Η αποδοχή της εμπορικής χρήσης της τέχνης δεν είναι χωρίς συνέπειες…
Οι παλιότεροι γνωρίζουν τον Γιάννη Χαΐνη από τη συμμετοχή του στην «ιδρυτική» πράξη έκδοσης της Επιθεώρησης Τέχνης και αργότερα από την καθοριστική συμβολή του στη δημιουργία της Ομάδας Tέχνης α΄.
Τσοπανάκος ήμουνα…
Του Γιώργου Κοροπούλη. Εδώ και μέρες, προσπαθώ να γράψω ένα κείμενο - αρχικά για τη βραδιά της 11ης Ιουνίου στο Ραδιομέγαρο, έπειτα (σαν να απομιμόμουν υποσυνείδητα το παλιό σήμα του ΕΙΡ) για τους ομόκεντρους κύκλους που δεν έπαψαν να εξαπλώνονται έκτοτε με επίκεντρο εκείνη τη βραδιά.
Η τέχνη της σκηνοθεσίας
(Στον Γιώργο Βαρελά). Του Μάκη Μαλαφέκα.
Κι όμως! Ο Μπρεχτ «μιλάει» και στα παιδιά!
Του Ηρόστρατου
Ο Καβάφης του Πατριάρχη
Του Ηρόστρατου
Ενός καλού(;) μύρια (κακά) έπονται!
Του Ηρόστρατου
Η είδηση υπό διωγμό και στο Ευρωκοινοβούλιο!
Του Ηρόστρατου
Ποίηση του δρόμου
Από το «Καλλιτεχνείο Αχαρνέων»
Από τις πίστες στην πολιτική
Το να θεωρείται πως άνθρωποι σαν τον Νότη Σφακιανάκη ή τον Γιάννη Πλούταρχο -οι άρχοντες της λαϊκής πίστας και του μερακλωμένου γαρύφαλλου- δεν δικαιούνται να εκφέρουν άποψη επί παντός επιστητού είναι λάθος. Της Μαρίας Πετρίτση*
Για ένα νέο πολιτικό κινηματογράφο
Ο φοιτητής αναδεικνύει τις διαδικασίες που διέπουν το πολιτικό παιχνίδι. Της Ιφιγένειας Καλαντζή*
