Σε όλη την Ισπανία από τις 31 Μαΐου οι ανθρακωρύχοι βρίσκονται σε απεργία.
Μια απεργία βίαιη, μαχητική, μια απεργία για την επιβίωση των ίδιων και των κοινοτήτων τους, που δεν έχουν άλλη πηγή εισοδήματος. Η ισπανική κυβέρνηση σχεδιάζει να περικόψει τις απαραίτητες επιδοτήσεις στον εξορυκτικό τομέα, από τον οποίο εξαρτώνται περίπου 40.000 οικογένειες. Μια μάχη που έχει λάβει τα χαρακτηριστικά συμβόλου, ειδικά την εποχή που ζούμε, καθώς οι Ισπανοί ανθρακωρύχοι αποτελούν ιστορικά το πιο μαχητικό κομμάτι της εργατικής τάξης της ιβηρικής χώρας. Από τα οδοφράγματα στις κοιλάδες της Αστούριας λοιπόν, από τη Λεόν, από την Τερουέλ, στην ισπανική πρωτεύουσα, μέσω της «Μαύρης Πορείας» των εργαζομένων στα ορυχεία, οι οποίοι διένυσαν πεζοί παραπάνω από 300 χλμ.
Η υποδοχή τους, το βράδυ της Τρίτης, ήταν συγκινητική. Από μερικές εκατοντάδες, η πορεία καθώς διέσχιζε τη Μαδρίτη, καταλήγοντας στην περίφημη Puerta del Sol, διογκώθηκε σε πολλές χιλιάδες, εν μέσω συγκίνησης αλλά και οργής, με εμφανή διάθεση για αγώνα.
Την επόμενη μέρα, στην πολυπληθή διαδήλωση ενάντια στο κλείσιμο των ορυχείων και των μέτρων λιτότητας, η πολιτική ηγεσία και η αστυνομία αποφάσισαν να πάρουν την εκδίκησή τους. Επίθεση με πλαστικές σφαίρες και τραυματισμοί, συνέθεσαν το γνώριμο σκηνικό.
Στη «νέα» Ευρώπη δεν υπάρχει θέση στη διαμαρτυρία.
Σχόλια
