του Μάρκο Βαλμπουένα
Εισαγωγική σημείωση του Δρόμου: Ινδονησία, Νεπάλ, και τώρα Φιλιππίνες: μέσα σε λίγες εβδομάδες μια ακόμη εξέγερση στην Ασία, κι εδώ με τη νεολαία σε πρωταγωνιστικό ρόλο, ταρακουνά ακραία διεφθαρμένες εξουσίες που μαζί με ξένους πάτρωνες κάνουν πάρτι στις πλάτες των λαών τους. Όπως και στους άλλους ξεσηκωμούς, και στις Φιλιππίνες «τίποτα δεν είναι προδιαγεγραμμένο»*. Στο στόχαστρο μπαίνουν πάντως ο νυν και ο πρώην πρόεδρος, οι ολιγάρχες που τους στηρίζουν κ.ά. Όλοι αυτοί μαζί έχουν ενθυλακώσει δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία προορίζονταν για δημόσια κοινωφελή έργα… Το πρώτο μεγάλο κύμα διαμαρτυριών στη Μανίλα και δεκάδες ακόμη πόλεις κορυφώθηκε, όχι τυχαία, στις 21 Σεπτεμβρίου, 53η επέτειο από την κήρυξη της φιλοαμερικάνικης στρατιωτικής δικτατορίας του Μάρκος. Ακολουθούν αποσπάσματα από δήλωση του Μάρκο Βαλμπουένα**, εκπροσώπου του (εκτός νόμου) Κ.Κ. Φιλιππίνων:
Συγχαίρουμε τον λαό και τις μαζικές οργανώσεις και συμμαχίες του για τις χθεσινές μαζικές διαδηλώσεις κατά της διαφθοράς του καθεστώτος του Μάρκος. Υπάρχει τώρα μια αναπτυσσόμενη νεανική εξέγερση ενάντια στον γραφειοκρατικό καπιταλισμό και το σάπιο σύστημα διακυβέρνησης. Διαδηλώσεις και άλλες μορφές δράσης πραγματοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα, στις κύριες πόλεις και τα επαρχιακά κέντρα, προσελκύοντας την αυθόρμητη συμμετοχή ανθρώπων από όλους τους τομείς και όλες τις ηλικίες. Κατόπιν εντολής του Μάρκος η φασιστική αστυνομία αντέδρασε με βαναυσότητα, συλλαμβάνοντας αυθαίρετα εκατοντάδες διαδηλωτές και τραυματίζοντας δεκάδες. Το μόνο που θα καταφέρει η καταστολή είναι να ρίξει λάδι στη φωτιά της δικαιολογημένης εξέγερσης των νέων. Οι πράξεις ανυπακοής των νέων χθες στη Μανίλα ήταν μια απελπισμένη, αλλά γενναία επίδειξη αντίστασης στον θάνατο, την απόγνωση και τη βία που το διεφθαρμένο και φασιστικό κράτος επιβάλλει σε αυτούς και τις οικογένειές τους.
Η νεολαία των Φιλιππίνων εμπνεύστηκε από τις πρόσφατες διαδηλώσεις των νέων στην Ινδονησία και το Νεπάλ για τα ίδια ζητήματα. Οι φοιτητές και οι νέοι θα συνεχίσουν να διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην περαιτέρω ενίσχυση των διαμαρτυριών. Για να αποκτήσουν ακόμη μεγαλύτερη δύναμη, πρέπει να βγουν από τις αίθουσες διδασκαλίας, να μάθουν από τις μάζες και να ενωθούν με τον λαό, αποκτώντας έτσι μια ευρύτερη προοπτική. Πρέπει να δουν με τα μάτια τους, συγκεκριμένα, τα κακά που προκαλεί το σάπιο καπιταλιστικό, ιμπεριαλιστικό, οπισθοδρομικό σύστημα. Πέρα από την καταδίκη όλων των διεφθαρμένων κρατικών εγκληματιών, το αίτημα των διαδηλωτών για αλλαγή του συστήματος είναι αδιαμφισβήτητη απόδειξη των ευνοϊκών συνθηκών για την διεξαγωγή του εθνικού δημοκρατικού αγώνα στις Φιλιππίνες.
* «Χάος ή κάτι άλλο στα Ιμαλάια;» (φύλλο 743).
** Ολόκληρη η δήλωση στο philippinerevolution.nu (22/9/2025).
