Mε όχημα την ποίηση: Γιώργος Σαραντάρης (1908-1941)
Ήταν γυναίκα, ήταν όνειρο…
J’ai cueilli ce brin de bruyère
G.APOLLINAIRE
Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο
ο ύπνος μ’ εμπόδιζε να τη δω στα...
Mε όχημα την ποίηση: Κωστής Παλαμάς (1859-1943)
Μια πίκρα
Τα πρώτα μου χρόνια τ’αξέχαστα τάζησα
κοντά στ’ ακρογιάλι
στη θάλασσα εκεί τη ρηχή και την ήμερη
στη θάλασσα εκεί την πλατειά, τη μεγάλη.
Και κάθε φορά...
Mε όχημα την ποίηση: Γεώργιος Σουρής (1852-1919)
Ο Ρωμηός
Στον καφενέ απ’ έξω σαν μπέης ξαπλωμένος,
του ήλιου τις ακτίνες αχόρταγος ρουφώ,
και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος,
κανένα δεν κυττάζω, κανένα δεν ψηφώ.
Σε μια...
Mε όχημα την ποίηση: Γιώργος Σεφέρης (1900-1971)
Μυθιστόρημα
Η΄
Μα τι γυρεύουν οι ψυχές μας ταξιδεύοντας
πάνω σε καταστρώματα κατελυμένων καραβιών
στριμωγμένες με γυναίκες κίτρινες και μωρά που κλαίνε
χωρίς να μπορούν να ξεχαστούν ούτε με...
Με όχημα την ποίηση: Ρώμος Φιλύρας (1898-1942)
Τυφλός
Και στα κλεισμένα βλέφαρα ήρθε απαλά ο ύπνος:
μην τον ξυπνάτε τον τυφλό, του είνε βαρύς ο ξύπνος•
το νιώθει των ματιών το φως πως πιο...
Mε όχημα την ποίηση: Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956)
O κατάλογος με τις απώλειες
Δραπετεύοντας από πλοίο που βούλιαζε,
για να ανέβω σ’ ένα που βουλιάζει –
Κι ακόμα δεν αντίκρισα κανένα νέο – σημειώνω
Σ’ ένα...
Mε όχημα την ποίηση: Πάμπλο Νερούδα (1904-1973)
Ωδή στην ντομάτα
Ο δρόμος γέμισε
ντομάτες,
μεσημέρι,
καλοκαίρι
το φως
της ντομάτας
σπάει
στα δύο
μισά του,
ρέει
στους δρόμους
ο χυμός.
Τον μήνα Ιούλιο
λύνεται η ντομάτα
εισβάλλει
στις κουζίνες,
μπαίνει στο μεσημεριανό
φαγητό,
κάθεται
αναπαυτικά
στα ράφια της κουζίνας,
ανάμεσα στα ποτήρια,
στις βουτυριέρες,
στις...
Με όχημα την ποίηση: Έζρα Πάουντ (1885-1972)
Εντολή
Πηγαίνετε τραγούδια μου στον μοναχό, τον στερημένο,
τον νευρωτικό, σ’ όποιον σκλαβώθηκε συνθηκολογώντας,
πείτε τους πως τους τυράννους τους καταφρονώ.
Να πάτε σαν γιγάντιο κύμα δροσερού νερού,
πείτε...
Mε όχημα την ποίηση: Φρίντριχ Κλόπστοκ (1724-1803)
Θερινή Νύχτα
Τώρα που η λάμψη της Σελήνης
στα δάση κρέμεται κι αρώματα
με της φιλύρας την ευωδιά πνέουν
στον πνέοντα άνεμον,
η σκέψη του τάφου των αγαπημένων
ρίχνει τη...
Mε όχημα την ποίηση: Γεώργιος Τερτσέτης (1800-1874)
Ο Ιμπραήμ και ο Κιουταχής
(Ιστορικό)
Ο Ιμπραΐμης κίνησε να πάει στο Μεσολόγγι,
έστησε τα τσαντήρια του αγνάντια από το κάστρο,
τον Κιουταχή εκάλεσε δια να συνομιλήσουν•
«Κακά σε...
