί, να κατασκευαστεί η «είδηση» της επιτυχίας των ελληνικών τραπεζών. BBC, Bloomberg, Euronews, Deutsche Welle μιλούσαν για αποτυχία δυο ελληνικών τραπεζών, για μεγάλη επιτυχία διάβασαν όποιοι αγόρασαν εφημερίδες ή παρακολούθησαν τα κανάλια τους. Φυσικό είναι. Αφενός οι εν λόγω τράπεζες έχουν στα χέρια τους τα δάνεια των καναλιών των αφεντικών τους, αφετέρου η κυβέρνηση ετοιμάζει το κούρεμα των δανείων τους, αμέσως μετά από αυτή τη δοκιμασία.
Αποκρύπτουν γεγονότα σημαντικά, γεγονότα που θα μπορούσαν, αν γίνονταν είδηση, να αλλάξουν τον κόσμο και να μεγεθύνουν στα όρια της γελοιότητας επεισόδια χωρίς καμία σημασία. Η διαφορά στη διαχείριση της επικαιρότητας και της πραγματικότητας από τα ΜΜΕ στο παρελθόν και σήμερα είναι ότι όσοι έχουν μικρόφωνο και θέση σ’ αυτά, γνωρίζουν πολύ καλά πως υπηρετούν τη «δημοκρατία» των εξουσιαστών. Και γι’ αυτό δαγκώνουν…
