Οι νεότεροι δεν γνωρίζουν το σκεπτικό της απόφασης δικαστηρίου για το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου ότι ήταν δήθεν «στιγμιαίο» το αδίκημα και όχι «διαρκές». Το σκεπτικό αυτό ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στη δημοκρατική κοινή γνώμη και θεωρήθηκε ως προσπάθεια απαλλαγής της χούντας από τις εγκληματικές της ευθύνες.
Ο κ. Τσίπρας, αφού είπε ότι είναι αντισυνταγματικό να προνομοθετούμε μέτρα και άλλα ηχηρά, που αργότερα ευκόλως έγιναν… γαργάρα (όπως οι κόκκινες γραμμές και οι σαχλαμάρες του ταξικά μεροληπτικού Tsakalotos), ψήφισε μέτρα μέχρι το 2021.
Έκανε τη «δουλειά».
Μόνο που στο πρόσφατο Eurogroup ακούστηκαν πράγματα και σχέδια που ανέβαζαν το… κοντέρ στα ύψη. Ακούστηκαν σχέδια για 17 χρόνια, σενάρια και χρονολογίες ως το 2060 με το χρέος που θα φτάνει στο 280%. Ακούστηκαν ορίζοντες που φτάνουν έως το 2080.
Για όποιον καταλαβαίνει δεν πρόκειται για το 4ο μνημόνιο μόνο. Πρόκειται για διαρκές μνημόνιο. Διαρκές και διαρκώς εγκληματικό για την κοινωνία και τη χώρα.
Δεν χρειάζεται μια χούντα συνταγματαρχών για να επιβληθεί. Η «δουλειά» έγινε και γίνεται.
Το «πειραματόζωο» αντέδρασε, τινάχτηκε, προς στιγμήν πέταξε τα καλώδια και τα σύνεργα του βασανισμού, αλλά εν τέλει έπεσε σε καταστολή. Ξαναπαίρνει το δρόμο της «κανονικότητας» αλλά δεν εκφράζεται… Είναι βουβό, ζαλισμένο, θυμωμένο, απεγνωσμένο, δεν έχει ελπίδα και δεν βλέπει φως. Προσαρμόζεται και προσπαθεί να επιβιώσει. Δοκιμάζει τα πάντα για να επιζήσει. Ακόμα και πράγματα αδιανόητα λίγα χρόνια πριν.
Οι ύμνοι που ρίχνει καθημερινά ο κ. Τσίπρας για τον Τραμπ, την Μέρκελ, τον Σόιμπλε, τον Ερντογάν, οι φωτογραφίες που φροντίζει να βγάζει δίπλα τους, οι χειραψίες και οι αγκαλιές που ανταλλάσσει στο Πεκίνο και αλλού, δεν πρόκειται να του προσθέσουν ανάστημα. Θα στιγματιστεί, ο ίδιος και η παράταξή του, για την πιο ολέθρια κοινωνική και εθνική αποτυχία των τελευταίων δεκαετιών.
Λίγο καιρό πριν είχε μιλήσει για τα 200 χρόνια από την (πάντα κολοβή) ανεξαρτησία της Ελλάδας, επέτειος που θα γιορταστεί το 2021. Όπως πάμε, όμως, θα είναι 200 χρόνια με μνημόνια, κοινωνική διάλυση και λιγότερη Ελλάδα.
Και ένα συνονθύλευμα από μεταπράτες, γκάγκστερς (υπόκοσμος), «μπάνκστερς» (τραπεζίτες), από αναλώσιμους πολιτικούς (στυλ Δουζίνα που πήγε στην συνάντηση όλων των βουλευτών Πειραιά για να υπερασπιστούν τον Ολυμπιακό, αυτό θα πει ενεργός φιλόσοφος…) θα σχηματίζουν έναν δύσοσμο πολτό αντεθνικής, αντικοινωνικής, αντιανθρώπινης συμμορίας που θα κανιβαλίζει πάνω σε μια χώρα – χώρο.
Αυτό το διαρκές έγκλημα, που είναι χειρότερο από αυτό που διέπραξε η φασιστική χούντα, πρέπει να το σταματήσουμε!
Η οιαδήποτε ανοχή απέναντι σε αυτό το μόρφωμα ΣΥΡΙΖΑ-ΝΕΛ (και Οικολόγων), που θέλει να τιτλοφορείται «αριστερά», είναι συνενοχή από πρόθεση και ιδιοτέλεια!
