Θέλουμε ελεύθερη εμείς πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά
(Αντιστασιακό τραγούδι).
Του Ευτύχη Μπιτσάκη.
Πέρασαν 70 χρόνια από την ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (Ε ΑΜ). Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ συγκροτήθηκε τότε μια εργατοαγροτική συμμαχία, με αποτέλεσμα το εαμικό κίνημα να εξελιχθεί στο ισχυρότερο (αναλογικά) εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στην Ευρώπη. Η «νικηφόρα επανάσταση» δεν ολοκληρώθηκε. Κατέληξε στο συμβιβασμό και την ήττα για πολλούς λόγους. Βασικός: Το εθνικό επικάλυψε το ταξικό. Έτσι, στην κρίσιμη στιγμή, αντί για τη ρήξη με την απούσα από το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα αστική τάξη, το ΕΑΜ κατέληξε στη συγκρότηση της λεγόμενης «κυβέρνησης εθνικής ενότητας», δηλαδή στην παράδοση της εξουσίας στους απόντες και τους συνεργάτες των κατακτητών.
Έλληνες σε ξένη χώρα
Και σήμερα; Σήμερα δεν υπάρχει ελληνική κυβέρνηση. Υπάρχει κυβέρνηση από Έλληνες πολίτες, εντολοδόχος των υπαλλήλων της Ε.Ε. «Απολέσαμε μέρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας», δήλωνε προκαταβολικά o κληρονομικώ δικαίω «πρωθυπουργός». Και τώρα: Η Ελλάδα πουλιέται. «Πουλήστε Γη. Πουλήστε Μνημεία», μας συνιστούν οι «σύμμαχοι». Και η εντολοδόχος «κυβέρνηση» δημιούργησε ανώνυμη εταιρία χαρτοφυλακίου, στην οποία θα μεταβιβάσει την κρατική περιουσία: αεροδρόμια, λιμάνια, ΔΕΚΟ, κτίρια και γη. Στόχος: το ξεπούλημα στους δανειστές, στους «επενδυτές», σε διεθνή όρνεα, σε οποιοδήποτε κράτος. Και αυτό, επειδή με βάση το λεγόμενο Μνημόνιο, δηλαδή τη δρακόντεια σύμβαση δανεισμού, οι δανειστές μας μπορούν να μεταβιβάσουν το χρέος μας σε οποιαδήποτε χώρα, η οποία θα μπορεί να προβεί σε κατάσχεση κρατικής περιουσίας.
«Επενδυτές». Πρώτοι απ’ όλους οι Γερμανοί έτοιμοι να ορμήσουν. Γράφτηκε ήδη ότι πουλιέται το κτίριο του υπουργείου Εξωτερικών και το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Και βλέπουμε. Θα επενδύσουν, λοιπόν, τα κεφάλαιά τους οι σύμμαχοι για να μας βοηθήσουν; Αλλά οι «ευεργέτες» απαιτούν ειδικές ζώνες οικονομικής δραστηριότητας και ειδικές εργασιακές σχέσεις, δηλαδή ένα νέο αποικιακό καθεστώς δουλοπάροικων, όπου οι εργαζόμενοι, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, θα δουλεύουν στη χώρα τους για ξένα αφεντικά με μεροκάματα Κίνας! Όμως, μην ανησυχείτε: Ο φιλαλήθης «πρωθυπουργός» μάς βεβαιώνει ότι δε θα γίνουμε Ινδία.
Η Ελλάδα πουλιέται. Πουλιούνται και οι Έλληνες: Η τρόικα απαιτεί κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Κατάργηση του κατώτερου μισθού. Και η «κυβέρνηση» ετοιμάζει την απόλυση δεκάδων χιλιάδων υπαλλήλων, βαφτίζοντας κατά την καλογερική συνήθεια εφεδρεία την απόλυση. Λοιπόν: Απολύσεις στο δημόσιο τομέα. Έκρηξη της ανεργίας στον ιδιωτικό. Τι θα γίνουν αυτοί οι άνθρωποι και οι οικογένειές τους; Κατά τον «πρωθυπουργό» μας, αρκεί να δουλεύει ένα άτομο στην οικογένεια.
Μετά την κατοχή και τον εμφύλιο, χάθηκε για τη χώρα μια ολόκληρη γενιά: οι πιο νέοι και παραγωγικοί, που μετανάστευσαν στην Γερμανία, στον Καναδά, στην Αυστραλία, στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Τότε επρόκειτο κυρίως για αγρότες. Γενικά, για εργατικό δυναμικό με χαμηλή ειδίκευση. Σήμερα; Γερμανία, Αυστραλία, κ.λπ., ετοιμάζονται να «υποδεχτούν» τους νέους Έλληνες μετανάστες. Αλλά το νέο ανθρώπινο «δυναμικό» που θα χαθεί, θα αποτελείται κυρίως από επιστήμονες, τεχνικούς, γενικά από ανθρώπους με ειδικές γνώσεις. Ως προς την επιστήμη και την έρευνα: Η μετανάστευση και η ανεργία των επιστημόνων θα ολοκληρώσουν το καταστροφικό έργο της κ. Διαμαντοπούλου (άσχετης μεν, αποτελεσματικής δε!).
