Ποια είναι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για το μέλλον του ποδοσφαίρου;
Η φιλοσοφία είναι ότι πρέπει να ενθαρρυνθούν και να διευκολυνθούν οι φίλαθλοι-μέλη, ώστε να επανέλθουν στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και στην ενεργό συμμετοχή τους στη ζωή των ομάδων, με τρόπο συντεταγμένο και θεσμικά κατοχυρωμένο.
Και, βέβαια, με ενθάρρυνση νέων συλλογικών, δημοκρατικών μορφών διοίκησης και ιδιοκτησίας των ομάδων, όπως ήδη εφαρμόζεται με επιτυχία στο πιο υψηλό αγωνιστικό επίπεδο και σε άλλες χώρες της Ευρώπης (Ισπανία, Αγγλία και αλλού). Μόνον έτσι τα σπορ θα αναλάβουν πάλι τον κοινωνικό τους ρόλο, απαλλαγμένα από τις παθογένειες που γεννά η εμπορευματοποίηση, όπως βία, ντόπινγκ, αδιαφάνεια,
διαπλοκή κ.ά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, λοιπόν, τονίζει ότι «οι ανερχόμενες από την Γ’ στη Β’ Εθνική κατηγορία, από τη Β’ στην Α’ Εθνική κατηγορία ποδοσφαιρικές ομάδες, εφεξής δύνανται να επιλέγουν την μορφή του νομικού προσώπου που θα έχουν, δηλαδή της ποδοσφαιρικής ανώνυμης εταιρίας (ΠΑΕ) ή του Τμήματος Αμειβόμενων Ποδοσφαιριστών (ΤΑΠ) ή του Ερασιτεχνικού Αθλητικού Σωματείου ή της Εταιρίας Λαϊκής Βάσης. Η όποια νομική μορφή επιλεγεί, ασκεί διοίκηση και έχει την ευθύνη της συμμετοχής της ομάδας στα εθνικά πρωταθλήματα και στις διεθνείς διοργανώσεις, χωρίς να υφίσταται κανενός είδους -σχετικά με την αγωνιστική δραστηριότητα- περιορισμό».
Πρόκειται, λοιπόν, για πραγματική επανάσταση όταν τα σωματεία έχουν την δυνατότητα να μην γίνουν Α.Ε., αλλά να παραμείνουν ερασιτεχνικά σωματεία ή εταιρίες λαϊκής βάσης!
Η ποδοσφαιρική ομάδα, σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με την πρόταση, όποια νομική μορφή κι αν επιλεγεί, δεν απαλλάσσεται από τις υποχρεώσεις της έναντι των θεσμικών, οικονομικών, διοικητικών και αθλητικών αρχών ή επίσης και από τις συμβατικές της υποχρεώσεις έναντι των εργαζομένων (αμειβόμενων αθλητών, προπονητών και λοιπών), συμπεριλαμβανομένων των ασφαλιστικών εισφορών και άλλων εργασιακών υποχρεώσεων.
Αν, λοιπόν, ο ελληνικός αθλητισμός θέλει να προχωρήσει ένα βήμα παρακάτω, τότε θα πρέπει να δει το μέλλον μέσα από ένα υγιές πρίσμα. Μόνο έτσι θα ξεπεραστεί το παλιό, χρεοκοπημένο κι άκρως αποτυχημένο μοντέλο. Και το βασικότερο απ’ όλα είναι να ενεργοποιηθεί ξανά ο φίλαθλος. Να μπει στα σωματεία της περιοχής του και να παίξει και πάλι βασικό ρόλο στο κύτταρο του αθλητισμού, που είναι ο σύλλογος. Μόνο έτσι θα έχουμε αύριο έναν αθλητισμό φωτεινό, μακριά από τα σκοτάδια και τις παθογένειες του σήμερα…
Σπόρος
