κοινωνία

Απαντά ο Παναγιώτης Μιχαλόπουλος, πρόεδρος Συλλόγου Έκτακτου Εκπαιδευτικού Προσωπικού ΤΕΙ Πάτρας «Αρτίν Δανελιάν»

H πρωτοβουλία αυτή είναι σημαντική, γιατί μιλάμε για πρωτοβάθμια σωματεία και του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, αμφισβητώντας στην πράξη τη συντεταγμένη προσπάθεια κυβέρνησης και ΜΜΕ να μας πείσουν ότι τα μέτρα αφορούν κυρίως τους δημοσίους υπαλλήλους.

Ο Σύλλογός μας συμμετέχει σ’ αυτή την πρωτοβουλία γιατί αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη συντονισμού σε μια δύσκολη μάχη που έχουμε μπροστά μας. Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να υπάρχει μια διαφορετική φωνή στο συνδικαλιστικό κίνημα, που να πιέζει τις ηγεσίες του Εργατικού Κέντρου, αλλά και του παραρτήματος της ΑΔΕΔΥ, για να κάνουν, επιτέλους, τη δουλειά τους ως εκπρόσωποι των εργαζομένων και ως συνδικαλιστές και όχι ως εκπρόσωποι της κυβέρνησης.

Δεύτερον, η συσπείρωση αυτή των σωματείων μάς δίνει τη δυνατότητα δημιουργίας γεγονότων, όπως η πολύ επιτυχημένη διαδήλωση που διοργανώθηκε την Τρίτη 9/3, τα οποία να κινητοποιούν και να συσπειρώνουν τους εργαζόμενους. Τρίτον, μέσω αυτής της πρωτοβουλίας φαίνεται στους εργαζόμενους και στο λαό της Πάτρας ότι υπάρχει και κινείται κάτι διαφορετικό στην πόλη από τη (δικαίως) αναξιόπιστη επίσημη συνδικαλιστική κατάσταση.

Οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ ετοιμάζουν σιγά - σιγά το κλείσιμο των κινητοποιήσεων. Επειδή έχουμε μπροστά μας μια μάχη μεγάλης διάρκειας, είναι κρίσιμο για τη συνέχιση του αγώνα, οι δομές, οι πρωτοβουλίες και ο συντονισμός που έχει δημιουργήσει το ίδιο το κίνημα, να πάρουν την πρωτοβουλία των κινήσεων. Χρειάζεται, λοιπόν, αυτή η πρωτοβουλία των σωματείων να διατηρηθεί και να διευρυνθεί με περισσότερους συλλόγους και σωματεία.

Είναι μεγάλη ανάγκη να δημιουργηθεί ένα κέντρο αγώνα και συντονισμού. Η πρωτοβουλία μας μπορεί να συμβάλλει σ’ αυτό, αν απευθυνθεί σε όλους τους χώρους των εργαζομένων - όχι μόνο σε όσους έχουν συνδικαλιστική εκπροσώπηση. Μην ξεχνάμε πως η πλειοψηφία των νέων εργαζομένων δουλεύουν ως συμβασιούχοι ή με μπλοκάκι και είτε δεν υπάρχει κάποιο σωματείο στους χώρους δουλειάς τους, είτε τα υπάρχοντα σωματεία αρνούνται να τους εγγράψουν στη δύναμή τους, ακριβώς λόγω αυτής της σχέσης εργασίας.

Πρέπει να έχουμε στο νου μας το πώς θα κινητοποιηθούν περισσότεροι εργαζόμενοι. Να δώσουμε βάρος στους χώρους δουλειάς, να ανατρέψουμε την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία. Μια ιδέα που συζητιέται, είναι να καθιερωθεί μια συγκεκριμένη μέρα κινητοποίησης μέσα στη βδομάδα, μέχρι να πάρει πίσω τα μέτρα η κυβέρνηση. Με εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, με απογευματινές πορείες, να κάνουμε ό,τι περνάει απ’ το χέρι μας για να κατέβει ο κόσμος της δουλειάς στο δρόμο.