Η Κρίση
Δομική κρίση του παγκοσμιοποιούμενου καπιταλισμού. Κρίση της Ε.Ε. Κρίση της ζώνης του Ευρώ. Η Ελλάδα δεν ήταν η περισσότερο (σε αναλογία πληθυσμού) χρεωμένη χώρα της Ευρώπης. Επιλέχθηκε, όμως, για πειραματόζωο –ο Παπανδρέου συζητούσε την προσφυγή στο ΔΝΤ, ενώ ψευδόμενος, έλεγε την ίδια στιγμή ότι δεν θα προσφύγει σ’ αυτόν τον καταστροφικό μηχανισμό. Λοιπόν: Κρίση. Τι έκανε η αμερικανική κυβέρνηση στην κρίση της δεκαετίας του ’30; Προσπάθειες για αύξηση της απασχόλησης: «Βάλτε εργάτες να ανοίγουν τρύπες στους δρόμους κι άλλους εργάτες για να κλείνουν τις τρύπες!». Τι έκαναν οι «δικοί μας»; Μείωση μισθών, συντάξεων, απολύσεις, ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων κ.λπ. Αλλά το θεώρημα είναι απλό: Η μείωση του κόστους εργασίας και οι απολύσεις συνεπάγονται την παρακμή της αγοράς. Η παρακμή της αγοράς συνεπάγεται την παρακμή του παραγωγι
κού τομέα. Η παρακμή της οικονομίας συνεπάγεται νέες απολύσεις, αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας. Συνολικά: Ένταση της κρίσης, βάθεμα της ύφεσης, καταβύθιση της οικονομίας αντί για ανάπτυξη. Διευρυνόμενος φαύλος κύκλος.
Δάνεια επί Δανείων! Ποιοι βοηθούν ποιους; Οι ευεργέτες μάς δανείζουν με 5-7%, όταν στις χώρες τους τα επιτόκια κυμαίνονται γύρω στο 1%. Λοιπόν, ποιος βοηθά ποιον; Έστω! Πληρώνουμε για τις αμαρτίες μας, αφού «όλοι μαζί φάγαμε» (Πάγκαλος). Αλλά σύμφωνα με ένα άρθρο της Ελευθεροτυπίας, αν καταφέρουμε να ξεπουλήσουμε, στο τέλος θα χρωστάμε πάλι γύρω στα 350 δισ. Αν δεν τα καταφέρουμε, το χρέος θα αγγίξει το μισό τρισ. Έτσι ή αλλιώς, χρεοκοπία. Η μορφή της θα καθοριστεί με κριτήριο τα συμφέροντα των «δανειστών», που αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να μαζέψουν τα λεφτά τους.
Ο μονόδρομος
Αλλά η χρεοκοπία ήταν μονόδρομος; Μερικά στοιχεία για το αντίθετο, τα οποία έχω αξιοποιήσει και σε προηγούμενα άρθρα μου. Είναι γνωστό ότι στις τράπεζε ς λιμνάζουν περίπου 300 δισ. ευρώ, με επιτόκιο σχεδόν μηδενικό. (βλ. Γ. Κατσιμπαρδής, Ελευθεροτυπία, 21/4/10). Η κυβέρνηση θα μπορούσε να εκδώσει ομόλογα με επιτόκιο, ας πούμε γύρω στο 3%. Οι μικροκαταθέτες θα αγόραζαν ομόλογα για να κερδίσουν και το κράτος θα αποκτούσε πηγή εσόδων. Ως προς τις τράπεζες: Η κυβέρνηση τις έχει χρηματοδοτήσει με 108 δισ. Αντί γι’ αυτό, θα μπορούσε να δανείσει τους οφειλέτες των τραπεζών με χαμηλό επιτόκιο, να σωθούν κι αυτοί, να εισπράξουν και οι τράπεζες «ρευστό», να κινηθεί και η οικονομία. Άλλη δυνατότητα: Κατά τον καθηγητή κ. Μπέη, 600 δισ. έχουν φυγαδευτεί σε ξένες τράπεζες (από νεόπλουτους, πατριώτες κι εθνικόφρονες!). Η κυβέρνηση θα μπορούσε να τους καλέσει να τα δηλώσουν σε τακτή προθεσμία. Αν παρέλθει η προθεσμία, να θεωρηθούν υπεξαίρεση εθνικής περιουσίας και η κυβέρνηση να παραπέμψει τους δανειστές στους κατόχους αυτών των κεφαλαίων. Επίσης, πάντα κατά τον κ. Μπέη, οι οφειλές της Γερμανίας (αναγκαστικό δάνειο της κατοχής, αρχαιολογικοί θησαυροί κι επανορθώσεις) μαζί με τους τόκους, θα αρκούσαν για την πλήρη εξόφληση του χρέους της χώρας (Ελευθεροτυπία, 1/6/10). Ερώτηση αφελής: γιατί απόφαση του Αρείου Πάγου δεν εκτελέστηκε από την ελληνική κυβέρνηση, με κατάσχεση γερμανικών περιουσιών στην Ελλάδα;
Εκτός από τα προηγούμενα: Οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ θα μπορούσαν να φορολογήσουν τις off Shore εταιρίες, (που διακινούν 500 δισ. ετησίως), την εκκλησία και προπαντός το μεγάλο κεφάλαιο. Αλλά στόχος τους πάντα παραμένουν οι μισθωτοί και οι μικρομεσαίοι, καθότι η κυβέρνησή μας είναι ταξικά μονόφθαλμη.
