Του Γιώργου Κουτσούκου. Εκατομμύρια πολίτες βρίσκονται σε απόγνωση εξαιτίας (και) των μνημονιακών φορολογικών μέτρων, τα οποία επιβάλλονται σχεδόν αποκλειστικά σε μισθωτούς, συνταξιούχους, ανέργους και μικροεπαγγελματίες, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους «έχοντες» και τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις.
Απέναντι σε αυτή την πρωτοφανή φοροεπιδρομή ολοένα και περισσότεροι πολίτες «τυφλωμένοι» από οργή ξεσπούν στους εφοριακούς υπαλλήλους που βρίσκουν μπροστά τους, ταυτίζοντάς τους με την κυβερνητική, φορολογική πολιτική. Όπως ακριβώς πολλοί πολίτες τα βάζουν με τους τραπεζοϋπαλλήλους, ταυτίζοντάς τους με τη ληστρική πολιτική των τραπεζών.
Γίνονται λοιπόν οι εφοριακοί υπάλληλοι «σάκοι του μποξ», με τα περιστατικά λεκτικής αλλά και σωματικής βίας να πληθαίνουν με γεωμετρική πρόοδο, μέρα με τη μέρα. Λες και οι υπάλληλοι ψήφισαν τα «χαράτσια», τη μείωση του αφορολόγητου, το «πετσόκομμα» των φοροαπαλλαγών των λαϊκών στρωμάτων κ.λπ.
Σαν να μην έφταναν όλ’ αυτά, οι αυτουργοί αυτής της βάρβαρης φορολογικής πολιτικής, η ηγεσία δηλαδή του υπουργείου Οικονομικών έστειλε πριν από λίγο διάστημα επιστολή στους διευθυντές των Εφοριών, με την οποία γίνεται απόπειρα να μεταφερθεί στους εφοριακούς υπαλλήλους το τεράστιο πρόβλημα των οργισμένων φορολογουμένων και της ασφάλειας των κτιρίων!
Συγκεκριμένα, με μια απαράδεκτη και προκλητική επιστολή, το Υπουργείο Οικονομικών καλεί τους προϊσταμένους να ορίσουν υπαλλήλους, ως υπεύθυνους ασφάλειας των χώρων, για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων κρουσμάτων ληστειών, επιθέσεων και επεισοδίων!
Οι εργαζόμενοι στις εφορίες αντέδρασαν έντονα και η ΑΣΚΙ εφοριακών (η παράταξη που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ) τόνισε με ανακοίνωσή της:
«Θέλουμε να καταστήσουμε σαφές προς κάθε κατεύθυνση ότι:
• Δεν πρόκειται οι εφοριακοί να παίξουν το ρόλο αστυνομικών ή σεκιουριτάδων, στην όποια προσπάθεια αντιμετώπισης της αυξανόμενης εγκληματικότητας.
• Οι Εφορίες γίνονται εστίες αντιπαράθεσης και κοινωνικής έντασης, λόγω της πολιτικής του υπουργείου Οικονομικών που απειλεί, εκβιάζει και οδηγεί στην εξαθλίωση την πλειοψηφία του λαού.
• Κυρίως, όμως, δεν πρόκειται να αναλάβουμε ρόλο αντιπαράθεσης με τους χιλιάδες αγανακτισμένους πολίτες, οι οποίοι συρρέουν στις Εφορίες διαμαρτυρόμενοι για τις αδικίες του μνημονιακού φορολογικού συστήματος. Νιώθουμε και δηλώνουμε αλληλέγγυοι με όλους εκείνους που απειλούνται και εκβιάζονται με κατασχέσεις και ποινικές διώξεις, παρά την αποδεδειγμένη αδυναμία τους να πληρώσουν τα χαράτσια και τους δυσανάλογους, των δυνατοτήτων τους, φόρους».
Αυτά έγραψαν οι εργαζόμενοι, υπερασπιζόμενοι το αυτονόητο: ότι δεν θα δεχτούν να γίνουν ο «κυματοθραύστης» της δίκαιης οργής του κόσμου (και μάλιστα σ’ ένα πλαίσιο ταχύτατης ιδιωτικοποίησης του φορολογικού μηχανισμού, τα «κομμάτια» του οποίου ανατίθενται με αυξανόμενη ταχύτητα σε ιδιωτικές εταιρείες).
