Η κατάσταση στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος για μια ακόμη φορά είναι εκρηκτική, με απλήρωτο προσωπικό και το χρέος του να διογκώνεται μέρα με την ημέρα. Παρά τις καλές προθέσεις τόσο της Διοίκησης όσο και τις διεύθυνσης, τελικά αποδεικνύεται καθημερινά ότι αυτό που λείπει είναι το επιχειρησιακό σχέδιο από τη μεριά του υπουργείου Πολιτισμού. Λεφτά υπάρχουν για να μπαλώνονται τρύπες από εδώ και από εκεί, έστω και την ύστατη στιγμή, πρόγραμμα όμως, πλάνο και σχέδιο, λάμπουν διά της απουσίας τους με ευθύνη του υπουργείου. Δεν εννοούν να καταλάβουν πως δεν αντιμετωπίζεις τις χρόνιες παθογένειες και την ομερτά που επικρατεί στους χώρους των εποπτευόμενων στα όρια της διαπλοκής και της διαφθοράς οργανισμών, απλά με διαχειριστικού τύπου λύσεις και επιλογές. Απαιτείται τόλμη και φυγή προς τα εμπρός με διαφάνεια, αποτελεσματικότητα, διάλογο και στοχοθεσία με τους εργαζόμενους, για τους εργαζόμενους, από τους εργαζόμενους, πάντα όμως με σκοπό και στόχο την προστασία του δημόσιου χαρακτήρα και την ανταποδοτικότητα στην κοινωνία. Ο χρόνος είναι αμείλικτος εχθρός αυτών των διαδικασιών και εκ του αποτελέσματος, αν κρίνουμε πως η ελπίδα της αριστερής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ έχει κάπου καταπλακωθεί από τη λάσπη και τον κουρνιαχτό της διαπραγμάτευσης, της αξιολόγησης και της εφαρμογής του μνημονίου της Αριστεράς.
Ο ριζοσπαστικός χαρακτήρας της κυβέρνησης μπήκε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας να κάνει παρέα στους σκελετούς του και καλά εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ της περιόδου Σημίτη και της ανασυγκρότησης του κράτους της περιόδου Καραμανλή! Γι’ αυτά παλεύαμε, σύντροφοι και συντρόφισσες μάλλον -όχι τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό- γιατί η ραγδαία μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ αυτό δείχνει, δυστυχώς. Ως εργαζόμενος στο ΚΘΒΕ ντρέπομαι να αντικρίσω στα μάτια τους συναδέλφους μου που εναπόθεσαν τις ελπίδες αυτών και των οικογενειών τους στο καινούργιο, στο ριζοσπαστικό, στο άφθαρτο. Σιγά-σιγά διαψευδόμαστε όλοι μας, παταγωδώς. Δεν έχω σκοπό να προχωρήσω σε περιγραφές καταστάσεων του οικονομικού αρμαγεδδώνα τον οποίο βιώνουμε, γιατί δεν χρειάζεται. Η συγκεκριμένη εφημερίδα δεν είναι χώρος για τέτοιου τύπου αναλύσεις. Προτάσεις πρέπει να γίνουν και κυρίως δράσεις από τους εργαζόμενους για να ανατραπεί αυτή η αντιδραστική πολιτική και κατά τη γνώμη μου η μη ύπαρξη πολιτικής από το ΥΠΠΟ για τις κρατικές σκηνές.
ΥΓ. Όσον αφορά τον ενδυματολογικό κώδικα που θα έπρεπε να ακολουθήσω για να παραστώ στη συνάντηση με τον ΠτΔ (fashion police made in Protagon) την επόμενη φορά υπόσχομαι να μιλήσω με ενδυματολόγο, αφού πρώτα δώσω ψωμί στην οικογένειά μου…
Δημήτριος Λ. Μπίκας, πρόεδρος εργαζομένων ΚΘΒΕ
