Η Ριζοσπαστική Αριστερά βγήκε αρκετά λαβωμένη (κάθε τμήμα της σε διαφορετικό βαθμό) από τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Το γεγονός αυτό βύθισε το χώρο αυτό σε περίσκεψη και διεργασίες και έτσι πιέζει τα διάφορα τμήματα για τολμηρές επιλογές.
Ας δούμε τα προβλήματα σε τρία επίπεδα, του ΣΥΝ, του ΣΥΡΙΖΑ και του Μετώπου.
Ο διαρκής πονοκέφαλος του ΣΥΝ
Ο ΣΥΝ βγήκε πολλαπλά τραυματισμένος από τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Είδε το περίφημο άνοιγμα προς τον «σοσιαλιστικό χώρο» που είχε διαφημιστεί ως στρατηγική επιλογή, να πατώνει, να μην τραβάει καθόλου και η επιλογή αυτή να μην μπορεί με αξιοπιστία να υποστηριχτεί και να συνεχιστεί την επομένη των εκλογών. Ο μεν «σοσιαλιστικός χώρος» νιώθει ότι ξεπεράστηκε από άλλα σχήματα και επιλογές πασοκικών δυνάμεων και δεν βλέπει ότι ωφελήθηκε με τη συνεργασία με τον ΣΥΝ, έναν χώρο για τον οποίο δεν τρέφει ιδιαίτερη συμπάθεια (για πολλούς λόγους) ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ. «Την κάνουν», επομένως, με «ελαφρά πηδηματάκια», διατηρώντας ό,τι κατέκτησαν σε θέσεις μέσα από τη συνεργασία (παρουσία στο περιφερειακό συμβούλιο Αττικής).
Η κρίση και η αμηχανία στον ΣΥΝ εκφράζεται, επομένως, από το κενό που θα παρουσιαστεί με την ακύρωση στην πράξη αυτής της επιλογής και οι πιέσεις για πιο ανοικτές κεντροαριστερές επιλογές θα μεγαλώσει (ο Κουβέλης τα κατάφερε πολύ καλύτερα…). Το στρατόπεδο της προεδρικής «Αριστερής Ενότητας» βρίσκεται σε περισυλλογή και διάφορες τοποθετήσεις αμφισβητούν την επιλογή Μητρόπουλου, αλλά δεν έχουν και άλλη εμφανή πρόταση. Το Αριστερό Ρεύμα προτείνει μια γενική «συμπαράταξη της Αριστεράς», αλλά δεν φαίνεται να θέλει να… σπάσει αβγά αυτήν την στιγμή και να έρθει σε ρήξη.
Έτσι, όσοι έχουν συμπτυχθεί μέσα στον σημερινό ΣΥΝ -πλην του Αριστερού Ρεύματος- έχουν καλυφθεί πίσω από απειλές για το Μέτωπο και τον ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης ημέρας. Όρκοι και βαρυσήμαντες διατυπώσεις-δηλώσεις για άρνηση συμμετοχής των δυνάμεων του Μετώπου στο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρονται στην Αυγή και στο Κόκκινο προκαλώντας… σοκ και δέος στους «κακούς». Αυτοί που οδήγησαν σε μια παράλυση του ΣΥΡΙΖΑ με τις επιλογές της κεντροαριστεράς και του Μητρόπουλου, οδηγούνται σε απειλές διαγραφής συνιστωσών και ανένταχτων από τον ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, έχουν ξεκινήσει οι διεργασίες για όσα μέλη του ΣΥΝ συμπαρατάχθηκαν με το Μέτωπο στις τελευταίες εκλογές (είναι, άλλωστε, ο μόνο λόγος που καταστατικά επιτρέπονται διαγραφές στον ΣΥΝ…). Για αυτά τα θέματα η συνεδρίαση της ΚΠΕ που γίνεται σήμερα και αύριο, ίσως ξεκαθαρίσει περισσότερα τα πράγματα.
