Με όχημα την ποίηση:Πωλ Ελυάρ (1895-1952)
Ό,τι λέει ο πονεμένος είναι πάντοτε άκαιρο
Όλος κλαδιά ο χειμώνας κι αλύγιστος σαν πτώμα
Κάποιος σ’ ένα παγκάκι δρόμου ερημικού
Που τον δέρν’ η μοναξιά
Ώρα να...
Με όχημα την ποίηση: Οσίπ Εμίλιεβιτς Μαντελστάμ (1891-1938)
Κυλούσε απ’ το μπουκάλι σαν κλωστή το μέλι χρυσαφί
τόσο πηχτό και τόσο αργά που πρόλαβε να πει η κυρά:
«Η μοίρα κι αν μας έριξε...
Με όχημα την ποίηση: Όσκαρ Μιλόζ (1877-1939)
Και πριν απ’ όλα
Και πριν απ’ όλα το Αύριο πού βρίσκομαι ας μη μάθει –
Μαύρισε, μαύρισε το χώμα μες στα δάση –
Είν’ η φωνή...
Με όχημα την ποίηση: Πιερ Ζαν Ζουβ (1887-1976)
ΕΥΓΕΝΙΚΙΑ ΠΕΡΗΦΑΝΗ μελαγχολία
Ύψος χαμόγελο και λευτεριά
Επί τέλους σας βρίσκω στην όχθη της καρδιάς μου
Ένα βράδυ όπου η θάλασσα εισχωρεί
Βαθιά στις χώρες των βουνών
Ένα βράδυ...
Με όχημα την ποίηση: Νίκολας Γκιγιέν (1902-1989)
Ερχομός
Εδώ είμαστε!
Οι λέξεις μας έρχονται υγρές από τα δάση,
κι ένας ήλιος δραστήριος
γλυκοχαράζει μες από τις φλέβες μας.
Η παλάμη μας γερά
το κουπί κρατεί!
Στο βάθος του...
Με όχημα την ποίηση: Πωλ Ελυάρ (1895-1952)
ΣΟΥ ΤΟ’ΠΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
Σου τό’πα για το δέντρο το θαλασσινό
Για κάθε κύμα και για τα πουλιά μέσα στα φύλλα
Για του ρόχθου τα βότσαλα
Τα...
Με όχημα την ποίηση: Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (1897-1936)
Μικρό βιεννέζικο βαλς
Υπάρχουνε στη Βιέννη δέκα νέες κοπέλες,
ένας ώμος που ο θάνατος οιμώζει
κι ένα δάσος από φοίνικες ξερούς.
Υπάρχει ένα κομμάτι της αυγής
μες στο λευκό...
Ίαν Κέρτις (1956-1980)
Κρίση
Μπορώ να πω: ή τώρα ή ποτέ!
Εάν κάνουμε κάτι τώρα θα είναι για τώρα και για πάντοτε
η στιγμή πλησιάζει, η στιγμή της αλήθειας
αλλά τι...
Με όχημα την ποίηση: Άγγελος Σικελιανός (1884-1951)
Η Αντίσταση
Δεν είναι τούτο πάλεμα σε μαρμαρένια αλώνια,
εκεί να στέκει ο Διγενής και μπρος να στέκει ο Χάρος.
Εδώ σηκώνετ’ ολ’ η γη με τους...
Με όχημα την ποίηση: Πωλ Ελυάρ (1895-1952)
Υπάρχουμε
Βλέπεις της νύχτας τη φωτιά που βγαίνει απ’ το καβούκι της
Και το δάσος το βλέπεις χωμένο στη δροσιά
Βλέπεις γυμνό τον κάμπο
Στα πλευρά ενός ουρανού...
