Γράφει ο Ζαχαρίας Ρουστάνης
Το δικαίωμα στη μετακίνηση
Μπορεί η κυβέρνηση να αδιαφορεί για το στοιχειώδες δικαίωμα των κατοίκων της πόλης να μετακινούνται με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς; Για το δικαίωμα του άνεργου να ψάχνει δουλειά απ’ το πρωί ως το βράδυ, ή του χαμηλόμισθου να συγκρατεί κάπως τη φτώχεια του και να… επωφελείται από τη χρυσοφόρο επένδυση-δωρεά των «εκλεκτών» μας διαχειριστών στις τσέπες των κοινοπραξιών; Βεβαίως μπορεί! Όπως μπορεί και να ισοπεδώνει οτιδήποτε απέμεινε όρθιο, να σωριάζει την ελληνική λεία στο πιάτο των δανειστών… Ωστόσο, οργανώσεις πολιτών, με τη συνδρομή έγκριτων νομικών, διατυπώνουν και διαδίδουν τα δικαιώματα του «λαθρεπιβάτη» απέναντι σε θρασείς ελεγκτές-κυνηγούς κεφαλών: «Αν δεν θέλει να δώσει τα στοιχεία του στους ελεγκτές, είναι νόμιμο δικαίωμά του και δεν διαπράττει κανένα ποινικό αδίκημα. Οι ελεγκτές δεν έχουν δικαίωμα να τον συλλάβουν. Δεν είναι υποχρεωμένος να περιμένει την άφιξη της αστυνομίας. Αν του κλείσουν την πόρτα και του περιορίσουν την έξοδο, καλεί αμέσως το 100, καταγγέλλοντας ότι κρατείται παράνομα, χωρίς τη θέλησή του, και ζητά την άμεση επέμβαση της αστυνομίας, γιατί διαπράττεται αυτόφωρο αδίκημα σε βάρος του. Ζητάει ονόματα και τηλέφωνα συνεπιβατών του, για να έχει μάρτυρες».
Πανεπιστήμια-παραρτήματα Α.Ε.
Πόσο, άραγε, απέχουμε από τη στιγμή που τα ελληνικά πανεπιστήμια θα προσαρμόζουν τη δραστηριότητά τους, όχι στις ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας όπως τις αντιλαμβάνονται οι επιστήμονες και οι εκπαιδευτικοί, αλλά στις ανάγκες ιδιωτικών φορέων και κερδοσκοπικών εγχειρημάτων; Μάλλον όχι πολύ – και έχουν ήδη αρκετοί κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου από το καλοκαίρι του 2011 και τη… μεταρρύθμιση Διαμαντοπούλου. Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας ξεκινά λοιπόν την εφαρμογή του θεσμού των Επώνυμων Εδρών, που αργά ή γρήγορα θα μετατρέψει την ανώτατη εκπαίδευση σε… ανώτατο παράρτημα εταιριών. Χωρίς κανέναν εκπρόσωπο του υπουργείου Παιδείας, αλλά με την παρουσία της Άννας Διαμαντοπούλου, η οποία προφανώς κλήθηκε για να υπερασπιστεί το πνευματικό της… έκτρωμα, υπογράφηκε το μνημόνιο συνεργασίας του πανεπιστημίου και της ΔΕΗ, για την κάλυψη τριών Επώνυμων Εδρών επιχορηγούμενων πλήρως από την Επιχείρηση, στα γνωστικά αντικείμενα Διαχείριση καινοτομίας – επιχειρηματικότητα – Διασυνοριακές Συνεργασίες, Κατεργασίες μορφοποίησης υλικών για εφαρμογές σε συστήματα παραγωγής ενέργειας, και Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και διαχείριση ενεργειακών πόρων.
Είναι η Ελλάδα της Ε.Ε. και του ευρώ!
Μια σύνοψη που… κόκαλα τσακίζει, του Νίκου Μπογιόπουλου, στο enikos.gr. Δύσκολο να αμφισβητήσεις το παραμικρό: Η Ελλάδα της κατεστραμμένης παραγωγικής της βάσης που προκύπτει από τις ευρωενωσιακές ντιρεκτίβες για τη διάλυση στρατηγικών τομέων της οικονομίας, όπως για παράδειγμα τα ναυπηγεία… Η Ελλάδα που από την πλεονασματική αγροτική παραγωγή το 1980 έχει μετατραπεί στη χώρα που εισάγει πατάτες από την Αίγυπτο… Η Ελλάδα της κρίσης, του «Τιτανικού», του ΔΝΤ και του «καλό κουράγιο Έλληνες» (Όλι Ρεν)… Η Ελλάδα των μαγκαλιών, της αιθαλομίχλης, των 8 στους 10 χωρίς πετρέλαιο θέρμανσης και των παιδιών που λιποθυμούν από ασιτία στα σχολεία… Η Ελλάδα των αλλεπάλληλων χαρατσιών και της ανελέητης φοροαρπαγής… Η Ελλάδα των αμέτρητων αστέγων, της αμέτρητης ουράς των απόκληρων πίσω από τα καζάνια των συσσιτίων… Η Ελλάδα των διαλυμένων συστημάτων Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας… Η Ελλάδα των μισθών πείνας και των συντάξεων δυστυχίας… Η Ελλάδα των 1,5 εκατομμυρίων ανέργων, των 600.000 «λουκέτων» στα μαγαζιά, των παιδιών που μεταναστεύουν κατά χιλιάδες… Είναι η Ελλάδα της Ε.Ε. και του ευρώ!
