Γράφει ο Γιώργος Α. Λεονταρίτης
Το κυβερνητικό τσίρκο του ανερμάτιστου ΣΥΡΙΖΑ, δεν υποψιάζεται τον ρόλο που διαδραμάτισε με την επονείδιστη Συμφωνία των Πρεσπών, τόσο για την Ελλάδα όσο και για τα Βαλκάνια. Ακόμη χειρότερα, μπορεί να γνωρίζει τη βαρύτητα της αποφάσεώς του και ενσυνείδητα προχώρησε με μια συμφωνία προδοτική, που προμηνύει εθνικές συμφορές. Έχει καταστεί οφθαλμοφανές το γεγονός, ότι οι δυνάμεις του άκρατου καπιταλισμού και της αισχρής παγκοσμιοποίησης, επιδιώκουν αλλαγή στον χάρτη των Βαλκανίων, με απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα, και δημιουργία ανεξάρτητου ενιαίου «Μακεδονικού κράτους» με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη.
ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ, οι Τούρκοι βλέποντας την ενδοτικότητα του Τσίπρα, ο οποίος είναι διατεθειμένος να ξεπουλήσει τα πάντα, ετοιμάζουν κίνηση για «ανεξαρτησία» της Δυτικής Θράκης και αναταραχή στο Αιγαίο. Ο σατανικός εγκέφαλος του Σόιμπλε από νωρίς είχε διατυπώσει τη στρατηγική του για να επιτευχθούν όλα αυτά τα ανοσιουργήματα. Τα σχέδια αυτά δεν μπορούσαν να υλοποιηθούν με καμιά δεξιά κυβέρνηση. Έπρεπε να εξαγοράσουν τυχοδιώκτες της πολιτικής, ανθρώπους χωρίς αρχές και, βεβαίως, χωρίς πατριωτική συνείδηση, προκειμένου να δώσουν την εντύπωση ότι η παραχώρηση εθνικού εδάφους και η απεμπόληση της Ιστορίας μας είναι κινήσεις «προοδευτικές» που εκφράζουν την «Αριστερά». Μια «Αριστερά» όπως αυτή η ψευδεπίγραφη του Τσίπρα, που κατάντησε… Μαντάμ Ορτάνς των Βρυξελλών και του ΝΑΤΟ. Όπως δηλαδή η παλιά εκείνη ιερόδουλη που γύριζε στους κοιτώνες των ξένων ναυάρχων στην Κρήτη και την απαθανάτισε ο Καζαντζάκης στον «Αλέξη Ζορμπά», έτσι κι αυτή η Συριζαία «Αριστερά» περιφέρεται στις αυλές των εκπροσώπων του στυγνού καπιταλισμού, πουλώντας τα πάντα και υπακούοντας στις ανώμαλες ορέξεις τους. Θα έχει όμως και το τέλος που είχε εκείνη η γραφική εταίρα. Η Μαντάμ Ορτάνς πέθανε μόνη, περιφρονημένη απ’ όλους και οι μοιρολογίστρες λεηλάτησαν το σπίτι της. Έτσι θα σβήσει κάποτε και η Συριζαία ψευδοαριστερά, μέσα στις αμαρτίες της. Ο Τσίπρας για να προχωρήσει σ’ αυτή την ανήκουστη Συμφωνία και για να δικαιολογήσει το τσουνάμι της λαϊκής αγανάκτησης, χαρακτήρισε όλους αυτούς που αντέδρασαν και αντιδρούν δυναμικά, σαν… «ακροδεξιούς», «φασίστες», «εθνικιστές» (και ό,τι άλλο κατεβάσει ο σαλεμένος του νους), ενώ αυτός είναι ο… «αριστερός» που έχει το θάρρος (ή το θράσος;) να προχωρά σε… ριζοσπαστικά μέτρα! Πραγματικά, από τη μία ο περιβόητος Σόρος παρέα με τη Μέρκελ και τον πρεσβευτή Πάιατ, κι από την άλλη ο Τσίπρας με τον Κοτζιά, έστησαν καυδιανά δίκρανα στον δρόμο προς την προδοσία της Μακεδονίας.
