fbpx

Κατεχόμενη πόλη

Του Νίκου Μπελαβίλα.

Περπατούσαμε στα κτίρια του τελωνείου στο Κερατσίνι μοιράζοντας υλικό της Ελεύθερης Αττικής, συζητώντας με τον κόσμο. Ήταν ένας υπάλληλος, διόλου ενθουσιασμένος μαζί μας, που έβαλε τις φωνές: «Τι εννοείται με το Ελεύθερη Αττική, κατεχόμενη είναι;» Ξεστόμισε τη μοναδική εύκολη ερώτηση από όσες μας έθεταν εκτελωνιστές, λιμενεργάτες, μεταφορείς, άνθρωποι της δουλειάς στο λιμάνι.

όσα θάφτηκαν: Finito la musica

Τέλειωσαν τα πανηγύρια και οι φιέστες στο ορυχείο του San Jose, όταν ανασύρθηκε και ο τελευταίος μεταλλωρύχος.
Τα ΜΜΕ ψάχνουν, τώρα, για άλλο θύμα-θέαμα. Tα σχολεία που είχαν κλείσει, ώστε τα παιδιά να παρακολουθήσουν την απευθείας μετάδοση από την τηλεόραση, λειτούργησαν πάλι, η κυβερνητική προπαγάνδα άκρως ευχαριστημένη, οι ιδιοκτήτες ορυχείων ξανά στην ανθρωποφάγο κερδοσκοπία τους και οι μεταλλωρύχοι ξαναγύρισαν εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν:  στην εξαθλιωμένη ζωή τους, στον καθημερινό αγώνα για επιβίωση και στις παραγκουπόλεις.

εναλλάξ: Πρόβα παρέλασης

…Λοιπόν, κάντε τετράδες. Οι άριστοι μπροστά, τα στουρνάρια πίσω. Έτσι. Θα κάνουμε βήμα για την παρέλαση. Δεν θα ακούω «κιχ». Άχνα! Μέσα η κοιλιά, έξω το στήθος. Θα ακούγεται μόνο το ποδοβολητό σας. Εν-δυο, εν-δυο… Με περηφάνεια. Εν-δυο, εν-δυο, τρία κι εμπλοκή. Ψηλά τα κεφάλια, άδεια είναι έτσι κι αλλιώς, δεν τα βαραίνει τίποτα.

διπλή ταρίφα: Περιμένω το Λοβέρδο

Καλημέρα συντρόφια, πελάτες του ταξιτζή του Δρόμου της Αριστεράς.

Με συγχωρείτε που αυτό το διάστημα έχουμε γίνει εκλογολόγοι, θα ’ρθουν και οι «καλύτερες μέρες», όπως έλεγε ο μακαρίτης, ο Αντρέας ντε!

Δύο πράγματα σου υπογράφω: Ότι θα πεθάνω κι ότι θα γίνει σοσιαλισμός»

«Πάει ο μπάρμπα-Θόδωρος, ο Θοδωράκης ο Ελασίτης, ο Θεόδωρος Κουλίτσος «για την αστυνομία και τους καθωσπρέπει», όπως έλεγε.

Editorial: Διακυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης και νέα λαϊκή μεταπολίτευση

Η διαχείριση της κρίσης δεν είναι ένα εύκολο έργο. Ακόμα κι όταν λείπει ένα οργανωμένο και αποφασισμένο λαϊκό κίνημα. Ακόμα κι όταν δεν υπάρχει μια άμεση και ορατή απειλή. Γιατί, όμως, οι ιθύνουσες τάξεις σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο έχουν επιλέξει ή έχουν αναγκαστεί να κυβερνούν σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης;

Το Αρχιπέλαγος

Του Μάκη Καβουριάρη.

Η δημιουργία του Συμβουλίου Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου ανοίγει το δρόμο για μια «δομημένη και θεσμική φάση των σχέσεων» ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία και σε ένα «πολλά υποσχόμενο μέλλον». Το Αιγαίο «θα πρέπει να είναι μια θάλασσα φιλίας και συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας». Αυτά έλεγε ο πρόεδρος της Τουρκίας στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών πριν από ένα μήνα, δηλώνοντας επίσης, ότι η χώρα του είναι αποφασισμένη να επιλύσει «όλα τα εκκρεμή ζητήματα στο Αιγαίο, σεβόμενη τα κοινά δικαιώματα και τα νόμιμα συμφέροντα των δυο χωρών, με βάση το Διεθνές Δίκαιο».

Όσα θάφτηκαν: Χοντρό δούλεμα

Κάποιοι το φώναζαν από την πρώτη στιγμή, κάποιοι το αντιλήφθηκαν στην πορεία, μερικοί δεν θέλουν ακόμα να το καταλάβουν. Όλη τούτη η μεθόδευση για την επικυριαρχία της τρόικα, η φιλολογία για οδυνηρούς αλλά αναγκαίους μονόδρομους, τα αδυσώπητα μέτρα ενάντια στα λαϊκά στρώματα, καμία σχέση δεν έχουν με τη «σωτηρία της πατρίδας»και με τη διέξοδο από την «κρίση». Όμως, άλλο να τα λένε αυτά κάποιοι «δογματικοί» αριστεροί και άλλο να σου τα λέει κατάμουτρα ο ίδιος ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ.

Εναλλάξ: Υπεύθυνη δήλωση

Ο κάτωθι υπογεγραμμένος Νικόλαος Α. Κόνικλος, κάτοικος Γλαυκοθέας, πρωτεύουσας του προτεκτοράτου της Γιολάντας, έχων πλήρη γνώση των συνεπειών των νόμων «περί καθυβρίσεως Αρχόντων» και «περί άνευ όρων και ορίων σεβασμού και υποταγής εις τας αξιοτίμους Αρχάς», λαμβάνω την τιμή να δηλώσω σαφώς, υπευθύνως και κατηγορηματικώς τα εξής.