Η κατάσταση που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι όντως δραματική. Οι εταίροι μας, όπως αποκαλούνται και αυτοαποκαλούνται, παίζοντας δυνατά και σκληρά το ταξικό-πολιτικό παιχνίδι, επιδιώκουν να στήσουν ολοκληρωτικά την πατρίδα και το λαό της στον τοίχο. Όλη η ακολουθούμενη διαδικασία δείχνει ότι ο σκοπός και στόχος δεν είναι η Οικονομία αλλά το πολιτικό διακύβευμα.
Τα αιτούμενα μέτρα, είτε είναι ακριβώς αυτά που διαβάζουμε, είτε λίγο διαφορετικά, παράγουν το ίδιο και απαράλλαχτο αποτέλεσμα: μεταφορά των επιπτώσεων της κρίσης του συστήματος, της παράλληλης καταλήστευσης των πόρων της χώρας και της κάκιστης διαχείρισης των προηγούμενων ετών στις πλάτες των εργαζόμενων, των συνταξιούχων και των νέων ανθρώπων. Αυτό έχει ήδη συμβεί σε εξαιρετικά σημαντικό βαθμό.
Με «εργαλεία» τη δραματική πτώση του εισοδήματος, την περικοπή των συντάξεων, τη διάλυση του κράτους πρόνοιας, των νοσοκομείων και των Πανεπιστημίων, αλλά πολύ περισσότερο με τη μαζική ανεργία, την απλήρωτη επί μήνες εργασία και την αδήλωτη εργασία, ο στόχος για τη μεταφορά των βαρών έχει επιτευχθεί. Η φοροδιαφυγή, η εισφοροδιαφυγή καθώς και η φοροαποφυγή και εισφοροαποφυγή ολοκληρώνουν το έργο της ταξικής σε βάρος των εργαζόμενων πολιτικής.
Την ίδια ώρα είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν την πατρίδα στο παρελθόν καθώς και φυσικά πρόσωπα που θέλουν να ανήκουν στο πολιτικό προσωπικό, τολμούν να διαδηλώνουν ουσιαστικά υπέρ των θέσεων, προθέσεων και προτάσεων της οικονομικής ελίτ της Ευρώπης.
Πρόκειται για μία βαριά, κατάφορη προσβολή σε βάρος του ελληνικού λαού. Κυρίως, όμως, πρόκειται για μια συνειδητή, απ’ ό,τι φαίνεται, προσπάθεια δημιουργίας ενός διχαστικού πολιτικού κλίματος. Προφανώς αυτό θα μεταφερθεί και στο βάθος της ελληνικής κοινωνίας.
Η κοινωνική συνοχή δοκιμάστηκε σκληρά με τη μέθοδο του κοινωνικού αυτοματισμού που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Το πρόσταγμα ήταν… ο ένας εναντίον του άλλου. Οι «αυθόρμητοι πολίτες» που στόχευσαν κατά καιρούς, αρχικά σε μετανάστες και στη συνέχεια σε διαδηλωτές, συνδικαλιστές και πρόσωπα με διαφορετική πολιτική και συνδικαλιστική άποψη, έχουν υπάρξει στο παρελθόν αυτής της χώρας ως συμπληρωματικός μηχανισμός της πολιτικής εξουσίας και του κράτους.
Ας θυμηθούμε ότι αρκετά χρόνια πίσω, σε δύσκολες ιστορικά στιγμές της χώρας, κάποιοι τέτοιοι έδειχναν με το δάχτυλο τους Δημοκράτες και τους Κομμουνιστές και ήταν πίσω από το αυτί εκείνου που έλεγε το…επί σκοπόν.
Ο ελληνικός λαός και τα κόμματα της Αριστεράς πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα αυτή τη διαδικασία. Ο δικός μας χώρος είναι ο χώρος του ουμανισμού, της βαθιάς κοινωνικής συνοχής, της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης. Η Αριστερά είναι ο κόσμος που έχει δώσει αγώνες και αίμα για την πατρίδα. Αυτή την έννοια, την έννοια της πατρίδας, δεν τη χαρίζουμε σε κανέναν. Κυρίως δεν τη χαρίζουμε στους φασίστες και τους νεοναζιστές.
Βρισκόμαστε, σίγουρα, μπροστά σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο της ελληνικής ιστορίας. Άλλωστε, κανένας δεν πίστεψε ότι θα επρόκειτο για μια εύκολη πορεία.
Είναι αναγκαίο να μείνουμε πιστοί στα οράματά μας. Είναι γνωστό ότι ο δρόμος για την «Ιθάκη» έχει πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς. Αρκεί να μείνουμε προσανατολισμένοι στο ταξίδι για την «Ιθάκη». Αρκεί να μείνουμε προσανατολισμένοι στην πορεία και τον αγώνα για τη Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό. Όσο αυτό θα συμβαίνει, τότε ο ελληνικός λαός θα είναι πάντα δίπλα στην κυβέρνηση και τα κόμματα της Αριστεράς.
Ο ποιητής είπε… θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία. Είναι η στιγμή που ο καθένας προσωπικά και όλοι μαζί πρέπει να υποστηρίξουμε και να αποδείξουμε την αλήθεια αυτού του διαχρονικού και με παγκόσμια απήχηση στίχου.
Κώστας Σκηνιώτης
Ποιητής, Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών
