Mε όχημα την ποίηση: Γεώργιος Σουρής (1852-1919)
Ο Ρωμηός
Στον καφενέ απ’ έξω σαν μπέης ξαπλωμένος,
του ήλιου τις ακτίνες αχόρταγος ρουφώ,
και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος,
κανένα δεν κυττάζω, κανένα δεν ψηφώ.
Σε μια...
Mε όχημα την ποίηση: Γιώργος Σεφέρης (1900-1971)
Μυθιστόρημα
Η΄
Μα τι γυρεύουν οι ψυχές μας ταξιδεύοντας
πάνω σε καταστρώματα κατελυμένων καραβιών
στριμωγμένες με γυναίκες κίτρινες και μωρά που κλαίνε
χωρίς να μπορούν να ξεχαστούν ούτε με...
Με όχημα την ποίηση: Ρώμος Φιλύρας (1898-1942)
Τυφλός
Και στα κλεισμένα βλέφαρα ήρθε απαλά ο ύπνος:
μην τον ξυπνάτε τον τυφλό, του είνε βαρύς ο ξύπνος•
το νιώθει των ματιών το φως πως πιο...
Mε όχημα την ποίηση: Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956)
O κατάλογος με τις απώλειες
Δραπετεύοντας από πλοίο που βούλιαζε,
για να ανέβω σ’ ένα που βουλιάζει –
Κι ακόμα δεν αντίκρισα κανένα νέο – σημειώνω
Σ’ ένα...
Mε όχημα την ποίηση: Πάμπλο Νερούδα (1904-1973)
Ωδή στην ντομάτα
Ο δρόμος γέμισε
ντομάτες,
μεσημέρι,
καλοκαίρι
το φως
της ντομάτας
σπάει
στα δύο
μισά του,
ρέει
στους δρόμους
ο χυμός.
Τον μήνα Ιούλιο
λύνεται η ντομάτα
εισβάλλει
στις κουζίνες,
μπαίνει στο μεσημεριανό
φαγητό,
κάθεται
αναπαυτικά
στα ράφια της κουζίνας,
ανάμεσα στα ποτήρια,
στις βουτυριέρες,
στις...
Με όχημα την ποίηση: Έζρα Πάουντ (1885-1972)
Εντολή
Πηγαίνετε τραγούδια μου στον μοναχό, τον στερημένο,
τον νευρωτικό, σ’ όποιον σκλαβώθηκε συνθηκολογώντας,
πείτε τους πως τους τυράννους τους καταφρονώ.
Να πάτε σαν γιγάντιο κύμα δροσερού νερού,
πείτε...
Mε όχημα την ποίηση: Φρίντριχ Κλόπστοκ (1724-1803)
Θερινή Νύχτα
Τώρα που η λάμψη της Σελήνης
στα δάση κρέμεται κι αρώματα
με της φιλύρας την ευωδιά πνέουν
στον πνέοντα άνεμον,
η σκέψη του τάφου των αγαπημένων
ρίχνει τη...
Mε όχημα την ποίηση: Γεώργιος Τερτσέτης (1800-1874)
Ο Ιμπραήμ και ο Κιουταχής
(Ιστορικό)
Ο Ιμπραΐμης κίνησε να πάει στο Μεσολόγγι,
έστησε τα τσαντήρια του αγνάντια από το κάστρο,
τον Κιουταχή εκάλεσε δια να συνομιλήσουν•
«Κακά σε...
Mε όχημα την ποίηση: Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956)
Ερωτήσεις ενός εργάτη που διαβάζει
Ποιος έχτισε τη Θήβα την εφτάπυλη;
Στα βιβλία δε βρίσκεις παρά των βασιλιάδων τα ονόματα.
Οι βασιλιάδες κουβάλησαν τ’αγκωνάρια;
Και τη χιλιοκαταστραμμένη Βαβυλώνα...
Mε όχημα την ποίηση: Πάμπλο Νερούδα (1904-1973)
Έτσι είναι βαρέθηκα να είμαι άνθρωπος
έτσι είναι μπαίνοντας σε γραφεία και κινηματογράφους
μαραίνομαι γίνομαι αδιάβροχος σαν κύκνος από καουτσούκ
κολυμπόντας πάνω σε νερά γεμάτα αρχές και...
