Έχουμε συνέδρια, συνδιασκέψεις, συγκεντρώσεις, συνεδριάσεις και φυσικά όλα τούτα συνοδεύονται από τα ανάλογα κείμενα. Επειδή υπάρχει πληθώρα διατυπώσεων και όρων, ανταποκρινόμενος
σε σχετικό αίτημα συντρόφων θα επιχειρήσω να εκλαϊκεύσω ορισμένους, ως συμβολή της στήλης στις διαδικασίες.
Πάμε, λοιπόν, κι η λογική ας βάλει το χέρι της.
Ανοιχτό πολιτικό σχέδιο
Πρωτοποριακή μεταφορά στην πολιτική, του γνωστού άσματος «Τράβα μπρος κι όσοι έρθουν…» ή του επίσης γνωστού σλόγκαν «Κι αν σου κάτσει;» Είναι μάλλον η πρώτη φορά που ένα σχήμα γίνεται γνωστό για το τι δεν είναι. Πρόκειται για μια δύσκολη και πρωτόγνωρη πρωτοβουλία και η λέξη «ανοιχτό», δηλώνει ακριβώς τη δυσκολία να «κλείσει».
Επανεκκίνηση
Διαδικασία πολύ γνώριμη και ευρέως χρησιμοποιούμενη από την Aριστερά. Κόσμια διατύπωση της διαπίστωσης «Παιδιά τα κάναμε σκατά». Αυτή η διαδικασία, αρχίζει πάντα πολύ πιο πίσω απ’ όπου ξεκίνησε και συνήθως το νέο ξεκίνημα, συνοδεύεται με το σύνθημα «φτου κ’ από την αρχή» ή και σκέτο «φτου σας».
Κυβερνώσα Αριστερά
Πρόκειται για πολιτική μεταφορά του γνωστού αγωνιώδους ερωτήματος της κάθε ώριμης κυρίας: «Εγώ, πότε θα γίνω μάνα;» και πάντα συνοδεύεται από ρεαλισμό, γόνιμες προτάσεις και εποικοδομητική κριτική προς την εκάστοτε εξουσία.
Όταν η Αριστερά γίνεται κυβερνώσα, συνήθως παύει να είναι Αριστερά ή παύει να είναι κυβερνώσα ή και τα δύο.
Ανταλλαγή απόψεων
Είναι μια απαραίτητη διαδικασία για κάθε αριστερό που σέβεται τον εαυτό του.
Στις συνεδριάσεις αυτές ο καθένας λέει ό,τι θέλει, αρκετοί επαναλαμβάνουν ό,τι έχει ήδη ειπωθεί, άλλοι λένε τον καημό τους και στο τέλος όλοι φεύγουν με ό,τι ήρθαν, περιμένοντας την επόμενη σύσκεψη.
Το ότι η Αριστερά συνηθίζει να συσκέπτεται συχνά, διότι δυσκολεύεται να σκέπτεται συχνά, είναι αισχρή συκοφαντία.
Επικαιροποιημένο πολιτικό πλαίσιο
Είναι μια τεχνική επανάληψης ενός προηγούμενου κειμένου, που απαιτεί εξαιρετικά λεπτούς χειρισμούς.
Απαλείφονται οι διαφωνίες, «λαμβάνονται υπ’ όψιν οι προτάσεις» και ότι απομένει, παραδίδεται στη πλούσια αοριστία της ελληνικής γλώσσας.
Το «πλαίσιο» αυτό, παρ’ όλο που ξεχνιέται την επόμενη από τους συγγραφείς του, είναι «δέσμευση» του φορέα προς το λαό, o οποίος συνήθως το αγνοεί και δέσμευση προς τα «μέλη» τα οποία, κατά κανόνα, ούτε που το θυμούνται.
Αποφάσεις
Οι αποφάσεις είναι όρος επιβεβαίωσης κάθε σοβαρού πολιτικού φορέα. Κάθε «όργανο» που σέβεται τον εαυτό του, είναι υποχρεωμένο να παίρνει αποφάσεις. Όργανο που δεν καταλήγει σε αποφάσεις είναι σαν ανολοκλήρωτη σεξουαλική πράξη. Οι αποφάσεις είναι είδος σε πλήρη επάρκεια. Εν ανεπάρκεια είναι η υλοποίησή τους.
Η βασική χρησιμότητα των αποφάσεων είναι ότι συνήθως επαναδιατυπώνονται και αν μη τι άλλο, αποτελούν «πείρα».
Παράκληση σε όσους ετοιμάζονται να κατηγορήσουν τη στήλη για «απαξίωση», να το ξανασκεφτούν…
[email protected]
