Στις 4 Οκτωβρίου θα διεξαχθούν στη Γεωργία δημοτικές εκλογές. Είναι η πρώτη εκλογική αναμέτρηση μετά τα απογοητευτικά για τη φιλοδυτική αντιπολίτευση αποτελέσματα των περσινών βουλευτικών εκλογών* και τις μεγάλες κινητοποιήσεις της που κατήγγελλαν νοθεία. Οι νέες κάλπες ενδέχεται να φέρουν μια εύκολη νίκη για τους συνδυασμούς που υποστηρίζει το κυβερνών κόμμα «Γεωργιανό Όνειρο», καθώς η αντιπολίτευση παραμένει πολυδιασπασμένη και τα κόμματά της δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη στην πλειοψηφία του γεωργιανού λαού – παρά το γεγονός ότι μέσα σε λίγα μόνο χρόνια, με απαρχή την πανδημία του Covid και στη συνέχεια τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι Γεωργιανοί είδαν τις τιμές στα βασικά είδη και στα ενοίκια να εκτινάσσονται.
Στην Τιφλίδα, όπου ένας μέσος μισθός κυμαίνεται στα 1000-1.200 λάρι (περίπου 370-440 δολάρια), το κόστος ενοικίου στο κέντρο κυμαίνεται στα 700-800 δολάρια, ενώ σε άλλες περιοχές γύρω στα 500. Η εκτόξευση του κόστους στέγασης έχει κυρίως να κάνει με την εγκατάσταση περίπου 100.000 Ρώσων που ήρθαν με τις οικογένειές τους, με σκοπό να αποφύγουν τη στράτευση και την αποστολή τους στο μέτωπο. Όπου και να κοιτάξει κανείς στην Τιφλίδα θα διαπιστώσει ότι η πόλη αποτελεί ένα τεράστιο εργοτάξιο, κατασκευής τεράστιων συγκροτημάτων κατοικιών χαμηλής αισθητικής, που ήδη έχει αρχίσει να αλλοιώνει την αρχιτεκτονική ομορφιά της γεωργιανής πρωτεύουσας.
Από την άλλη πλευρά αυτό που παρατήρησα και μου έκανε εντύπωση αυτή τη φορά στη χώρα είναι το γεγονός πώς πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι, ακόμα και παιδιά σχολικής ηλικίας, είναι γραμμένοι στη νεολαία του κυβερνώντος κόμματος, φορώντας την μπλε μπλούζα με τα διακριτικά του, και συχνάζουν σε ομάδες στα γραφεία του που βρίσκονται σε όλη την πόλη. Σε επικοινωνία που είχα μαζί τους, κατάλαβα πως δεν έχουν κάποια πολιτική ιδεολογία, παρά μάλλον αποτελούν ένα mainstream ρεύμα, αποτέλεσμα καλής επικοινωνιακής πολιτικής του «Γεωργιανού Ονείρου» – το οποίο άλλωστε αποτελεί δημιούργημα του Γεωργιανού ολιγάρχη Ιβανισβίλι.
Σε κάθε περίπτωση, και παρά τη σχεδόν βέβαιη νίκη του κυβερνητικού σχήματος στις επερχόμενες εκλογές, η γεωργιανή κοινωνία παραμένει βαθιά διχασμένη όσον αφορά τον γεωπολιτικό προσανατολισμό της χώρας.
Μάριος Μαθιός Ιωσηφίδης
* «Δεν κατάφεραν να κάνουν Μολδαβία τη Γεωργία» (φύλλο 704).
