Του Μάριου Διονέλλη
Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι το θεωρούν αυτονόητο. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός και οι συνοδοί του, βοηθοί, γραμματείς και φαρισαίοι, έκριναν φυσιολογικό το να μην ακούσουν οι δημοσιογράφοι τι είχαν να πουν στην κυβέρνηση οι εκπρόσωποι των αγροτών της Κρήτης.
«Αυτονόητο» να βγαίνεις έξω, αφού όμως έχεις ακούσει την εισήγηση του πρωθυπουργού αλλά σίγουρα πριν αρχίσει ο αντίλογος. «Αυτονόητο» αν θέλεις να ακούσεις και την άλλη πλευρά, να τους αναζητήσεις μετά έναν – έναν να τους βγάλεις «στην εκπομπή σου» όπως μας προέτρεψε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας.
«Αυτονόητη» η προτροπή του γραμματέα της Νομαρχιακής Επιτροπής Ηρακλείου «να βγουν έξω οι δημοσιογράφοι για να παράξουμε έργο».
Μόνο που με τόσα αυτονόητα χάσαμε τα δυσνόητα νοήματα της Αριστεράς, που είχε πάντα ως πρώτο μέλημα και προνομιακό γήπεδο την επαφή με τον λαό. Όχι για το σόου των καμερών (εξάλλου προτάθηκε, χωρίς αποτέλεσμα, ακόμα και να φύγουν οι κάμερες αλλά να μείνουν οι ρεπόρτερ), αλλά για την ανάγκη δια ζώσης καταγραφής των απαντήσεων του πρωθυπουργού και των υπουργών, στην αύξηση του κόστους παραγωγής, στα χαμένα χρήματα των ενισχύσεων, στην υπέρμετρη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, στις τεράστιες καθυστερήσεις του ΕΛΓΑ. Εκτός αν δεν υπήρχαν στην πραγματικότητα απαντήσεις, όπως έλεγαν μετά το πέρας της σύσκεψης οι αγρότες. Αλλά δεν ήμασταν εκεί για να το επιβεβαιώσουμε…
Τα ίδια και την επόμενη μέρα. Πάλι «κλειστές» οι συσκέψεις με τους φορείς. «Αυτονότητο» μας είπαν πάλι οι εκπρόσωποι του πρωθυπουργικού γραφείου Τύπου. Αυτονόητα προκύπτει η σύγκριση με τα εμπόδια που έβαζαν στη δουλειά των δημοσιογράφων οι «κακοί», «μνημονιακοί» προηγούμενοι. Αυτονόητα σου περνάει από το μυαλό πως όταν πρόκειται για το θεαθήναι, δεν έχει αλλάξει το παραμικρό.