Η ακινησία του ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και 1,5 μήνα δεν λειτουργεί. Η Γραμματεία δεν έχει συνεδριάσει λες και δεν συμβαίνει τίποτα σοβαρό στην κοινωνία και στη χώρα. Στην πράξη, έχουν υιοθετηθεί οι «διμερείς» επαφές για να ξεκαθαριστεί το τοπίο. Σε αυτές ζυμώνεται η ιδέα ενός ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τις δυνάμεις του Μετώπου, ενός ΣΥΡΙΖΑ που θα είναι ο «ΣΥΝ και οι πρόθυμοί του». Στην πρόταση αυτή μπαίνει και το ζήτημα της συμμετοχής της «σοσιαλιστικής συνιστώσας», αν και είναι εξαιρετικά αμφίβολό αν αυτή το ζητάει ή το θέλει. (Αλήθεια, θα ήταν πολύ πιο πλούσια η Γραμματεία με τη συμμετοχή π.χ. του κ. Μητρόπουλου σε αυτήν…) Έτσι η ζωή κυλάει, χωρίς κανείς να θέτει -εκτός από τις δυνάμεις του Μετώπου- ζήτημα σύγκλισης της Γραμματείας και διεξαγωγής της τέταρτης πανελλαδικής συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ, όπου θα τεθούν όλα τα πολιτικά προβλήματα και εκεί θα παρθούν αποφάσεις. Η ακινησία του ΣΥΡΙΖΑ έχει επιβληθεί από τον ΣΥΝ και όσες δυνάμεις συνομιλούν μαζί του για ένα ενδεχόμενο συρρίκνωσης του ΣΥΡΙΖΑ από τους «μετωπικούς» και διεύρυνσης του προς τους «σοσιαλιστές». Σχετικά με το θέμα έχουν γίνει και ενδιάμεσες τοποθετήσεις που, γενικά, διευκολύνουν τον ΣΥΝ. Πρόκειται για τοποθετήσεις ίσων αποστάσεων απέναντι στην επιλογή του ΣΥΝ και στην επιλογή του Μετώπου, δηλαδή ένα κατάπημα της κεντροαριστερής στροφής που έχει επιβληθεί και οδηγεί σε ασφυξία το εγχείρημα. Έτσι η διευκόλυνση περνά μέσα από τη σύγκλιση μιας συνάντησης-πρωτοβουλίας στις 4-5 Δεκέμβρη και προβολή της ιδέας της «επανίδρυσης» του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ υπάρχουν τα ερωτηματικά: γιατί όχι μια πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί όχι σύγκλιση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ; Σε τι αποσκοπεί μια τέτοια πρωτοβουλία;
Τέλος, το Αριστερό Ρεύμα προσπαθεί να διασώσει τις εξελίξεις αυτές με την πρόταση να συνεχίσει ο ΣΥΡΙΖΑ «με όλες τις δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένου του Μετώπου, με το χαρακτήρα μιας πιο χαλαρής πολιτικής συμμαχίας, με συμφωνία στα βασικά πολιτικά σημεία και κοινή εκλογική κάθοδο».
Επομένως, αυτήν τη στιγμή είναι απαραίτητο να καθοριστεί όσο πιο σύντομα γίνεται η ημερομηνία της 4ης πανελλαδικής συνδιάσκεψης που θα καταλήξει σε αποφάσεις σχετικά με τον απολογισμό, την πολιτική γραμμή και την συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα τα άλλα, όσα δηλαδή γίνονται επί ένα μήνα τώρα και δρομολογούνται ως «διαδικασίες», ξεφτίζουν σαν γενικά παζαρέματα πάνω σε ένα παράλυτο σώμα…
Ο επαναπροσδιορισμός του Μετώπου
Μετά την ολοκλήρωση των συζητήσεων που έγιναν σε 8 κύκλους στο πλαίσιο της Ελεύθερης Αττικής, μετά από ανταλλαγή απόψεων και προτάσεων, συνέρχεται σήμερα η παναττική συνέλευση του Μετώπου, για να προσδιορίσει την παραπέρα πορεία του.
Η Ελεύθερη Αττική θα συγκροτηθεί σαν αυτοδιοικητική παράταξη, ενώ το Μέτωπο θα πραγματοποιήσει στις αρχές Γενάρη πανελλαδική συνέλευση όπου θα παρουσιαστούν δύο εισηγήσεις, μία για την πολιτική διακήρυξη και τους στόχους του Μετώπου και μία για τις οργανωτικές κατευθύνσεις και την λειτουργία του. Περισσότερες λεπτομέρειες θα αποφασιστούν στη σημερινή συνέλευση της Παντείου.
