Εντάξει, έχουν δώσει και «χειρότερα» Νόμπελ Ειρήνης.
Ως γνωστόν, είναι τα πιο πολιτικά από τα «πολιτικά» βραβεία, δηλαδή το Ειρήνης, το Λογοτεχνίας και το Οικονομικών Επιστημών. Αλλά σχεδόν σε όλες τις άλλες «στραβές» περιπτώσεις του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης υπήρχε έστω κάποια κάλυψη, κάποια σοβαρότερα προσχήματα. Ο Ομπάμα, για παράδειγμα, το πήρε το 2009 έχοντας υποσχεθεί να επιστρέψουν οι ΗΠΑ σε μια λιγότερο μονομερή διεθνή πολιτική και να αποχωρήσουν από το Ιράκ – κι ας χωνόταν πιο βαθιά μέσα στο Αφγανιστάν. Οι Ισραηλινοί Πέρες και Ράμπιν το πήραν το 1994 μετά τις συμφωνίες του Όσλο. Στη Ν. Αφρική απονεμήθηκε το 1993 στον τελευταίο ηγέτη του απαρτχάιντ επειδή το κατάργησε κ.ο.κ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση όμως;
Τυπικά «κέρδισε» το Νόμπελ για «τη συμβολή της στην προώθηση της ειρήνης και συμφιλίωσης, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη». Υπάρχουν εδώ τρία πράγματα που πρέπει να επισημανθούν. Πρώτον, σε αντίθεση με τα παραπάνω παραδείγματα δεν υπάρχει στην περίπτωση της Ε.Ε. τίποτα που να λειτουργεί έστω και προσχηματικά για να δικαιολογηθεί το βραβείο. Δεύτερον, το βραβείο έρχεται τουναντίον σε μια περίοδο που η Ε.Ε. εγκαλείται από τους λαούς, από κυβερνήσεις, βουλευτές, άλλες χώρες, ότι επιβάλλει μια πολιτική εξοντωτική για τις χώρες του Νότου και σε όφελος των ιδιοτελών συμφερόντων της Γερμανίας. Να δίνεις σε αυτές τις συνθήκες το βραβείο στην Ε.Ε. μοιάζει με… παραγγελιά της Μέρκελ. Τρίτον, όχι μόνο δεν υπάρχει στον πραγματικό κόσμο τίποτα που να φανερώνει προώθηση ειρήνης, συμφιλίωσης, δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη από την Ε.Ε., αλλά υπάρχει το ακριβώς αντίθετο. Υπάρχει ο παράνομος πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, η συμμετοχή στον πόλεμο του Αφγανιστάν, η επέμβαση στη Λιβύη, οι πλάτες στο Ισραήλ. Υπάρχει η αντιτρομοκρατική νομοθεσία. Υπάρχει η απαγόρευση κομμάτων και συμβόλων της Αριστεράς στην Ανατολική Ευρώπη, η αποκατάσταση των Ες-Ες που έπεσαν, η ρατσιστική αντιμετώπιση μειονοτήτων. Υπάρχει η συμμετοχή χωρών στις «φυλακές της CIA» και στα βασανιστήρια. Υπάρχει περισσότερο απ’ όλα η κατά παραγγελία της Ε.Ε. βάναυση καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των παιδιών, των ανήμπορων, των ηλικιωμένων και άλλων στην Ελλάδα (η UNICEF και άλλοι διεθνείς οργανισμοί μπορούν να το επιβεβαιώσουν). Ο κατάλογος είναι θλιβερά μακρύς για ένα τέτοιο βραβείο…
