Με όχημα την ποίηση: Νίκος Καρούζος (1926-1990)
Schonberg
Είναι κλεισμένος αυτός ο μάρτυρας στην πικρή σκοτεινιά.
Τον βλέπω τυλιγμένο από κουρασμένη καταιγίδα.
Είναι μαύρος κι αποσβολωμένος.
Κρατεί στα χέρια του την κομμένη ουρά μιας γάτας.
Τα...
Με όχημα την ποίηση: Κωστής Παλαμάς (1859-1943)
Ανατολή
Γιαννιώτικα, σμυρνιώτικα πολίτικα,
μακρόσυρτα τραγούδια ανατολίτικα,
λυπητερά,
πώς η ψυχή μου σέρνεται μαζί σας!
Είναι χυμένη από τη μουσική σας
και πάει με τα δικά σας τα φτερά. Σας γέννησε...
Με όχημα την ποίηση: Νίκος Εγγονόπουλος (1910-1985)
Βενζίνη
μέσα στο δάσος
εκεί όπου ανάμεσα απ’ τα πυκνά κλαργιά
φτάνει λίγο φως
απ’ τον βαρύ ουρανό
κοντά στο χώμα
που το σκεπάζει
παχύ στρώμα
σάπια φύλλα
σε μια κλάρα χαμηλή
κάθεται ένα
π...
Με όχημα την ποίηση: Σαρλ Μπωντλαίρ (1821-1867)
L’ Albatros
Πολλές φορές οι ναυτικοί για να ψευτογλεντάνε
πιάνουν τους άλμπατρους –πουλιά της θάλασσας τρανά–
που ανέμελοι συντροφευτές του ταξιδιού ακλουθάνε
το πλοίο που μες στα βάραθρα...
Με όχημα την ποίηση: Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956)
Έλατα
Το πρωί
Τα έλατα είναι χάλκινα.
Έτσι τα είδα γω
Πριν από μισόν αιώνα
Πριν από δύο παγκόσμιους πολέμους
Με τα μάτια της νιότης.
Το κομμένο σκοινί
Το κομμένο σκοινί
Μπορείς να...
Με όχημα την ποίηση: Λεωνίδας Πολυδεύκης (1923 – ;)
Εισαγωγή στην Ιοκάστη
Στην Κατίνα Παξινού
Κάτω από τα ψυχρά φιλιά του Λάϊου κρυμμένη
ή στην απέραντη στοργή της
με όλα τα μάτια της εστραμμένα προς τον Κιθαιρώνα
από...
Με όχημα την ποίηση: Γιώργος Σεφέρης (1900-1971)
Τρεις Βράχοι
Τρεις βράχοι, λίγα καμένα πεύκα κι ένα ρημοκλήσι και πάρα πάνω
το ίδιο τοπίο αντιγραμμένο ξαναρχίζει•
τρεις βράχοι σε σχήμα πύλης, σκουριασμένοι,
λίγα καμένα πεύκα μαύρα...
Γεώργιος Σουρής (1853-1919)
Ήθη κι έθιμα ποικίλα
εις αμφότερα τα φύλλα
Ο ανήρ της πρωτευούσης και του έθνους ολοκλήρου
είναι πλήρης αισθημάτων και αγάπης διαπύρου. Αγαπά πολύ την δόξαν, την κουβέντα,...
Με όχημα την ποίηση: Όσκαρ Μιλοζ (1877-1939)
Η παλιά μέρα
Η παλιά μέρα που σκοπό δεν έχει, να τη ζήσουνε ζητάει
και να την κλάψουνε, και με τη βροχή και με τον άνεμο...
Με όχημα την ποίηση: Λεωνίδας Πολυδεύκης (1923 – ;)
Κοντσέρτο αρ. 61
Επεισόδιο με μια νεκρή
Τώρα η σιωπή σου όλα μου τα λέει
κάτου απ’ το κυπαρίσσι, που χρόνια
και χρόνια τα τόσα λόγια σου δε...
