Η κυρία Αναστασία Σακελλαρίου είναι επικεφαλής του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), κύριου μετόχου (σε ποσοστό 85% και άνω) των τεσσάρων συστημικών τραπεζών και της έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για «απιστία τελεσθείσα από κοινού κατ’ εξακολούθηση και μη» για την υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.
Παρά το γεγονός ότι ισχύει το τεκμήριο της αθωότητας και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει την κατάληξη της ποινικής δίωξης γεννώνται κρίσιμα ερωτηματικά για την επάρκεια της κυρίας Α. Σακελλαρίου.
Το πόρισμα των εισαγγελικών Αρχών για τις ευθύνες της αναφέρει ότι για την έγκριση της αναδιάρθρωσης των δανείων του Ομίλου Κοντομηνά έγινε «εσφαλμένη αξιολόγηση των χρηματοοικονομικών δεικτών από τα αρμόδια όργανα, αναφορικά με τη δυνατότητα εξυπηρέτησης των Ομολογιακών Δανείων» και επίσης ότι «διενήργησαν τις ως άνω χρηματοδοτήσεις κατά παρέκκλιση των εσωτερικών διαδικασιών, χωρίς την τήρηση βασικών αρχών τραπεζικής πρακτικής, παρά την αδύναμη κεφαλαιακή βάση του συγκεκριμένου πιστούχου, την ελάχιστη ή και ανύπαρκτη ίδια συμμετοχή του, και με χρηματοοικονομικές μοχλεύσεις εκτός αποδεκτών τραπεζικών κριτηρίων».
Οι παραπάνω διαπιστώσεις πιστοποιούν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι η κυρία Α. Σακελλαρίου δεν είναι σε θέση να αξιολογήσει επαρκώς μία πιστοδότηση και παρ’ όλα αυτά διαχειρίζεται την τύχη των τεσσάρων συστημικών τραπεζών που διασώθηκαν με τα δεκάδες δισ. ευρώ των φορολογουμένων. Συνδέεται η προστασία που της παρέχει ο κ. Ι. Στουρνάρας με το προετοιμαζόμενο ξεπούλημα των τεσσάρων τραπεζών;
