fbpx

Αποκρατικοποιήσεις και αποικιοκρατία

Της Μαρίνας Βήχου. Το ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων, στο οποίο όπως φαίνεται συμφωνούν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ, δεν είναι ένα απλό ζήτημα αλλαγής της οικονομικής μας πολιτικής. Ο τρόπος με τον οποίο το θέτει η τρόικα, ουσιαστικά έχει να κάνει με την ίδια την υπόστασή μας ως μιας εθνικά ανεξάρτητης και κυρίαρχης χώρας. Δεν συζητάμε, εξάλλου, ούτε για μερική συμμετοχή του δημόσιου τομέα στις αποκρατικοποιημένες επιχειρήσεις. Μας ζητούν, στο όνομα του δημοσίου χρέους της χώρας, αλλά και για την κάλυψη των δανειακών μας αναγκών να αυτοκτονήσουμε ως χώρα και ως έθνος.

Παπούτσια για πέταμα

Της Άννας Κόκκαλη. Απρίλιος 2010. Ολονύκτια ιεροτελεστία, στην πλατεία. Ετοιμάζονταν το κεσκέκι. Πανηγύρι, τ’ Άι Γιωργιού, στα Μελίσσια. Τα καζάνια σιγόβραζαν. Άναβαν γύρω απ’ τη φωτιά, ψήνονταν από τη ρακή και οι λέξεις: «Κουβέντα κάνουμε. Όχι καφενείο», θύμωσε ο κυρ-Αντώνης.
Υποδηματοποιός στα μεγάλα θέατρα, τώρα υπό σύνταξη θαυματοποιός παπουτσής για κάθε πενιχρό βαλάντιο, έδωσε σκέρτσο σε πολλά επώνυμα τακούνια που διέπρεψαν στο θεατρικό σανίδι. Το ένα ράφι για παπούτσια στο εργαστήρι του, το ’χει βιβλιοθήκη. Εκείνος έθεσε από νωρίς το θέμα.

Οι κήρυκες

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε κάποιο μακρινό βασίλειο ένας προδομένος λαός. Ήταν προδομένος απ’ τον βασιλιά που τον κυβερνούσε, απ’ τον προκάτοχό του, αλλά και απ’ όλους τους βασιλιάδες που τον είχαν κυβερνήσει. Αυτός ο λαός είχε δώσει πολλούς αγώνες για την ελευθερία και την κοινωνική πρόοδο, αλλά πάντα βρισκόταν κάποιος βασιλιάς που εκμεταλλευόταν τους αγώνες και τους πόθους του και δίνοντας ψεύτικες υποσχέσεις ανέβαινε στο θρόνο. Ο λαός αυτός δεν ήταν κουτός, απλώς δεν είχε μάθει ότι μπορεί να ζήσει και χωρίς βασιλιάδες.

Ο δούρειος ίππος της ενοχοποίησης

Η χυδαία και κυνική φράση του Θ. Πάγκαλου «Όλοι μαζί τα φάγαμε» συμπυκνώνει με τον πιο επιτυχημένο -από την πλευρά του συστήματος- και ακραίο τρόπο τη λογική της ενοχοποίησης.
Η ενοχοποίηση είναι ένα ζήτημα που, κατά τη γνώμη μου, δεν το έχουμε αγγίξει ούτε θαρραλέα, ούτε επαρκώς. Πεδίο εξίσου δύσκολο με την αντιμετώπιση της καταστολής και της τρομοκράτησης. Και μάλιστα πιο δύσκολο. Για ποιο λόγο το λέω αυτό; Ας μην σοκάρει αυτό που θα πω στη συνέχεια.

Επιστολή – έκκληση ενότητας στα κόμματα της Αριστεράς

Με επιστολή τους στα κόμματα της Αριστεράς οχτώ απλοί άνθρωποι από την Καβάλα θέτουν ορισμένα ζητήματα και απαιτούν ενότητα για την αντιμετώπιση της δύσκολης συγκυρίας.

Όρος επιβίωσης των δημοσιογράφων η αγωνιστική τους ενότητα

Τις προηγούμενες μέρες και ενόψει των εκλογών στην ΕΣΗΕΑ δόθηκε στη δημοσιότητα έναν κείμενο υπογραφών – κάλεσμα, με στόχο, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «όλες οι παρατάξεις και τα συνδικαλιστικά σχήματα, μαζί και οι ανεξάρτητοι συνάδελφοι με αριστερό, ριζοσπαστικό, μαχητικό, αγωνιστικό προσανατολισμό να εκφραστούν σ’ αυτές τις εκλογές με ένα ενιαίο, ευρύ συνδικαλιστικό μέτωπο χωρίς αποκλεισμούς, αλαζονείες και μικροσυναλλαγές».
Στη συνέχεια δημοσιεύουμε ολόκληρο το κείμενο – κάλεσμα και τις πρώτες υπογραφές.

Κρίση, «απεχθές» χρέος και αθέτηση πληρωμών – Το ελληνικό… δίλημμα!

Το νέο βιβλίο του Γιάννη Τόλιου, με πειστική τεκμηρίωση αλλά και κατανοητή γλώσσα, εστιάζει στο πολύ κρίσιμο και επίκαιρο ζήτημα της Κρίσης και του Δημόσιου Χρέους, καθώς και των εναλλακτικών «αφηγήσεων» αντιμετώπισής του στην ελληνική κοινωνία.

Το επίγειο καθαρτήριο της αστικής τάξης

Περί ψυχανάλυσης ο λόγος. Του Μάκη Μαλαφέκα.

Ένα σχόλιο για την ομιλία του Α. Τσίπρα στο Σπόρτινγκ

Παρήλθαν αρκετές ημέρες από τότε που πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ, στο κλειστό στάδιο του Σπόρτινγκ, με κεντρικό ομιλητή τον πρόεδρο της Koινοβουλευτικής Oμάδας του ΣΥΡΙΖΑ, και πρόεδρο του Συνασπισμού σ. Τσίπρα.