Επιστολές προς το Δρόμο: Η άνοδος των νέο-ναζί και η Αριστερά

Αποστέλλω αυτό το κείμενο στον Δρόμο της Αριστεράς με αφορμή τη δημοσίευση στο προηγούμενο φύλλο ενός πολύ καλού άρθρου του Γ. Τσίπρα με τίτλο «Ανιχνεύοντας τους όρους του φαινομένου Χρυσή Αυγή».

Σκοπός του κειμένου δεν είναι να ασκήσω κριτική στο συγκεκριμένο άρθρο μιας και όπως αναφέρω παραπάνω το βρίσκω αρκετά καλό, αλλά να διατυπώσω κάποιες σκέψεις που απορρέουν από άλλα κείμενα που γράφτηκαν για το συγκεκριμένο ζήτημα. Συγκεκριμένα θα παραθέσω κάποιες σκέψεις που διατυπώνονται στο διμηνιαίο περιοδικό Σοσιαλισμός Από τα Κάτω (Μάης Ιούνης 2012 Νο 92 -σελ 14-17) του Θανάση Καμπαγιάννη με τίτλο «Κοινός Αγώνας ενάντια στους Νεοναζί» και αναλύει διεξοδικά σε μέρος του άρθρου το προφίλ των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής.  Ο συγγραφέας του άρθρου χρησιμοποιεί ως προσέγγιση τη θεωρία των ομόκεντρων κύκλων έτσι ώστε να αναλύσει την εκλογική επιρροή του συγκεκριμένου κόμματος.
Όπως αναφέρει ο συγγραφέας, ο πρώτος κύκλος που είναι και ο ευρύτερος αφορά τη πλατειά μάζα των αντιμνημονιακών που θεώρησαν (ξεγελάστηκαν) από το δήθεν αντισυστημικό προφίλ της Χ.Α. και έτσι θεώρησαν ότι η ψήφος στο συγκεκριμένο κόμμα θα αποτελέσει ψήφο διαμαρτυρίας αλλά και τιμωρίας του πολιτικού συστήματος.
Ο δεύτερος κύκλος αφορά τη πλατειά μάζα των αντιμνημονιακών ψηφοφόρων. Είναι στενότερος και αναφέρεται σε αυτό που αποκαλείτε δεξιά πολυκατοικία και σχετίζεται με την εισροή ψηφοφόρων τόσο από το ΛΑΟΣ, το οποίο κατέρρευσε λόγω των πολιτικών του επιλογών, αλλά και της Ν.Δ. λόγω της φιλο-μνημονιακής της στροφή αλλά και της συμμετοχής της στην αντιλαϊκή κυβέρνηση Παπαδήμου.
Κλείνοντας, ο τρίτος ομόκεντρος κύκλος αφορά κυρίως ιδρυτικά μέλη της Χ.Α., αλλά και αυτούς που προσχώρησαν αργότερα, ασπαζόμενοι τη φασιστική ιδεολογία της.
Βεβαίως όλοι γνωρίζουν τη δράση της Χ.Α. διαχρονικά, τόσο οι αριστεροί πολίτες (υπόθεση Κουσουρή) και κυρίως οι μετανάστες.
Παρακαλώ σημειώστε ότι τα παραπάνω αποτελούν δίκη μου απόδοση των γραφομένων στο περιοδικό και δεν είναι αυτούσια μεταφορά του κειμένου.
Το ποσοστό της Χ.Α. αντικατοπτρίζει την εκλογική δύναμη της ακροδεξιάς στην Ελλάδα, μιας και το 1977, συμπτωματικά ίσως, η «Εθνική Παράταξης», εθνικιστικό κόμμα φιλοβασιλικών τάσεων, κατέγραψε το ποσοστό του 6,9%, δηλαδή όσο και η Χ.Α. στις εκλογές της 17ης Ιούνη 2012. Για την ιστορία θα αναφέρω ότι το συγκεκριμένο κόμμα διαλύθηκε και δε συμμετείχε στις επόμενες εκλογές του 1981. Βέβαια, τα δεδομένα σήμερα με τη Χ.Α. είναι διαφορετικά, μιας και το συγκεκριμένο κόμμα έχει πολύ ποιο συμπαγή οργανωτική δομή, ενώ χρησιμοποιεί πολύ, τόσο το υπαρκτό πρόβλημα του μεταναστευτικού, όσο και την αντικομουνιστική ρητορική, συνήθως λασπολογώντας, προκειμένου να διεισδύσει στα φτωχά λαϊκά στρώματα και να αλιεύσει με αυτό τον τρόπο ψήφους –μια επίσκεψη στην ιστοσελίδα του συγκεκριμένου κόμματος θα σας πείσει για του λόγο του αληθές. Επίσης, τον τελευταίο καιρό έχει ξεκινήσει και κοινωνικές δράσεις, όπως η διανομή τροφίμων και αυτό είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα αυξήσει κι άλλο την εκλογική της επιρροή, κάτι που καταγράφεται και στη τελευταία δημοσκόπηση της kappa research, η οποία της δίνει αύξηση 0,5%. Αν λάβουμε υπόψη τη δυναμική αύξηση της φτώχειας, λόγω των επερχόμενων αντιλαϊκών μέτρων, το ποσοστό αυτό ενδέχεται να αυξηθεί.
Λένε ότι το προλαμβάνειν είναι καλύτερο του θεραπεύειν και δυστυχώς η ευκαιρία για το πρώτο έχει χαθεί από την Αριστερά προκειμένου, να σταματήσει την άνοδο των νεοναζί.
Προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να ξεκινήσει από τη πλευρά της Αριστεράς αντιρατσιστική και αντιφασιστική ιδεολογική εκστρατεία με παράλληλα ρεαλιστικές προτάσεις για το πρόβλημα της μετανάστευσης. Επίσης θα πρέπει να οργανωθούν αντιφασιστικές επιτροπές στους τόπους δουλειάς και μάθησης, π.χ. σχολεία, και στις γκετοποιημένες περιοχές της χώρας.

Σχόλια