Ο ΤΑΧΥΔΑΚΤΥΛΟΥΡΓΟΣ και ακροβάτης της πολιτικής Αλέξης, χάρισε «Μακεδονική» ταυτότητα στους Σκοπιανούς, αλλά συγχρόνως ξέσκισε τη δική του «αριστερή» ταυτότητα. Κάτι χειρότερο: Προκάλεσε τη δυσπιστία του κόσμου σε όσους πραγματικά έχουν αριστερή συνείδηση. Το λεγόμενο «Μακεδονικό ζήτημα» έχει ρίζες από το 1922. Τα λάθη των Κομμουνιστών από εκείνη την περίοδο και μετά γι’ αυτό το ζήτημα είναι γνωστά και τα πλήρωσαν ακριβά. Αλλά, τουλάχιστον, είχαν μια «λογική» με την έννοια της πλήρους υποταγής και υπακοής των Κομμουνιστών (σε Βαλκάνια και Ευρώπη) προς τη Μέκκα του Κομμουνισμού, τη Σοβιετική Ένωση και στην Κομιντέρν. Ειδική αναφορά σε «Μακεδονικό ζήτημα», έγινε για πρώτη φορά στην 5η Συνδιάσκεψη της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας τον Δεκέμβρη του 1922 στη Μόσχα. Η συνδιάσκεψη διεξήχθη αμέσως μετά το τέλος του 4ου Συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς (5/11/1922). Στις αποφάσεις αναφερόταν για πρώτη φορά, ότι στο πλαίσιο της μελλοντικής Βαλκανικής Ομόσπονδης Σοσιαλιστικής Σοβιετικής Δημοκρατίας, θα ενταχθούν ως αυτόνομες δημοκρατίες, η Μακεδονία και η Θράκη. Αναγνωριζόταν επίσης, η ύπαρξη «μακεδονικού απελευθερωτικού κινήματος». Η Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία όφειλε να αποσπάσει το «κίνημα» αυτό από την καθοδήγηση της αστικής τάξης και να το κερδίσει προς όφελος της σοσιαλιστικής επανάστασης.
Μια «Αριστερά» όπως αυτή η ψευδεπίγραφη του Τσίπρα, που κατάντησε… Μαντάμ Ορτάνς των Βρυξελλών και του ΝΑΤΟ. Όπως δηλαδή η παλιά εκείνη ιερόδουλη που γύριζε στους κοιτώνες των ξένων ναυάρχων στην Κρήτη και την απαθανάτισε ο Καζαντζάκης στον «Αλέξη Ζορμπά», έτσι κι αυτή η Συριζαία «Αριστερά» περιφέρεται στις αυλές των εκπροσώπων του στυγνού καπιταλισμού, πουλώντας τα πάντα και υπακούοντας στις ανώμαλες ορέξεις τους. Θα έχει όμως και το τέλος που είχε εκείνη η γραφική εταίρα
Μετά από 97 χρόνια, ο Τσίπρας βαδίζει στους ίδιους εκείνους λαθεμένους δρόμους, όχι όμως για να προσαρμοστεί σε κάποιο διεθνές κομμουνιστικό κέντρο –που άλλωστε δεν υφίσταται σήμερα– αλλά για να εξυπηρετήσει τα άκρως επικίνδυνα και ανθελληνικά σχέδια του διεθνούς καπιταλισμού, του ΝΑΤΟ, της Γερμανίας, και των Αμερικανών. Καμιά σοσιαλιστική επανάσταση δεν υφίσταται σήμερα, παρά μόνο η καπιταλιστική επέλαση. Ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με όποιας μορφής Αριστερά, αλλά καπηλευόμενος αυτή την ιδεολογική «ταμπέλα», επειδή «πουλάει», προσχώρησε στο στρατόπεδο των οικονομικών δολοφόνων, που κομψά και με δουλόφρονα διάθεση, αποκαλούνται «θεσμοί». Αφού εντάχθηκε στο υπηρετικό προσωπικό των Βρυξελλών, της Γερμανίας και των Αμερικανών, εφήρμοσε τα πιο σκληρά και απάνθρωπα οικονομικά μέτρα κατά των πολιτών, κλέβει τις πρώτες κατοικίες ανήμπορων ανθρώπων με αισχρούς πλειστηριασμούς και παρέδωσε τις τράπεζες –που έπαψαν να είναι ελληνικές– σε συμμορία ευρωπαίων τραπεζιτών. Καμιά δεξιά κυβέρνηση στο παρελθόν δεν είχε διανοηθεί τέτοιες αθλιότητες. Τις υλοποιεί όμως η σουρεαλιστική αντιλαϊκή «Αριστερά». Τώρα, η μαντάμ Μέρκελ, ο πρύτανης της διπλωματικής αλητείας Μάθιου Νίμιτς και ο Αμερικανός πρεσβευτής Πάιατ τράβηξαν το αυτί του Τσίπρα για να ψηφισθεί οπωσδήποτε –χωρίς χρονοτριβή– η προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών για το χατίρι του Ζάεφ και του ιδιοκτήτη των Σκοπίων, του βρικόλακα των Βαλκανίων, Τζωρτζ Σόρος.
