Καλημέρα συντρόφια, πελάτες του ταξιτζή του Δρόμου της Αριστεράς.

Με συγχωρείτε που αυτό το διάστημα έχουμε γίνει εκλογολόγοι, θα ’ρθουν και οι «καλύτερες μέρες», όπως έλεγε ο μακαρίτης, ο Αντρέας ντε!

Να μην ξεχνάμε ότι το διάστημα αυτό έχουμε και τον αγώνα για την Ελεύθερη Αττική και να δώσουμε τη μάχη του ψηφοδελτίου, πελάτες μου!
Με ρωτάει μια κυρία «κύριε ταξιτζή, ποιος είναι ο εκλογικός στόχος του ψηφοδελτίου σας και ο προσωπικός;». Λέω «ο δεύτερος γύρος για το ψηφοδέλτιο και η τελευταία και τιμητική θέση για μένα». Κάγκελο η κυρία.
Η πόλη εδώ και μεγάλο διάστημα είναι σκοτεινή και βρόμικη (μα πώς την κατάντησαν την Αθήνα). Το συγκεκριμένο βράδυ βροχερό, και ’γω έχω πάρει κούρσα και είμαι στο φανάρι Πανεπιστημίου και Αμερικής. Ξαφνικά βλέπω μια τραγική φιγούρα μέσα στη βροχή να προσπαθεί να περάσει το φανάρι. Ήταν ένα Αφγανόπουλο, σχεδόν γυμνό, βρεγμένο, ξυπόλητο και μάλλον άρρωστο. Περιμένω με σφιγμένη την καρδιά να περάσει, το φανάρι έχει γίνει πράσινο και το παιδί δεν βιάζεται (σαν να τα έχει όλα γραμμένα), η κυρία με ρωτάει «γιατί δεν φεύγετε;». «Περιμένω να μου το πει ο Λοβέρδος». «Τι να σας πει ο υπουργός κύριέ μου; Τρελαθήκατε;» μου λέει αυστηρά. «Τι θα κάνει με το παιδί», της λέω.
Γιατί ο υπουργός που πριν λίγο καιρό ήταν άρρωστος, όλο το Εθνικό Σύστημα Υγείας έπεσε πάνω του για να τον σώσει (και καλά έκανε) και τώρα λέει ότι για τα χρέη της υγείας φταίνε τα παιδιά τα άστεγα, τα ξυπόλητα, τα άρρωστα που γυρίζουν χωρίς μέλλον στην Αθήνα. Είναι ντροπή για τον πολιτισμό και τον ανθρωπισμό μας να πεθαίνουν άνθρωποι στο δρόμο. Και ο υπουργός τούς ζητάει και τα ρέστα. Κουνάει το κεφάλι η κυρία και φεύγουμε και οι δύο κομμάτια.
Η σύσκεψη των υποψηφίων της Ελεύθερης Αττικής συνεχίζεται με πολλές προτάσεις. Η αφίσα, πελάτες μου, δεν έχει περάσει μαζικά στην πόλη, σε μεγάλο κομμάτι του κόσμου είναι άγνωστο το ψηφοδέλτιό μας και το ποιοι είμαστε, οι στόχοι και το πρόγραμμα της Ελεύθερης Αττικής, γι’ αυτό προτείνω αφίσα σε κάθε αυτοκίνητο μέλους ή φίλου του Μετώπου, που θα βγαίνει τα βράδια για ευνόητους λόγους και φυλλάδιο και κουπονάκι παντού! Όσοι αριστεροί δεν διάβασαν το άρθρο του σ. Μπιτσάκη ας το κάνουν, θα καταλάβουν πολλά.
Βάλτε πλάτη και φαντασία.
Με αγάπη,

Φιλάκια πολλά
Ο ταξιτζής του Δρόμου της Αριστεράς
Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!