Η κοινωνική αλληλεγγύη όμως, μπήκε στο παιχνίδι. Πολύπλευρα, όπως συνήθως. Απλός κόσμος, πολλές φορές χτυπημένος και ο ίδιος από την κρίση, πίεσε τις δημοτικές Αρχές ώστε να ανοίξουν χώροι περίθαλψης, που παρέμεναν κλειστοί. Απλός κόσμος, με δική του πρωτοβουλία, μοίραζε είδη πρώτης ανάγκης (ρούχα, τρόφιμα κ.ά.) ή γνωστοποιούσε τις ανάγκες που υπήρχαν, μέσω των Μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, οργάνωσαν «περιπολίες», ώστε να διανείμουν τα χρειώδη.
Η στάση του Δήμου Αθηναίων
Ο Δήμος Αθηναίων υπό την επίδραση της κοινωνικής πίεσης έθεσε σε διαθεσιμότητα 4 χώρους φιλοξενίας αστέγων (Πολιτιστικός Χώρος 4ης Δημοτικής Κοινότητας, στη συμβολή Λένορμαν και Αλεξανδρείας, Λέσχη Φιλίας στη γωνία Αγίου Μελετίου και Ξεναγόρα 6, Λέσχη Φιλίας στην οδό Κίου 5 της Κυψέλης, Γυμναστήριο Ρουφ, Πειραιώς και Εχελιδών 69). Οριακά ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις, όπως μπορούμε να γνωρίζουμε ενώ παράλληλα πρέπει να σημειώσουμε την άθλια στάση του Δήμου όταν καταλήφθηκε από άστεγους το Πνευματικό Κέντρο. Αξιοσημείωτη επίσης είναι η απουσία υγειονομικής περίθαλψης στο χώρο του γυμναστηρίου του Ρουφ. καθώς και η γενική απουσία υποστηρικτικών δομών. Όπως μας ανέφεραν εργαζόμενοι «το μόνο που προσφέρεται είναι ένας χώρος για ύπνο. Δεν υπάρχει καμία απολύτως οργάνωση!». Ενώ, σύμφωνα με άστεγο που ήθελε να διατηρήσει την ανωνυμία του «η κατάσταση το βράδυ δεν παλεύεται». Σημαντική, όμως, είναι και η ανθρώπινη γεωγραφία των διαμενόντων στο παρόν γυμναστήριο. «Η πλειοψηφία είναι μεγάλης ηλικίας άνθρωποι που έρχονται εδώ για έναν ύπνο», μας δήλωσε εργαζόμενος. Και οι μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις, επαπειλούνται.
Δραματική αύξηση του αριθμού των αστέγων
Το ρεπορτάζ μας συνεχίστηκε στο Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ), στην Πλατεία Κουμουνδούρου. Φτάσαμε την ώρα του συσσιτίου της Εκκλησίας. Η εικόνα ξάφνιαζε. Πολλά νεαρά άτομα, στο ηλικιακό φάσμα 16-24, περίμεναν στην ουρά για μια σακούλα με τρόφιμα. Υπό το βλέμμα πάντοτε, αρκετών αστυνομικών της δημοτικής αστυνομίας (καταστολή και φιλανθρωπία πάνε μαζί, βλέπετε). Οργασμός δραστηριοτήτων. Τα άτομα που εργάζονταν εκεί, ήταν φανερό ότι κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες τα ανταποκριθούν στην αυξημένη ζήτηση. Τα στοιχεία που μας παρέθεσε η εργαζόμενη στον κρίσιμο αυτό φορέα, αποκαλυπτικά. Όπως μας ανέφερε «ο αριθμός των ανθρώπων που περιθάλπουμε έχει παρουσιάσει αύξηση 20-25%. Κυρίως Έλληνες, ηλικίας 35-40 ετών και πάνω». Τι να πει κανείς… Μόνο ότι μας προξενεί εντύπωση που στην Ελλάδα του 2012 το μόνο που αυξάνεται, είναι η καταστολή, οι φόροι, οι αυτοκτονίες και οι άστεγοι.
