Καλημέρα πελάτες μου! Η εβδομάδα είχε απ’ όλα: εξεταστικές, σκάνδαλα, κινητοποιήσεις για τα εισιτήρια (δεν πληρώνουμε τις υπέρογκες αυξήσεις) πελάτες μου (να τις πληρώσει ο Πάγκαλος, ο Άκης και τα ταμεία των δύο κομμάτων), μετανάστες (χαρτιά και άσυλο στους μετανάστες να ζήσουνε τη ζωή που τους αξίζει)! Και προσεκτικά πώς τα βάζουμε αυτά τα θέματα, γιατί αμέσως η ατζέντα γυρίζει και να ‘σου το ΛΑΟΣ, η Ν.Δ., οι φασίστες και η κυβέρνηση να ζητάνε την άρση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Πάμε τώρα στην ιστοριούλα μας…
Έχω, που λέτε πελάτες, πήξει στη Φιλολάου, την κάνω από Αρχιμήδους, πίσω από το Στάδιο. Στο δρόμο μία μεγάλη κυρία με κοιτάει, τις «παίζω» τα φώτα και τότε σηκώνει το χέρι, και αργά-αργά έρχεται.
Άντε, γρήγορα κυρία μου, έχουμε κλείσει το δρόμο. «Δεν πειράζει, ας περιμένουν λίγο», απαντάει. Δεν ξέρετε τι βρίσιμο έχω φάει γι’ αυτό το θέμα, της λέω. «Άμα σου πω εγώ πώς μ’ έχουνε στολίσει, τότε να δεις!» απαντάει. Για πείτε, να χαλαρώσουμε λίγο από το άγχος. «Που λες, φίλε ταξιτζή, εγώ σοφάρω 45 χρόνια». Μπράβο! της λέω. «Και μια φορά έχω σταματήσει κάπως.. μέσα στο δρόμο, ξέρεις..» Ξέρω, ξέρω, της λέω. «Όμως χωρούσε να περάσει ο ταξιτζής, αλλά αυτός δυστρόπησε και περνώντας μού φωνάζει “έτσι σταματάνε μωρή κατσίκα στο δρόμο;”» (Μπράβο κύριε συνάδελφε, έτσι μιλάνε στις κυρίες; Λέω). «Όχι, όχι, δεν είναι όλοι οι ταξιτζήδες έτσι, μου λέει». Οπότε στο φανάρι πιο κάτω, μου λέει «τον ζυγώνω τον ταξιτζή, και τότε χωρίς να χάσω χρόνο του λέω “τώρα, μου έδειξες την ταυτότητά σου”, του λέω» (ξερός ο ταξιτζής) και οι άλλοι στο φανάρι να γελάνε! Δηλαδή, τι εννοούσατε; «Ότι όταν φεύγει κάποιος από το χωριό του, αφήνει εκεί τη βλαχιά του. Κάποτε τα καλοκαίρια παραθερίζαμε στο Βόλο και βλέποντας ότι σοφάρω, οι μπαγάσες οι Βολιώτες, μου κάνανε τη ζωή δύσκολη». Μωρέ μπράβο, της λέω. Ξέρεις, ο καθηγητής μου έλεγε η λέξη «μπαγάσας» έχει βγει από αυτούς που κατοικούσαν στις «Παγασαίς» δηλαδή γύρω από τον Παγασητικό Κόλπο. Όπως και ο «φίλος» μου ο Μπάτης από τον Βόλο, που όταν ήμασταν φαντάροι στη Λέσβο και έχοντας δείρει αρκετούς στο τάγμα, κόντεψε να φέρει βόλτα και τον διοικητή του τάγματος.
Πώς περάσανε έτσι τα χρόνια, πελάτες μου…
Ο ταξιτζής του Δρόμου της Αριστεράς
