Τι να απαντήσει κανείς με 250 λέξεις, σε τόσο σοβαρά θέματα; Φυσικά και είναι αμφίσημο. Αλίμονο κι αν δεν ήταν! Ρεύμα είναι ό,τι μας παρασύρει είτε είναι η επιλογή μιας καταστροφικής για έναν λαό κυβέρνηση, είτε είναι μια φιλοσοφική ή καλλιτεχνική τάση, η οποία τυγχάνει μιας γενικότερης αποδοχής. Το ζητούμενό μας όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ο προβληματισμός και η ερμηνεία πρωτίστως, ενός πολιτικού συνθήματος σε έναν τοίχο που σε αναγκάζει να κάνεις όχι μόνο κριτική αλλά και αυτοκριτική και μάλιστα αυστηρή, αφού η μεγαλύτερη διαδικασία γίνεται εσωτερικά. Προσωπικά πιστεύω ότι το να πηγαίνει κανείς ενάντια στο ρεύμα απαιτεί τεράστια ωριμότητα και όχι απλή αντίδραση. Η ωριμότητα βέβαια απαιτεί αυτοσυνειδησία την οποία θα πρέπει να την έχουμε αποκτήσει το πολύ μέχρι τα 18 μας χρόνια. Πόσοι από εμάς την διαθέτουμε; Πόσο εύκολα δεχόμαστε το διαφορετικό μέσα στην αντιφατικότητά μας;
Αν ρεύμα είναι η κυρίαρχη τάση, τότε αυτή μάλλον επιβεβαιώθηκε στην εκλογική αναμέτρηση της 17ης Ιουνίου. Σημαίνει αυτό για σας ότι μας «οδηγούν» τα νεκρά ψάρια και προς τα πού;
Το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα είναι καθαρά προϊόν φόβου. Δεν είναι ούτε προϊόν ώριμης σκέψης, ούτε ενός ρεύματος που ορμητικά παρασύρει προς μια καθαρτήρια θάλασσα, χωρίς να αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης, άρα λες «θα πάω κι εγώ μαζί», αλλά ούτε και προς έναν γκρεμό όπου εκεί αναγκάζεσαι να πεις «στοπ! εδώ υπάρχει πρόβλημα!». Ο κόσμος υπό την επήρεια του φόβου δεν παίρνει ρίσκα. Προτιμάει κάτω από τη χειραγώγηση των καναλιών και των μεγάλων συμφερόντων να ακολουθεί σαν τον ραγιά τη μοίρα του. Βόλεψε μάλλον περισσότερο το παλιό σύνθημα που λέει «εκατομμύρια μύγες στον κόσμο δε μπορεί να κάνουν λάθος. Τρώτε κι εσείς σκ…». Μ’ αυτό το σκεπτικό ψηφίσαμε! Γι’ αυτήν την κυρίαρχη τάση μιλάμε!
