Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, λένε. Μα, για την Εβίνα, όταν φτάνει κάποιος να σκέφτεται την ελπίδα και το «θάνατό» της, τότε τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Γιατί, όταν όλα βαίνουν καλώς, κανείς δεν την αναζητάει. Τότε είναι που οι περισσότεροι αναζητούν διεύρυνση της ευημερίας, και, οι πιο συνετοί, το πάτημα του φρένου… Όταν, όμως, τα περιθώρια στενεύουν, όταν ο ουρανός του μέλλοντος σκοτεινιάζει επικίνδυνα, τότε όλοι αρωματίζονται, φοράνε τα καλά τους και βγαίνουν στα μπαράκια, μήπως και συναντήσουν την ελπίδα… Σε καιρούς κρίσης, πάντως, ποιον να πρωτοδιαλέξει κι αυτή, όταν συνωστιζόμαστε όλοι, οικτίροντας για την εύνοια, τα φιλιά και την αγκαλιά της…
Η ελπίδα, πάντως, δεν παίζει στοίχημα, γιατί δεν το έχει ανάγκη. Πολλοί, όμως, παίζουν. Και όταν οι τσέπες αδειάζουν, και όταν οι μισθοί κόβονται, και όταν η ανεργία θερίζει, και όταν οι επιφορτισμένοι με το ρόλο της κοινωνικής πρόνοιας πασχίζουν για την «ανάπτυξη», δηλαδή, για την κερδοφορία του κεφαλαίου, τότε είναι που ορισμένοι απόκληροι ενδιαφέρονται για το αποτέλεσμα ενός αγώνα, όσο ποτέ. Ακόμα, και αν είναι στα πλαίσια της Β’ κατηγορίας της Φινλανδίας. Στο ταμείο να πας, και ας σκοράρει παίκτης που δεν θα μάθεις ποτέ το όνομά του. Μα με τον τζόγο δεν παίζουν μόνο οι παίκτες. Αλλά, και οι ιδιοκτήτες του. Αλλάζουν status, δημιουργούν εκλεκτούς, αποκτούν δύναμη, όσοι μπορούν να ελέγχουν τις χορηγίες. Τόσα χρόνια, η μπίλια καθόταν στο κόκκινο. Τώρα, που διαφαίνεται πως μπορεί να κάτσει στο (κιτρινο) μαύρο, άρχισε ο πόλεμος. Επιχειρηματικός. Με όλα τα μέσα. Oι φρεγάτες ξεχύνονται για όψιμους κανονιοβολισμούς. Και το ποδόσφαιρο το ίδιο; Άστα να πάνε…
Μια κατάσταση μπορεί να αλλάξει, όταν βρεθεί στο προσκήνιο ένας καινούργιος ισχυρός πόλος. Μα, όσο αφήνουμε όλα να καθορίζονται από την (καπιταλιστική) ισχύ και τους κατά καιρούς εκφραστές της, τότε εμείς θα παραμένουμε οι αδύναμοι. Και οι συνήθειές μας, οι λατρείες μας, θα ορίζονται από ξένες δυνάμεις, από αυτές που εξυπηρετούν τα δικά μας συμφέροντα. Η Εβίνα ταλανίστηκε για ώρα. 1 ή Χ, ή 2; Under ή over; No goal ή goal/goal; Κόκκινο ή κίτρινο; Μαύρο ή πράσινο; Τσάμπα κόπος. Έσκισε το κουπόνι και αποφάσισε να δει μια ταινία στο DVD της… Εκεί ξέρει από πριν, πως αν κάτι δεν της αρέσει, έχει τρόπο να γλιτώσει από δαύτο. Κλείνεις το μηχάνημα και επανέρχεσαι στη ζωή. Όταν, όμως, η ζωή χρειάζεται μηχανική βοήθεια, τι γίνεται; Μα (πρέπει να) γεννιέται η ανάγκη για τα ώριμα τέκνα της οργής…
Κώστας Μαρούντας
