στήλες

Με τον Μιχαλάκη ήμασταν συμμαθητές στο γυμνάσιο, στη Μυτιλήνη. Ήταν λίγο λιανός στο σουλούπι και στα μαθήματα όχι και τσακμάκι, όμως ήταν από τρανή οικογένεια του νησιού. Μεγαλέμποροι, κτηματίες και πολιτευτές το σόι του.
Πάντα καλοντυμένος και μυρωδάτος στο σχολειό, ήταν ο μόνος που έβαζε τις καθημερινές κολόνια, από τις μάρκες, όχι από τη χύμα λεμόνι της κυρα-Θοδώρας.

Του Μαρά. Οι συνεσταλμένοι πολίτες, οι άνθρωποι που αγαπούν την ησυχία τους, οι ευτυχισμένου τούτου του αιώνα, οι βδέλλες του κράτους και όλοι οι απατεώνες που ζουν από τις δημόσιες καταχρήσεις, δεν φοβούνται τίποτα περισσότερο από τις λαϊκές εξεγέρσεις: έχουν σαν σκοπό να καταστρέψουν την ευτυχία τους φέρνοντας μια καινούργια τάξη πραγμάτων. Έτσι, ξεσηκώνονται ασταμάτητα ενάντια στα ζωντανά κείμενα, στους ορμητικούς λόγους, με μια λέξη, ενάντια σε κάθε τι που μπορεί να κάνει το λαό να νιώσει την αθλιότητά του και να του θυμίσει τα δικαιώματά του.

…Καλώς ήρθατε στη νέα, επίγεια μονάδα της Κόλασης. Μας δίνει μεγάλη χαρά η παρουσία σας. Είστε οι πρώτοι που θα γευτούν τις απολαύσεις του προγράμματος εναλλακτικού τουρισμού στο Spa Mnimoniotherapy που επιδοτεί η τρόικα. Όσοι έχετε επιφυλάξεις θρησκευτικού χαρακτήρα, μην ανησυχείτε! Υπάρχει memorandum of understanding μεταξύ Θεού και Διαβόλου.

Της Γιάννας Γιαννουλοπούλου. Η κυβέρνηση του Μνημονίου αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά το πολιτικό της θάρρος και την «αδιαφορία της για το πολιτικό κόστος», προτίθεται να νομοθετήσει για την Ανώτατη Εκπαίδευση «μεσούντος του θέρους».

Με το θλιβερό διήμερο της απεργίας ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, έκλεισε μια ενδιαφέρουσα σελίδα του «κινήματος των Aγανακτισμένων».
Όμως, μια νέα «σελίδα» αρχίζει η οποία μπορεί να γίνει πολιτικά χρήσιμη και κοινωνικά ανατρεπτική, αρκεί να καταφέρει η Αριστερά να ακούσει και να ερμηνεύσει σωστά, μηνύματα και ανάγκες της εποχής. Πράγμα, κατά τη γνώμη μου, πολύ δύσκολο.

Θυμάσαι, υπουργέ; Ήταν μεταπολίτευση κι εσύ έλιωνες τα παπούτσια σου στις διαδηλώσεις, εισέπνεες και εξέπνεες χημικά, κατάγγελλες τη βιαιότητα του «κράτους της δεξιάς», υπερασπιζόσουνα το άσυλο, κραύγαζες ενθουσιωδώς το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», τσιτάριζες τον Μαρξ τον Ένγκελς και τον Χο Τσι Μινχ, απαιτούσες «Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση» και διαβεβαίωνες πως με τίποτα λιγότερο απ’ αυτά δεν θα μπορούσες ποτέ σου να βολευτείς.