Λάβαμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω ποίημα του Αντώνη Μπουντούρη από την τελευταία ποιητική συλλογή του, «Εκμαγεία ανέμων», εκδόσεις Κουκκίδα.
Εκμαγεία ανέμων
1
Αφού καψαλίσω τις άκρες τους
Ανάβω τους ανέμους
Τρελός χορός.
2
Φυσάει δεν αστειεύεται
για να σπρωχτεί το πέλαγο
σ’ ανήκουστη σφαγή.
Πάνω απ’ τις Μυκήνες τα Ψαρά
το Μοναστήρι τη Σμύρνη
και το Δίστομο.
Θα κομπιάζει η φωνή μας μια ζωή.
3
Αχτένιστη περνά από πάνω μας η Ιστορία
και φυσά.
Τεντώνω την ηχώ
Συνάζω σιωπές.
Κι όλο φυσά.
4
Τρεκλίζει απόψε ο βοριάς
Σκορπά το ξεραμένο αίμα
από τότε.
Ατλάζι που λερώθηκε
και δε θυμάμαι πότε.
5
Ψιχαλίζει στα γυμνά μας πόδια
κι ακούω πως
ο καιρός θα χαλάσει κι άλλο.
Αντώνης Μπουντούρης
Σχόλια