Το θράσος των ενόχων
Οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ έφεραν τη χώρα στη σημερινή κατάσταση με την πολιτική τους υπέρ του κεφαλαίου, την εγκατάλειψη της υπαίθρου, τους καταστροφικούς εξοπλισμούς, την Ολυμπιάδα, τη ρεμούλα και τα σκάνδαλα. Και σήμερα οι ίδιοι έχουν το θράσος να θεωρούν αιτία της καταστροφής το «υπερτροφικό κράτος» και μέσον θεραπείας το ξεπούλημα και τις απολύσεις. Και είναι χαρακτηριστικό των εκπροσώπων και των δύο κομμάτων ότι ποτέ δεν μίλησαν για τις αιτίες της χρεοκοπίας, και ότι όταν μιλούν ρίχνουν οι μεν την ευθύνη στους δε, χωρίς ποτέ να αναφέρονται στις πραγματικές αιτίες. (Όσοι παρακολούθησαν την εκπομπή της κ. Στάη (2/10/2010) θα απόλαυσαν τον σκυλοκαβγά της οργισμένης κ. Μπακογιάννη με την άσχετη και ήρεμη κ. Πανάρετου, αλλά και την άθλια συμπεριφορά της τηλεπαρουσιάστριας, που ουσιαστικά δεν άφησε τον καθηγητή Καζάκο να αναπτύξει τις απόψεις του). Η κατάσταση είναι τραγική. Και οι υπεύθυνοι τολμούν ακόμα να μιλούν ως ανεύθυνοι. Από κοντά και ο κ. Σημίτης, πρώτος εκσυγχρονιστής, να παριστάνει τον Κάλχα, «μάντη κακών». Τλήμων αρετή!
Αναίδεια και θράσος: Αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα έπρεπε να βρίσκονται στον Κορυδαλλό. Τώρα ελεύθεροι, αναίσθητοι, κυνικοί και εθελόδουλοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι θα μας σώσουν!
Διέξοδος;
Η κατάντια μας δεν είναι, κυρίως, προϊόν ανικανότητας, ρεμούλας και σκανδάλων. Είναι, προπαντός, συνέπεια της ανάλγητης εφαρμογής των νεοφιλελεύθερων δογμάτων. Ελληνικές ιδιομορφίες: μια αστική τάξη μεταπρατική, ληστρική, διεφθαρμένη, χωρίς αναπτυξιακό, καπιταλιστικό έστω πρόγραμμα. Μια τάξη απούσα από τη λεγόμενη Εθνική Αντίσταση, εν μέρει συνεργάτης των κατακτητών, εθνικόφρων και θρησκευόμενη(!). Σήμερα, για άλλη μια φορά, αδιάφορη για την τραγωδία: Οι απατεώνες που πλούτισαν φρόντισαν να στείλουν 600 δισ. σε ξένες τράπεζες. Οι εφοπλιστές μας (καμάρι ο εμπορικός στόλος μας!) ναυπηγούν 350 πλοία στο εξωτερικό και 1 στην Ελλάδα. Και ο κατάλογος θα μπορούσε να είναι μακρύς.
Όπως λέει ο Μακρυγιάννης, οι Έλληνες γνώρισαν κατατρεγμούς και σκλαβιές. Έμενε όμως πάντα «μια μαγιά». Σήμερα, «ξένοι και ντόπιοι λύκοι» πάνε να μας ρημάξουν σαν τόπο, σαν έθνος και σαν πολιτισμική οντότητα. «Ίδες να μαδάνε την κότα και ο αέρας να συνεπαίρνει τα πούπουλα; Έτσι πάει και το Έθνος» (Διονύσιος Σολωμός). Εκτός αν ξεσηκωθούμε!
Νέο ΕΑΜ; Κανείς Άρης δεν θ’ ανεβεί αυτή τη φορά στο Βελούχι. Αυτό που μπορεί να ανατρέψει την κατάσταση, είναι ένα Αντικαπιταλιστικό Μέτωπο. Ένας νέος, διεθνικός πατριωτισμός θα μπορούσε να αποτελέσει το θεμέλιο ενός κινήματος με στρατηγικό στόχο τον σοσιαλισμό.
Αλλά ο χώρος της εφημερίδας δεν επιτρέπει περισσότερα. Συνεπώς, η συνέχεια το επόμενο Σάββατο.
