Πρόσφατα γράφαμε για τον πάλαι ποτέ κομμουνιστή (λέμε τώρα…) και νυν κεντροαριστερό κύριο Ρόμπερτ Φίτσο, τον πρωθυπουργό της Σλοβακίας, ο οποίος ξεστόμισε αυτό που σκέφτονται σιωπηρά όλοι οι… δημοκράτες ηγέτες της Ε.Ε. Δηλαδή ότι «τα δημοψηφίσματα συνιστούν απειλή». Φαίνεται ότι κάποιος έσκασε από τη ζήλεια του που πρόλαβε να σπάσει το ταμπού ο Σλοβάκος: ο πάλαι ποτέ επαναστάτης (είπαμε, κουβέντα να γίνεται…) Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ. Και έτσι, ασθμαίνων, ο Βούδας του ευρωπαϊκού εναλλακτισμού έσπευσε να δηλώσει: «Πρέπει να πάψουμε να λέμε ότι ο λαός έχει πάντα δίκιο». Όταν δε ένας συνάδελφός του, ο Αρνό Μοντεμπούρ, τόλμησε να ψελλίσει ότι «τυχόν καταστρατήγηση του βρετανικού δημοψηφίσματος θα συνιστούσε προσβολή προς τη δημοκρατία», ο θρυλικός Κόκκινος Ντάνι τον αποστόμωσε: «Είσαι ηλίθιος!».
Πέρα από την πλάκα, είναι πιθανό να είναι πράγματι ηλίθιος ο Αρνό Μοντεμπούρ. Με την έννοια ότι δεν φαίνεται να κατανοεί την αλματώδη προέλαση της περιφρόνησης της πλέμπας, την οποία δυσκολεύεται πια να κρύψει το συστημικό πολιτικό προσωπικό – και δη αυτό της Κεντροαριστεράς, που πάντα ήταν πιο… ακομπλεξάριστο. Αυτή η περιφρόνηση του λαού, ιδίως αφότου έπαψε να βαράει προσοχές στους πεφωτισμένους ηγέτες του, κολλάει μια χαρά με τη διαμόρφωση συνθηκών που πλέον δεν «αντέχουν» την παραδοσιακή αστική δημοκρατία. Και δεν είναι διόλου περίεργο που πληθαίνουν οι κεντροαριστερές φωνές κατά των «επικίνδυνων» διαδικασιών λήψης απόφασης απευθείας από τους πολίτες, όπως είναι τα δημοψηφίσματα.
Έχει ενδιαφέρον ότι, την επόμενη κιόλας μέρα, ένας ακόμη σημαίνων κεντροαριστερός πολιτικός πήρε την αντιδημοψηφισματική σκυτάλη από τον Κόκκινο Ντάνι. Ήταν ο κύριος Πιερ Μοσκοβισί, κομισάριος της Ε.Ε. (κι αυτός από την ατελείωτη κατηγορία των «πάλαι ποτέ»: στα νιάτα του διατέλεσε μέλος της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Λίγκας). Ο εξίσου θαρραλέος κύριος Μοσκοβισί δεν μας έκρυψε λοιπόν ότι και μόνο η ιδέα διεξαγωγής δημοψηφίσματος στη Γαλλία τον τρελαίνει: «Ένα δημοψήφισμα πληγώνει, καίει, διαιρεί, και δεν δίνει λύσεις». Εντάξει παιδιά, το καταλάβαμε, και να μας συγχωρείτε που προς στιγμήν κάναμε τόσο… καυτές σκέψεις.
Ε.Φ.
