Πρώτη κίνηση μιας αριστερής κυβέρνησης, να καλέσει τον λαό στο Σύνταγμα.
Ο Λευτέρης Αρβανίτης είναι υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ Θεσσαλονίκης. Είναι δημοσιογράφος στον Δρόμο της Αριστεράς, το alterthess.gr και το tvxs.gr.
Αν πριν από μερικά χρόνια η επίκληση της Αριστεράς στο εκλογικό σώμα γινόταν στη βάση της ψήφου διαμαρτυρίας και στήριξης των «μικρών», σήμερα η επίκληση του εκλογικού σώματος στην Αριστερά έχει κεντρικό άξονα την κυβερνητική προοπτική και την ενότητα ως καθολική πλέον απαίτηση.
Καλύτερα από κάθε υποψήφιο και κάθε κόμμα, ο κόσμος της εργασίας γνωρίζει ότι τα κόμματα του μνημονίου δεν αποτελούν πλέον λύση στο «πρόβλημα», αλλά αντίθετα την πηγή του. Εμείς, οι υποψήφιοι και υποψήφιες του ΣΥΡΙΖΑ σε όλη την Ελλάδα, οργώνοντας γειτονιές και εργασιακούς χώρους, διαπιστώνουμε ότι δύο είναι οι ερωτήσεις στις οποίες καλούμαστε να απαντήσουμε: Αν η Αριστερά μπορεί να κυβερνήσει και φυσικά αν η Αριστερά μπορεί να ενωθεί. Αντιστρέφουμε τα ερωτήματα και απαντάμε, αν μπορεί ο λαός να κυβερνήσει και αν μπορεί υπάρξει ενότητα της Αριστεράς, χωρίς αυτό να αποτελεί λαϊκή απαίτηση.
Ενότητα, ενότητα, ενότητα…
Αν κάποιος χώρος σήμερα πολυδιασπάται είναι το κυρίαρχο αστικό μπλοκ, με τη Δεξιά να αποτελείται πλέον από πέντε σχηματισμούς και τη σοσιαλδημοκρατία να διαθέτει τουλάχιστον τέσσερεις συλλογικούς εκφραστές.
Αντίθετα οι δυνάμεις της Αριστεράς ενισχύονται, ενωτικές διεργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη και κυρίως η πίεση της «βάσης», του κόσμου της εργασίας καθιστά αυτήν την προοπτική μονόδρομο. Οι δυνάμεις της Αριστεράς μετά τις εκλογές, μπορεί να μην αποτελούν μειοψηφία, παρά τον άδικο εκλογικό νόμο που για ακόμη μια φορά επιδοτεί απονομιμοποιημένες κυβερνήσεις. Σε αυτή την περίπτωση τα κόμματα της Αριστεράς θα έχουν την ιστορική ευθύνη να ζητήσουν κυβερνητική εντολή και να σχηματίσουν μια αριστερή κυβέρνηση, που θα ανατρέψει την πιο ταξική πολιτική των τελευταίων δεκαετιών.
Και η λαϊκή πίεση είναι αυτή που θα φέρει την ενότητα, θα σχηματίσει κυβέρνηση και θα νομιμοποιήσει την Αριστερά στην εξουσία.
Ο κυβερνητισμός στο περιθώριο
Επειδή όμως οφείλουμε να μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος και την τραγική εμπειρία των συντρόφων μας στην Ευρώπη, είμαστε υποχρεωμένοι να επισημαίνουμε συνεχώς τον κίνδυνο του στείρου κυβερνητισμού. Την αποκλειστική δηλαδή ενασχόληση με ένα κυβερνητικό πρόγραμμα, που καταλήγει να αποτρέπει την πραγματική είσοδο των μαζών στην πολιτική.
Αντίθετα οφείλουμε να μπολιάσουμε την κυβερνητική Αριστερά με τις πρακτικές των κινημάτων, την εμπειρία της άμεσης δημοκρατίας των πλατειών, τις αντιστάσεις των τελευταίων δύο ετών και να καταστήσουμε και πάλι την πολιτική ελκυστική.
Μια αριστερή κυβέρνηση επομένως, δε θα είναι τίποτα περισσότερο από μια κυβέρνηση του λαού, που θα καλέσει τον κόσμο να βγει στους δρόμους για να τη στηρίξει, στήνοντας μια μεγάλη και «συνεχή» γιορτή αντίστασης και αλληλεγγύης στο Σύνταγμα.