Άλλωστε, η τακτική του να στρέφεις τον έναν εργαζόμενο ενάντια στον άλλο είναι διαχρονικό χαρακτηριστικό των εξουσιαστικών συστημάτων, προκειμένου οι κυρίαρχες τάξεις και οι πολιτικές τους να μένουν, επί της ουσίας, στο απυρόβλητο. Ο λαός που «τρώει τις σάρκες του» είναι λαός αποπροσανατολισμένος και υποταγμένος. Και, φυσικά, δεν είναι μόνο οι εφορίες και οι τράπεζες τα μόνα πεδία, όπου ο λαός «τρώει τις σάρκες του». Στα υποκαταστήματα του ΙΚΑ οι συνταξιούχοι επιτίθενται στους υπαλλήλους για τη μείωση των συντάξεών τους -και η ειρωνεία είναι ότι πιο επιθετικοί είναι εκείνοι που ψήφισαν Νέα Δημοκρατία- στον ΟΑΕΔ οι άνεργοι τα βάζουν με τους υπαλλήλους, στα νοσοκομεία με τους γιατρούς και τους νοσοκόμους κ.ο.κ. Άλλωστε, το βλέπεις, το «μυρίζεις» παντού: ατμόσφαιρα «μπαρούτι» σε όλους τους χώρους, δημόσιους και ιδιωτικούς.
Απέναντι, λοιπόν, σε αυτή την κοινωνικά βάρβαρη πολιτική, που ισοπεδώνει την οικονομία και την κοινωνία είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε τον πραγματικό μας αντίπαλο που δεν είναι, φυσικά, ο υπάλληλος πίσω από το γκισέ αλλά εκείνοι που ωφελούνται από τα μνημονιακά μέτρα: οι ντόπιοι ολιγάρχες (γινόμαστε ολοταχώς Ρωσία εποχής Γιέλτσιν) και οι πολύ μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι οποίοι όχι απλά δεν θίγονται από τα φορολογικά μέτρα αλλά φοροαπαλλάσσονται με σκανδαλώδεις, χαριστικές ρυθμίσεις (βλ. μειώσεις φορολογικού συντελεστή για εταιρικά κέρδη, περαιώσεις, ανεξέλεγκτη φοροδιαφυγή μέσω των ενδοομιλικών συναλλαγών).
Γίνονται λοιπόν οι εφοριακοί υπάλληλοι «σάκοι του μποξ», με τα περιστατικά λεκτικής αλλά και σωματικής βίας να πληθαίνουν με γεωμετρική πρόοδο, μέρα με τη μέρα. Λες και οι υπάλληλοι ψήφισαν τα «χαράτσια», τη μείωση του αφορολόγητου, το «πετσόκομμα» των φοροαπαλλαγών των λαϊκών στρωμάτων κ.λπ.
Σαν να μην έφταναν όλ’ αυτά, οι αυτουργοί αυτής της βάρβαρης φορολογικής πολιτικής, η ηγεσία δηλαδή του υπουργείου Οικονομικών έστειλε πριν από λίγο διάστημα επιστολή στους διευθυντές των Εφοριών, με την οποία γίνεται απόπειρα να μεταφερθεί στους εφοριακούς υπαλλήλους το τεράστιο πρόβλημα των οργισμένων φορολογουμένων και της ασφάλειας των κτιρίων!
Συγκεκριμένα, με μια απαράδεκτη και προκλητική επιστολή, το Υπουργείο Οικονομικών καλεί τους προϊσταμένους να ορίσουν υπαλλήλους, ως υπεύθυνους ασφάλειας των χώρων, για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων κρουσμάτων ληστειών, επιθέσεων και επεισοδίων!
Οι εργαζόμενοι στις εφορίες αντέδρασαν έντονα και η ΑΣΚΙ εφοριακών (η παράταξη που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ) τόνισε με ανακοίνωσή της:
«Θέλουμε να καταστήσουμε σαφές προς κάθε κατεύθυνση ότι:
• Δεν πρόκειται οι εφοριακοί να παίξουν το ρόλο αστυνομικών ή σεκιουριτάδων, στην όποια προσπάθεια αντιμετώπισης της αυξανόμενης εγκληματικότητας.
