Παρήλθαν αρκετές ημέρες από τότε που πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ, στο κλειστό στάδιο του Σπόρτινγκ, με κεντρικό ομιλητή τον πρόεδρο της Koινοβουλευτικής Oμάδας του ΣΥΡΙΖΑ, και πρόεδρο του Συνασπισμού σ. Τσίπρα.
Μια συγκέντρωση, κατώτερη των περιστάσεων από άποψη προσέλευσης κοινού, και στερούμενης παντελώς πάθους, εκτός ίσως κάποιων μεμονωμένων εξάρσεων μικρού αριθμού νεολαίων, κυρίως για την κάλυψη τηλεοπτικών αναγκών.
Αυτό που όμως αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, είναι οι απόψεις που ανέπτυξε ο σ. Τσίπρας στην ομιλία του και που δεν πρέπει να μείνουν ασχολίαστες.
Η Ε.Ε. και η πολιτική της
Σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση ο σ. Τσίπρας τόνισε: «Ανιστόρητες και ανεύθυνες ηγεσίες ορίζουν τις μοίρες μας. Όπως και η ηγεσία της Ευρώπης, που αντιμετωπίζει την οικονομική κρίση με περίσσευμα βλακείας και αυτοκαταστροφικής διάθεσης. Οι αποφάσεις των συνόδων κορυφής των Βρυξελών που έσπευσε να συνυπογράψει και η Ελληνική κυβέρνηση, σηματοδοτούν την κραυγαλέα αδυναμία των ηγετών της Ε.Ε., σε μια κρίσιμη στιγμή για την πορεία των ευρωπαϊκών κοινωνιών, να προστατεύσουν στοιχειωδώς τους λαούς τους από την επερχόμενη οικονομική και κοινωνική καταστροφή». Είναι ατυχής αλλά και αφελής, η προσπάθεια του σ. Τσίπρα, να διαχωρίσει το οικοδόμημα της Ε.Ε., και την πολιτική του – ένα οικοδόμημα που θεμελιώθηκε πάνω στους ακρογωνιαίους λίθους του καπιταλισμού, και σήμερα θωρακίζεται με τα κυκλώπεια τείχη του νεοφιλελευθερισμού – από την ηγεσία του, – γνήσιων εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου, και της νεοφιλελεύθερης ολοκλήρωσης της Ευρώπης – που μοχθούν διαχρονικά για να φέρουν σε πέρας αυτό το Τιτάνιο έργο.
– Ποιος επιβάλλει επιτέλους το μνημόνιο στην χώρα μας;
– Ποιος οδηγεί τη χώρα σε μπανανία λατινοαμερικάνικου τύπου; Σύμφωνα και με έκφραση του σ. Τσίπρα.
– Ποιος προωθεί το σύμφωνο σταθερότητας και ανταγωνιστικότητας, μετατρέποντας την Ε.Ε., σε μια σύγχρονη Βαστίλη λαών και χωρών;
Μα φυσικά, ανεύθυνοι και ανιστόρητοι ηγέτες που διαθέτουν περίσσευμα βλακείας, διακατεχόμενοι από σύνδρομο αυτοκαταστροφής! Κι ας μου επιτραπεί να διατυπώσω ένα ερώτημα, κάθε άλλο παρά ρητορικό. Εάν σήμερα η οποιαδήποτε Ελληνική κυβέρνηση προσπαθούσε να κρατικοποιήσει – ή αν θέλετε κοινωνικοποιήσει; θέση που τελευταία υιοθέτησε ο Συνασπισμός, αντί του περίφημου πυλώνα – το τραπεζικό σύστημα, τον ΟΤΕ, το αεροδρόμιο των Σπάτων, την Αττική οδό, κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό στα πλαίσια της Ε.Ε.; Σας θυμίζει τίποτα ο νόμος περί «Βασικού Μετόχου» που προσπάθησε να εφαρμόσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας; Όπως είναι γνωστό, ο νόμος αυτός απαγόρευε στους εργολάβους δημοσίων έργων, να είναι ταυτόχρονα και ιδιοκτήτες Μ.Μ.Ε. Τι απέγινε; Ο Μέγας εθνικός εργολάβος κος Μπόμπολας, προσέφυγε κατά του νόμου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και δικαιώθηκε πανηγυρικά. Αλήθεια εάν γίνει απόπειρα κρατικοποιήσεων ή κοινωνικοποιήσεων και οι ιδιοκτήτες των υπό κρατικοποίηση επιχειρήσεων προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, τι θα αποφανθεί; Η απάντηση είναι προφανής. Οι ανιστόρητοι, οι ανεύθυνοι, οι διαθέτοντες περίσσευμα βλακείας, ηγέτες της Ε.Ε., έχουν φροντίσει, από την ίδρυση της, να θωρακίσουν και νομικά τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ενώ παράλληλα σταδιακά να καταργήσουν νομοθετικά τις κατακτήσεις των εργαζομένων, και την αυτοτέλεια των χωρών της Ευρώπης.
Επέμβαση στη Λιβύη
Κι ας δούμε τώρα, πως προσεγγίζει το ζήτημα της συμμετοχής της χώρας στην επέμβαση της Λιβύης ο σ. Τσίπρας. «Σε σχέση με την επέμβαση στη Λιβύη, θα ήθελα και από αυτό το βήμα, να ζητήσω την άμεση απεμπλοκή της χώρας μας και των Ελλήνων στρατιωτών από τις επιχειρήσεις». Είναι μια τοποθέτηση με την οποία δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς. Ασχέτως εάν η κυβέρνηση ΓΑΠ –ως η πλέον εθελόδουλη από την εποχή του Βαν Φλητ– έσπευσε να συμμετάσχει πριν αποφασίσει κάτι τέτοιο το ΝΑΤΟ, η συμμετοχή της, απορρέει από τις συμβατικές υποχρεώσεις μας ως χώρας μέλος αυτού του στρατιωτικού οργανισμού. Άρα αποτελεί προϋπόθεση για τη μη συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις η αποχώρησή μας από αυτόν. Το σύνθημα ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ δονούσε την ατμόσφαιρα, σε όλες τις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, προ δικτατορικά και μεταδικτατορικά. Από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρό του μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας; ; Όταν σήμερα ο ρόλος του ΝΑΤΟ έχει αναβαθμιστεί (συμμετοχή σε επιχειρήσεις καταστολής λαϊκών κινητοποιήσεων) και έχει επεκταθεί η δράση του σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη –και με την συμμετοχή Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων– το αίτημα της αποχώρηση της χώρας από αυτόν τον οργανισμό αποκτά βαρύνουσα σημασία και αποτελεί άμεση προτεραιότητα. Τελειώνοντας αναρωτιέμαι σοβαρά, για το πού βρίσκονται οι ανιστόρητες, οι ανεύθυνες και οι βλακώδεις ηγεσίες.
Γ. Σιώζος,
μέλος της Π.Κ. του Συνασπισμού Κεραμεικού, Μεταξουργείου
