Η συμφωνία που έκλεισε ο Γ. Παπανδρέου με τους εκπροσώπους της τριπλής επιτήρησης ψηφίστηκε από τη Βουλή. Η Οδύσσεια του λαού και της χώρας ξεκίνησε και τυπικά. Κανείς δεν πανηγυρίζει. Δεν πρόκειται για σχέδιο διάσωσης αλλά για σκόπιμη καταστροφή. Επίσημα ομολογούν ότι σε τρία χρόνια θα είμαστε ακόμα πιο χρεωμένοι, ενώ δεν είναι βέβαιο ότι θα τηρηθούν οι όροι στήριξης. Το ντόμινο περνάει στην ευρωζώνη, η κρίση κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει.
Όμως προς το παρόν μπορεί να κάνουμε «ταμείο» και να δούμε πού βρισκόμαστε.
1. Καταγράφηκε και έπαιξε σημαντικό ρόλο η λαϊκή κατακραυγή και οργή όπως αυτή εκδηλώθηκε στις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις της 5/5. Τα μηνύματα είχαν φανεί και πριν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, σε γιουχαΐσματα πολιτικών, σε δημοσκοπήσεις. Στη διαδήλωση εκφράστηκαν και έμπρακτα. Οι χιλιάδες που κινήθηκαν προς τη Βουλή δεν ήταν προβοκάτορες, ακροδεξιοί ή κουκουλοφόροι. Αγανακτισμένοι οργισμένοι εργαζόμενοι ήταν που δεν μπορούν άλλο την κοροϊδία και το «κούρεμα» μισθών, συντάξεων και δικαιωμάτων. Οι ορδές των πραιτοριανών και οι τόνοι χημικών δεν μπόρεσαν να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα. Ο θάνατος των τριών εργαζομένων στη Μαρφίν έδωσε μια ανάσα στους κυβερνώντες να ξεφύγουν εντελώς προσωρινά από την οργή του κόσμου.
2. Έντονοι τριγμοί, προάγγελοι πολιτικής κρίσης, διασχίζουν ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο. Η αναζήτηση διάδοχων σχημάτων, εφόσον το υπάρχον πολιτικό σκηνικό αδυνατεί να αντέξει το βάρος της προσφυγής στο ΔΝΤ και όσα αυτό συνεπάγεται, είχε ξεκινήσει εδώ και μήνες. Όμως το τράνταγμα που επέφερε η απομόνωση ολόκληρου του πολιτικού συστήματος από τον οργισμένο λαό, η εχθρότητα απέναντι σε όποιον κυβέρνησε τα τελευταία χρόνια, έχει φοβίσει και έχει επιταχύνει τις πολιτικές διεργασίες. Το «όχι» του Σαμαρά σχετίζεται με τη συνειδητοποίηση ότι η επιβίωση του συντηρητικού χώρου στη μετά-ΔΝΤ εποχή απαιτεί νέες στρατηγικού τύπου επιλογές, καθώς επίσης και απαλλαγή απ’ τα βαρίδια της παλιάς ΝΔ.
3. Ο καταλύτης της λαϊκής οργής επέδρασε ώστε στη Βουλή να υπάρξει η διαφοροποίηση τριών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, η στήριξη των μέτρων από τη Ντόρα Μπακογιάννη και η αντίστοιχη διαγραφή τους από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
4. Ένα νέο αστικό τόξο, με δυνάμεις κρούσης προς στιγμήν, το νέο ΠΑΣΟΚ, το ΛΑΟΣ και τη Ντόρα (κι όσους την ακολουθήσουν), παίρνει στους ώμους του την ευθύνη προώθησης των νέων μέτρων. Αυτή η νέα σύγκλιση είναι βαθιά αντιλαϊκή και αντιδημοκρατική. Είναι και επικίνδυνη για το λαό.
5. Η πορεία, ο αγώνας ενάντια στο στραγγαλισμό της ζωής και της επιβίωσης και της καταστροφής που φέρνουν οι αστικές επιλογές, θα είναι μακρύς, πολύμορφος και έντονος. Ο λαός οφείλει να οργανωθεί παντού σε κάθε τόπο και χώρο, να πολιτικοποιήσει τον αγώνα του, να προετοιμάσει ένα μεγάλο ξεσηκωμό. Να απαιτήσει αλλαγές και πολιτικές που θα εκφράσουν τις άμεσες ανάγκες του και θα γκρεμίσει το σάπιο, διεφθαρμένο πολιτικό σκηνικό. Ένα μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο.
