Στήλη Γνώμη
Είναι καλό που διευκολύνει η κυβέρνηση τους πολίτες της χώρας, ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις συσσωρευμένες φορολογικές και άλλες υποχρεώσεις τους – προκειμένου μάλιστα να αυξηθούν τα έσοδα του… πολυτραυματισμένου και σχεδόν ξεψυχισμένου Δημοσίου. Αρκεί, βέβαια, να μη φυγαδεύει στη συνέχεια αυτούς τους πόρους με τη μορφή «πρωτογενούς πλεονάσματος» ή για τις ανάγκες εξυπηρέτησης τοκογλυφικών και ληστρικών συμφωνιών. Διότι αυτό θα μετέτρεπε αυτομάτως την όποια «διευκόλυνση» σε «στρατηγική απομύζησης», σε πολλαπλασιασμό της φτώχειας και σε απροκάλυπτη εξόντωση των πολιτών…
Είναι καλό να «προσφέρει» η κυβέρνηση, σαν διαφήμιση βιβλίων στην TV, 80 και 120, και 500 δόσεις αποπληρωμής σε εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και νοικοκυριά που πνέουν τα λοίσθια, αρκεί να μην προορίζει αυτές τις «ευεργετικές συμβάσεις» για νέο… «τραπεζικό προϊόν», προκειμένου να φέρονται και να άγονται και να αλλάζουν χέρια ευκολότερα οι περιουσίες και η εργατική δύναμη στα χαρτοφυλάκια της διεθνούς χρηματοπιστωτικής Αδηφαγίας. Αρκεί, κοντολογίς, να μπορεί να αναλάβει η κυβέρνηση να εγγυηθεί αναπτυξιακές δυνατότητες και εναλλακτικούς τρόπους τήρησης αυτών των συμβάσεων. Ειδάλλως, δικαιούμαστε να συμπεράνουμε αυτομάτως ότι αυτή η κυβέρνηση γίνεται συνεργός σε βίαιη καταλήστευση και επ’ αόριστον υποδούλωση του λαού…
Απίστευτα μπορεί ν’ ακούγονταν τα παραπάνω ως υποθέσεις δήθεν «αγαθών προθέσεων»…
Είναι κακό και ανάλγητο να μεριμνά η κυβέρνηση για την ενεργοποίηση παλαιών οφειλών σε μια οικονομία ανενεργή, να πιέζει φορολογούμενους γονατισμένους από τις τρέχουσες μονάχα ανάγκες ρευστότητας, που προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα απέραντο «τεχνητό και μεθοδευμένο πτωχοκομείο», ανθρώπους οι οποίοι πληροφορήθηκαν μία ωραία πρωία ότι κάποτε «συνέφαγαν» με τον Πάγκαλο, τη Βούλτεψη και την Κούρκουλα και μετεωρίζονται τώρα πάνω στην κόψη της αξιοπρέπειας και της επιβίωσης…
Είναι αποτρόπαιο και ασυγχώρητο να διαπιστώνεις, ως συγκυβέρνηση, ότι απέτυχες να ανταποκριθείς στις ισχνές προσδοκίες ενός λαού που σε «εμπιστεύθηκε», ότι όλο το «λίπος της Οικονομίας» που έβλεπε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, οι σάρκες και τα αποθέματα δυνάμεων έχουν μεταφερθεί σε λίγους επιτήδειους -εγχώριους και διεθνείς-, ότι παρέλαβες τεχνητό χάος και το μετέτρεψες σε γενικευμένο εφιάλτη, ότι μέσα σε λίγα χρόνια κατέστρεψες ακολουθώντας τις εντολές σκοτεινών και απερίγραπτων «εταίρων» όσα, κακήν κακώς, είχαν κτιστεί σ’ αυτόν τον έρμο τόπο επί δεκαετίες, ότι η Iστορία θα σε καταχωρίσει αργά ή γρήγορα στις μελανότερες σελίδες της «εφαρμοσμένης δημοκρατίας», να βλέπεις πως απέτυχες παταγωδώς να παραμείνεις αξιόπιστος, κι αντί ν’ αποσυρθείς απ’ το προσκήνιο της πολιτικής ζωής, με το αναλογούν «κατευόδιο» των ψηφοφόρων, να συνεχίζεις, να ολοκληρώνεις την καταστροφή της χώρας…
