Εξωστρέφεια; Ναι, αλλά πώς; Κάπως αλλιώς…

Η απόφαση της Παναττικής Συνέλευσης του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής μιλάει για ένα «Ανοικτό Πολιτικό Σχέδιο». Ανοικτό σε τι;

Στη διαρκή ανατροφοδότησή του μέσα από τη δοκιμασία του στην κοινωνία ή στις εκάστοτε γραφειοκρατικές ισορροπίες τύπου ΣΥΡΙΖΑ;  Το προεδρείο και άλλοι ομιλητές/τριες κατέθεσαν τροποποιήσεις στην απόφαση. Έλα, όμως, που οι οργανώσεις δεν το είχαν προβλέψει… «Τι κάνουμε τώρα, τις ψηφίζουμε ή όχι;». Αυτά τα διλήμματα αποτυπώνουν την καινοτομία αλλά και τη δυσκολία του εγχειρήματος του Μετώπου.
Σύμφωνα με τις παραδόσεις της Αριστεράς, μετά από κάθε διάσπαση, ακολουθούν κλειδαμπαρωμένα πολιτικά σχέδια. Για πρώτη φορά, μετά από αλλεπάλληλες διασπάσεις, κάποιοι μιλούν για «Ανοικτό Πολιτικό Σχέδιο».
Για πρώτη φορά, αμφισβητήθηκε τόσο έντονα το μοντέλο συνέλευσης που απλά επικυρώνει προειλημμένες αποφάσεις. Ένα νέο μοντέλο παραγωγής πολιτικής -όπως καθετί καινούργιο- ανιχνεύεται μέσα από συγκρούσεις και πόνο.
Παλιά, με πρώτη ύλη την ιδεολογία από μια παραγωγική διαδικασία από πάνω προς τα κάτω, έβγαινε η πολιτική γραμμή. Την παίρναμε παραμάσχαλα και τρέχαμε να την «περάσουμε» στην κοινωνία. Και τα κινήματα μας άκουγαν και στοιχίζονταν πίσω μας και δεν είχαμε κάποιο λόγο να κοιταχτούμε στον καθρέφτη. Τώρα, όμως, και τα κοινωνικά και τα πολιτικά υποκείμενα συγκροτούνται μέσα από άλλους δρόμους. «Εξωστρέφεια» είναι η πάγια έκκληση. Ναι, αλλά πώς; Κάπως αλλιώς.

Σχόλια