πολιτισμός

Του Σταύρου Γεωργά. Τη νύχτα της 8ης Δεκεμβρίου 2008 (τη θυμάται ακόμη κανείς;), η θεσπεσία, ωσάν ρομαντικής παρθένου, ωχρότης του Προκόπη Παυλόπουλου (που τραύλιζε κι έκανε λάθη ολοένα) ήταν απλώς ο κατεξοχήν γκροτέσκ τρόπος να γίνει ορατό το προσωρινό έλλειμμα κυριαρχίας.

Οδηγός για τις δωρεάν εκδηλώσεις της Αθήνας

Της Ιφιγένειας Καλαντζή*

Του Ηρόστρατου

Δημήτρης Αρμάος

Σχεδόν 500 παραστάσεις προσαρμοσμένες στις ανάγκες των καιρών. Γράφει η Χριστίνα Ανδρέου

Έξι χρόνια ποθούσε την καρέκλα του διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου ο Σωτήρης Χατζάκης. Και δεν το έκρυβε.

Παιδί του πολέμου, ο Πατρίς Σερώ ήταν κυρίως τέκνο της μεγάλης πολιτιστικής επανάστασης που πραγματοποίησε στην μεταπολεμική Γαλλία ο Μαλρώ ως υπουργός Πολιτισμού του Ντε Γκωλ: χάρη στα «σπίτια του πολιτισμού», που προκάλεσαν μια μοναδική ανθοφορία νέων σκηνοθετών, ο 22χρονος Σερώ έγινε διευθυντής του θεάτρου της Σαρτουβίλ, στα βόρεια προάστια του Παρισιού, το 1966.

Μια άλλη πρόταση για τον Πολιτισμό έρχεται από τις Αχαρνές

Ο χώρος του προλόγου είναι μικρός αλλά δεν πειράζει. Δεν έχουμε, άλλωστε, να πούμε πολλά. Ν’ ακούσουμε θέλουμε σκέψεις, ιδέες και προτάσεις που θα… ξελασπώνουν το παρόν