ΜΕ ΤΗ ΜΟΡΦΗ του Πάιατ, βρικολάκιασε ο αλήστου μνήμης Αμερικανός πρεσβευτής του 1952, ο περιβόητος Πιούριφοϊ, ο οποίος ρύθμιζε την πολιτική ζωή της χώρας μας. Μικρό παράδειγμα: Στις εκλογές εκείνου του έτους, ο Πρόεδρος της ΕΔΑ Ιωάννης Πασαλίδης και ο στρατηγός Στέφανος Σαράφης, πρότειναν στον αρχηγό της ΕΠΕΚ, στρατηγό Νικόλαο Πλαστήρα, εκλογική συνεργασία. Ο Πλαστήρας, άνθρωπος καλών προθέσεων, αλλά αδύναμος, τους απήντησε ότι θα το ήθελε αυτό, αλλά συνεργασίες τέτοιας μορφής τις απαγόρευαν οι Αμερικανοί. Και αφελώς τους συνέστησε: «Δεν πάτε να δείτε τον Πιούριφοϊ;»! Φυσικά, οι δύο αριστεροί ηγέτες έφυγαν απογοητευμένοι.
Ο νέος Πιούριφοϊ ξεπέρασε τον συμπατριώτη του. «Θα πουλήσετε τη Μακεδονία», διέταξε, και ο υπηρέτης πρωθυπουργός μας υπάκουσε. Όταν το 1949 έγινε η περιβόητη Ε’ ολομέλεια του ΚΚΕ και το «Μακεδονικό» ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος-ΕΛΔ, Ηλίας Τσιριμώκος, σε άρθρο στην εφημερίδα του την «Μάχη», τόνιζε: «Για χάρη ξένων σκοπών, το ΚΚΕ έκανε χαρακίρι στο κατώφλι της ΝΟΦ (Σλαβομακεδόνων). Κανείς δεν αμφιβάλλει, πως τούτο το «λάθος» υπήρξε θανάσιμο και πως δεν διορθώνεται αύριο με τη συνηθισμένη «αυτοκριτική». Το ζήτημα είναι να μην παρασύρει το ΚΚΕ στο χαρακίρι του και την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό αυτού του τόπου. Πού θα βρει εκλογείς το ΚΚΕ για να τους πείσει, πως πρέπει να αυτονομηθεί η Μακεδονία;» Σήμερα ο Τσίπρας έκανε χαρακίρι στο κατώφλι του Ζάεφ, με τη Συμφωνία των Πρεσπών, για χάρη ξένων σκοπών και συμφερόντων. Η πολιτική του αυτοκτονία, μας είναι αδιάφορη. Το κακό όμως είναι ότι παρέσυρε στην πράξη του αυτή, την τύχη της ελληνικής και μίας Μακεδονίας.
Υπάρχει όμως κι ένα άλλο θέμα: όλα δείχνουν ότι οι εκλογές δεν θα αργήσουν πολύ. Και είναι σίγουρο ότι θα προκηρυχθούν αιφνιδιαστικά. Ο λαός λοιπόν θα κληθεί να βαδίσει στις κάλπες, χωρίς να υπάρχει αληθινή μεγάλη πατριωτική Αριστερά, που να μπορέσει να αναχαιτίσει τους ευρωλάγνους. Με σημαδεμένη «ευρωπαϊκή» τράπουλα θα παιχθεί το παιχνίδι, άσχετα από ταμπέλες. Καμιά ενωτική κίνηση του γνήσιου προοδευτικού χώρου δεν έχει σημειωθεί. Η δύναμη της ζωής και των πραγμάτων, μπορεί να αλλάξει κάποια πράγματα; Ο Μίλοβαν Τζίλας, ο μεγάλος αιρετικός του Γιουγκοσλαβικού Κομμουνισμού, έλεγε ότι: «Η δύναμη της πραγματικότητας και η δύναμη της ζωής, υπήρξαν πάντοτε ισχυρότερες από οποιαδήποτε μορφή κτηνώδους βίας, και πλέον αληθινές από οποιαδήποτε θεωρία…». Οι δυνάμεις αυτές άραγε, θα αποδειχθούν ισχυρότερες από την ευρωπαϊκή κτηνώδη βία;
