Η δεύτερη θητεία Donald Trump είναι γεγονός. Ως Διανομείς Κινδύνου δεν πήραμε θέση στις αμερικανικές εκλογές και ο αυτοκρατορικού χαρακτήρα χαιρετισμός του «μεγάλου γκουρού» Elon Musk μας δικαιώνει μάλλον ακόμα περισσότερο. Η συνεργασία του Trump με τον συγκεκριμένο ολιγάρχη αποδεικνύει ότι όχι μόνο δεν ισχύει το επιχείρημα της δεξιάς ότι ο νέος τους «Μεσσίας» θα σώσει τον κόσμο από τον κίνδυνο ενός νέου ολοκληρωτισμού, αλλά αντιθέτως θα τον ενισχύσει ως εκτελεστική εξουσία συνεργαζόμενος με έναν δισεκατομμυριούχο που φέρει μια τεχνολογικο-δυστοπική και μετανθρωπική ατζέντα στα προτάγματά του. Και αυτού του είδους οι αντιλήψεις ιδού τι μας φέρνουν στο μυαλό:
«Επιβεβαιώνουμε ότι η μεγαλοπρέπεια του κόσμου έχει εμπλουτιστεί με μια νέα ωραιότητα: την ωραιότητα της ταχύτητας. Ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο του οποίου η εξάτμιση κοσμείται με μεγάλους σωλήνες, σαν ερπετά με εκρηκτική ανάσα – ένα βρυχώμενο αυτοκίνητο που καλπάζει μανιασμένο είναι ωραιότερο από τη Νίκη της Σαμοθράκης.
Θέλουμε να υμνήσουμε τον άντρα που κρατάει το τιμόνι, που εκσφενδονίζει το δόρυ του πνεύματος σε όλον τον πλανήτη, σ’ όλο το μήκος της τροχιάς του. […] Όρθιοι, στην κορφή του κόσμου, εμείς για άλλη μια φορά, εκσφενδονίζουμε την πρόκλησή μας στα άστρα!» ‒ Φίλιπο Τομάζο Μαρινέττι, «Το μανιφέστο του Φουτουρισμού» (1909).
Και επειδή οι δεξιούληδες φίλοι μας, σχίζουν τα ιμάτιά τους επιμένοντας ότι ο τραμπισμός είναι η τροχοπέδη της λεγόμενης πολιτικώς ορθής και «αφυπνισμένης» (woke) ατζέντας και της κουλτούρας της ακύρωσης, βλέπουμε εν τέλει ότι και οι δύο πλευρές έχουν στον ίδιο βαθμό κοινά στοιχεία με το ολοκληρωτικό όραμα των φασιστών φουτουριστών. Άλλωστε η δικαιωματίστικη κουλτούρα της ακύρωσης δεν διαφέρει από το όνειρο των φουτουριστών να «ελευθερώσουν» την Ιταλία «από τα αμέτρητα μουσεία που ολόκληρη τη σκεπάζουν με νεκροταφεία».
Είναι σταθερή η θέση μας να μην διαλέγουμε ανάμεσα σε ευνοούμενους καμίας πλευράς του μεγάλου κεφαλαίου και σε διαχειριστές της ιμπεριαλιστικής πολιτικής του κράτους των ΗΠΑ, και οι δυστοπικές διαστάσεις που έχει πάρει ο σύγχρονος καπιταλισμός σε κάθε του απόχρωση αποδεικνύουν ακόμα περισσότερο πόσο αναγκαία είναι αυτή η στάση.
Όπως είπε και ο μεγάλος Γκυ Ντεμπόρ: «Η ενότης της αθλιότητος είναι εκείνο που κρύπτεται κάτω από τις θεαματικές αντιθέσεις» («Η κοινωνία του θεάματος», σελ. 46).
Και ένα υστερόγραφο για την χαροκαμένη μάνα Παλαιστίνη. Τιμή και δόξα στους πατριώτες που κράτησαν θερμοπύλες αντίστασης στη Γάζα. Η, επιφανειακή κατά τα άλλα, συμφωνία για κατάπαυση του πυρός, αποδεικνύει στην πραγματικότητα πόσο πολύ εφτάψυχος στην επιβίωση του ήταν ο λαός των Παλαιστινίων όλο αυτό τον καιρό, ώστε να αναγκάσει τους ισχυρούς του δυτικού κόσμου στη συγκεκριμένη απόφαση. Οι ενδεχόμενες διαφωνίες μας με τον ιδεολογικό χαρακτήρα της αντίστασης είναι δευτερεύουσες και δεν αποτελούν προτεραιότητα για τον αγώνα της επιβίωσης και της αυτονομίας του σκλαβωμένου έθνους. Δεν θα επιτρέψουμε να μας διαμορφώσει τη συνείδηση η λάσπη που έχουν ρίξει οι φιλοαμερικανικές και φιλοϊσραηλινές προπαγανδιστικές πλατφόρμες. Η αυτοδιάθεση των λαών και των εθνών δεν έχει νικηθεί οριστικά! Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
Κείμενο της ομάδας Διανομείς Κινδύνου (diakyn.blogspot.com)