Του Γιώργου Κατερίνη

Το 34ο συνέδριο της κορυφαίας συνδικαλιστικής οργάνωσης –της ΓΣΕΕ- μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές έχει μηδαμινή παρουσία στη δημοσιότητα. Ακόμη λιγότερο απασχολεί τους ίδιους τους εργαζόμενους. Και αυτό είναι φυσικό, αφού, παρά την ένταση και την πυκνότητα των τελευταίων κινητοποιήσεων, η Συνομοσπονδία εξακολουθεί να φαντάζει κάτι ξένο και απόμακρο για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, που υποτίθεται ότι καλύπτει συνδικαλιστικά. Ίσως γι’ αυτό και η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ, που διοικεί τη ΓΣΕΕ, επέλεξε και ένα «απόμακρο» προορισμό για την πραγματοποίησή του –την τουριστική Χαλκιδική!

Πάνω από 15.000 θέσεις εργασίας, στην πλειοψηφία τους διδακτικό προσωπικό, απειλούνται λόγω δραστικών περικοπών στα βρετανικά πανεπιστήμια τα επόμενα τρία χρόνια. Σε μερικά, όπως του Λιντς που ανήκει στα ελίτ ιδρύματα του γκρουπ Ράσελ, οι προβλεπόμενες απολύσεις φτάνουν τις 700, δηλαδή στο 25% των διδασκόντων. Ήδη πέρσι καταργήθηκαν 1.318 θέσεις σύμφωνα με το εθνικό συνδικάτο των καθηγητών (UCU).

Αν και πρόκειται για ένα νομό κατ’ εξοχήν αγροτοκτηνοτροφικό, με σημαντικές εκτάσεις χαρακτηρισμένες ως «γη υψηλής παραγωγικής αξίας», ωστόσο ο πρωτογενής τομέας συρρικνώνεται συστηματικά, παραχωρώντας τη θέση του σε (πολλά υποσχόμενα, αλλά για λίγους) επενδυτικά σχέδια στην ενέργεια

Του Γιώργου Ρηγόπουλου *

Το δάσος του Χορτιάτη είναι το πλησιέστερο φυσικό δάσος στην πόλη της Θεσσαλονίκης και προσελκύει όλες τις εποχές του χρόνου χιλιάδες ανθρώπους. Είναι δάσος οξιάς, καστανιάς και βελανιδιάς, με χρυσαετούς και κραυγαετούς, αγριογούρουνα, λαγόγυρους, ορχιδέες και ενδημικά είδη φυτών. Είναι δάσος με πλούσια ιστορία, τα απομεινάρια της οποίας βλέπουμε ακόμη σήμερα.

Το πρόγραμμα «Καλλικράτης» φιλοδοξεί, κατά την κυβέρνηση να αποτελέσει ιστορική διοικητική μεταρρύθμιση, γιατί «αποτελεί κοινή συνείδηση όλων των Ελλήνων πολιτών ότι είναι όσο ποτέ άλλοτε επιτακτική η ριζική, δομική αλλαγή του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το κράτος, η διοίκηση και η αυτοδιοίκηση στη χώρα μας».

Τo έργo της εκτροπής του Αχελώου αποτελεί το κατεξοχήν παράδειγμα της μεγαλύτερης περιβαλλοντικής παρέμβασης-καταστροφής, που επιχειρήθηκε ποτέ. Σε αυτά τα έργα αντιτάσσονται οι κάτοικοι της Μεσοχώρας που έχουν ζητήσει από το Συμβούλιο της Επικρατείας την ακύρωση του ν. 3734/2009, με τον οποίο ρυθμίζονται τα της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης όλης της Μεσοχώρας (το μεγαλύτερο μέρος της προβλέπεται να κατακλυσθεί). Η συζήτηση της προσφυγής θα γίνει στις 15/3.