• Οι Εφορίες γίνονται εστίες αντιπαράθεσης και κοινωνικής έντασης, λόγω της πολιτικής του υπουργείου Οικονομικών που απειλεί, εκβιάζει και οδηγεί στην εξαθλίωση την πλειοψηφία του λαού.
• Κυρίως, όμως, δεν πρόκειται να αναλάβουμε ρόλο αντιπαράθεσης με τους χιλιάδες αγανακτισμένους πολίτες, οι οποίοι συρρέουν στις Εφορίες διαμαρτυρόμενοι για τις αδικίες του μνημονιακού φορολογικού συστήματος. Νιώθουμε και δηλώνουμε αλληλέγγυοι με όλους εκείνους που απειλούνται και εκβιάζονται με κατασχέσεις και ποινικές διώξεις, παρά την αποδεδειγμένη αδυναμία τους να πληρώσουν τα χαράτσια και τους δυσανάλογους, των δυνατοτήτων τους, φόρους».
Αυτά έγραψαν οι εργαζόμενοι, υπερασπιζόμενοι το αυτονόητο: ότι δεν θα δεχτούν να γίνουν ο «κυματοθραύστης» της δίκαιης οργής του κόσμου (και μάλιστα σ’ ένα πλαίσιο ταχύτατης ιδιωτικοποίησης του φορολογικού μηχανισμού, τα «κομμάτια» του οποίου ανατίθενται με αυξανόμενη ταχύτητα σε ιδιωτικές εταιρείες).
Άλλωστε, η τακτική του να στρέφεις τον έναν εργαζόμενο ενάντια στον άλλο είναι διαχρονικό χαρακτηριστικό των εξουσιαστικών συστημάτων, προκειμένου οι κυρίαρχες τάξεις και οι πολιτικές τους να μένουν, επί της ουσίας, στο απυρόβλητο. Ο λαός που «τρώει τις σάρκες του» είναι λαός αποπροσανατολισμένος και υποταγμένος. Και, φυσικά, δεν είναι μόνο οι εφορίες και οι τράπεζες τα μόνα πεδία, όπου ο λαός «τρώει τις σάρκες του». Στα υποκαταστήματα του ΙΚΑ οι συνταξιούχοι επιτίθενται στους υπαλλήλους για τη μείωση των συντάξεών τους -και η ειρωνεία είναι ότι πιο επιθετικοί είναι εκείνοι που ψήφισαν Νέα Δημοκρατία- στον ΟΑΕΔ οι άνεργοι τα βάζουν με τους υπαλλήλους, στα νοσοκομεία με τους γιατρούς και τους νοσοκόμους κ.ο.κ. Άλλωστε, το βλέπεις, το «μυρίζεις» παντού: ατμόσφαιρα «μπαρούτι» σε όλους τους χώρους, δημόσιους και ιδιωτικούς.
Απέναντι, λοιπόν, σε αυτή την κοινωνικά βάρβαρη πολιτική, που ισοπεδώνει την οικονομία και την κοινωνία είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε τον πραγματικό μας αντίπαλο που δεν είναι, φυσικά, ο υπάλληλος πίσω από το γκισέ αλλά εκείνοι που ωφελούνται από τα μνημονιακά μέτρα: οι ντόπιοι ολιγάρχες (γινόμαστε ολοταχώς Ρωσία εποχής Γιέλτσιν) και οι πολύ μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι οποίοι όχι απλά δεν θίγονται από τα φορολογικά μέτρα αλλά φοροαπαλλάσσονται με σκανδαλώδεις, χαριστικές ρυθμίσεις (βλ. μειώσεις φορολογικού συντελεστή για εταιρικά κέρδη, περαιώσεις, ανεξέλεγκτη φοροδιαφυγή μέσω των ενδοομιλικών συναλλαγών).
* Ο Γιώργος Κουτσούκος είναι οικονομολόγος
Σχόλια
