Δύο βήματα μπρος, ένα βήμα πίσω (1)
Αναδεικνύοντας κάποιες πτυχές της 4ης Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ.
Του Βένιου Αγγελόπουλου.
Του Βένιου Αγγελόπουλου.
Η παραγωγική αναδιάρθρωση στο επίκεντρο της διεξόδου
Ξεκινώ λέγοντας το αυτονόητο: Μια κοινωνία για να ζήσει πρέπει να παράγει. Μια χώρα, όπως η Ελλάδα σήμερα, για να απεμπλακεί με ουσιαστικούς όρους από την εξάρτηση και την οικονομική κατοχή, θα πρέπει να καταναλώνει κυρίως από αυτά που παράγει η ίδια.
Πόσα βήματα μπρος και πόσα πίσω
Δύο προτάσεις που… δεν έγιναν.
Σε… καλοκαιρινούς ρυθμούς η 4η Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ
Και νέο ραντεβού μέχρι το τέλος του έτους. Του Γιώργου Κρατημένου.
Αναγκαιότητα των καιρών η συμπαράταξη της Αριστεράς
Ολοκληρώθηκαν οι επαφές του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής με κόμματα και οργανώσεις.
Διεργασίες με φόντο τις εκλογές…
Δημοσκοπικά ποσοστά και ζώσα πραγματικότητα.
Προσδοκίες και επιφυλάξεις για την 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη
Τι εκτιμούν στελέχη των συνιστωσών για τις διεργασίες στον ΣΥΡΙΖΑ. Ρεπορτάζ: Γιώργος Κρατημένος.
Οι πλατείες έκαναν την έκπληξη, η Αριστερά;
Του Νίκου Γαλάνη. Πριν από περίπου τρία χρόνια, όταν δεν κρυβόταν πλέον η κρίση, στην εφημερίδα Αριστερά! γραφόταν: «Κάθε γενική κρίση είναι σαν το καπάκι του τσουκαλιού, εκτονώνει τεράστια ενέργεια - λανθάνουσα και μη. Αποδεσμεύει διάφορες συμπεριφορές, τόσο συντηρητικές όσο όμως και ανατρεπτικές. Δημιουργεί φόβο και πανικό σπρώχνοντας στη συντηρητικοποίηση μεγάλες μάζες, αλλά κάτω από όρους και προϋποθέσεις, απελευθερώνει μορφές αγώνα και οργάνωσης, είναι δυνατό να δημιουργήσει νέα πολιτικά υποκείμενα, ενώνει δυνάμεις της εργατικής τάξης και των εργαζομένων, ακουμπά μεταξύ κοινωνικών κατηγοριών (μικροαστοί, μεσοαστοί) και δυνάμεων της εργατικής τάξης και της νεολαίας».
«Μεταρρυθμίζοντας την κόλαση», ή η κόλαση της μεταρρύθμισης
Της Νάντιας Βαλαβάνη.
Για ένα Αριστερό και Λαϊκό Πολιτικό Μέτωπο
Εννέα σημεία, για τις «Δέκα σκέψεις για την Πλατεία Συντάγματος» του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής