fbpx

Ξενοδοχείον η Ευρώπη

Ανταπόκριση από Βερολίνο: Ιφιγένεια Καλαντζή   Σε τρίτη ηλικία, η Μπερλινάλε έκλεισε φέτος 66 χρόνια, με πρόεδρο της Κριτικής Επιτροπής τη Μέριλ Στριπ και τον Κλάιβ...

Το κυνήγι των μαγισσών

Παράσταση: SALEM Της Χριστίνας Βαλεντίνας Θάνου   Η παράσταση τοποθετείται χρονικά γύρω στο 1692, στο Salem, όπου μια κοπέλα ερωτεύτηκε έναν άνδρα μεγαλύτερό της. Εκείνος προτίμησε τη...

Πολιτισμός & Βαρβαρότητα (φ.300)

του Ηρόστρατου   Έφυγε ο άνθρωπος που πάλευε για τη δεύτερη ευκαιρία σε φυλακισμένους… Μερικές φορές η δουλειά του δημοσιογράφου είναι βάρβαρη. Πεθαίνει κάποιος κι εσύ πρέπει...

Με όχημα την ποίηση (φ. 300)

Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός    ΑΝΕΣΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ (1937-1994)    Δεν μίλησα ακόμα  Δε μίλησα ακόμα όσο έπρεπε έχω πολύ απόθεμα που με βαραίνει πολλές ακόμα λέξεις, πολλά λόγια άπειρο πλήθος από φράσεις...

Batman vs Hulk: «Tο συμβολικό σύμπαν των υπερηρώων»

Την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου στις 20:00, στο Καφέ Έναστρον (Σόλωνος 101, Αθήνα), συζητούν ο Δημήτρης Ουλής με τον Γιώργο Καλαντζή για δύο αγαπημένους σούπερ-ήρωες:...

Η εκδίκηση των Ινδιάνων

Αριστουργηματική η Επιστροφή του Αλεχάντρο Γκονσάλες Ινιάριτου Της Ιφιγένειας Καλαντζή*   Ο 52χρονος Μεξικανός σκηνοθέτης Αλεχάντρο Γκονσάλες Ινιάριτου, ένα χρόνο μετά την οσκαρική επιτυχία Birdman, παρουσιάζει στην...

Το Βαλς των Βρώμικων Δρόμων

Της Χριστίνας-Βαλεντίνας Θάνου   ...Σήκω σώμα και κουνήσω τι στέκεσαι σαν γέρικο κάρο Κεφάλι άσε το σώμα να κουνηθεί… Τώρα είμαι εδώ αλλά δε θα έπρεπε...

Πολιτισμός & Βαρβαρότητα (φ.299)

του Ηρόστρατου   Σε βρίσκει η ποίηση «…εκεί που βλέπεις ότι δεν μιλάς με τον κόσμο όπως νόμιζες Ότι μιλάς μόνο με τον εαυτό σου, οπότε λες να...

Ηλεκτρικές αναγνώσεις (φ.299)

Του Κώστα Στοφόρου   Ένα διαφορετικό βιβλίο για τον Ηρόδοτο Πάντα πίστευα ότι τα βιβλία αξίζουν όταν μας ανοίγουν δρόμους. Και το βιβλίο του Τζάστιν Μαρότσι Ο...

Με όχημα την ποίηση (φ.299)

Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός    ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ (1922-1988)      Εκείνο   Έρχονται ώρες, που ξαφνικά σε πλημμυρίζει ολάκερο η νοσταλγία του ανέκφραστου – σαν τη θολή, αόριστη ανάμνη- ση απ’ τη γεύση ενός καρπού, πούφαγες...