Από την πρώτη μέρα που κυκλοφόρησε ο ΔΡΟΜΟΣ, δηλώσαμε ξεκάθαρα και δημόσια ποιοι είμαστε και πως σκοπεύουμε να πορευθούμε ως εφημερίδα της Αριστεράς.
Από την πρώτη στιγμή, δεσμευτήκαμε πως ο ΔΡΟΜΟΣ αναλαμβάνει την προσπάθεια «να γράφεται απ’ όλη την Αριστερά, για όλη την Αριστερά» και παρά τις ποικίλες δυσκολίες δεν αθετήσαμε την υπόσχεση αυτή.
Το τελευταίο διάστημα, ταυτόχρονα με την όξυνση των προβλημάτων στο ΣΥΡΙΖΑ, εξελίσσεται παράλληλα και μια «συντροφική αγωνία και σεναριολογία» για το ρόλο και την πολιτική στόχευση της εφημερίδας.
Συχνά ακούμε και διαβάζουμε ότι η εφημερίδα «είναι όργανο του Μετώπου και του Αλαβάνου», ότι «είναι εχθρική προς το ΣΥΡΙΖΑ και το ΣΥΝ», ότι «αντιπαλεύει την ενότητα του συμμαχικού σχήματος», ότι «είναι κομματικό έντυπο της ΚΟΕ και της ΚΕΔΑ», ότι… ότι…
Βασική μας φιλοδοξία ήταν και παραμένει, η εφημερίδα να γίνει ένα φιλόξενο βήμα παράθεσης, αντιπαράθεσης και σύνθεσης των απόψεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και ταυτόχρονα «εργαλείο» οργάνωσης και προβολής της κοινωνικής και πολιτικής δράσης της.
Μια τέτοια επιδίωξη, καθόλου δεν σημαίνει πως θέλουμε μια εφημερίδα «ευγενή οικοδεσπότη», χωρίς γνώμη και άποψη.
Δεν θεωρούμε πως η ιδεολογική διαπάλη είναι μια εύκολη υπόθεση, μια έκθεση και παρουσίαση ιδεών και πολύ περισσότερο δεν πιστεύουμε πως τούτη η «ανταγωνιστική» εκ των πραγμάτων διαδικασία δυναμιτίζει την ενότητα και την συναγωνιστική πορεία των δυνάμεων της Αριστεράς.
Το αντίθετο.
Πάντα, λοιπόν, θα υπερασπιζόμαστε με πάθος και ευπρέπεια τις θέσεις μας, φροντίζοντας να έχουμε ανοιχτά τα αυτιά και το μυαλό μας, έτοιμοι να πεισθούμε και ελπίζοντας να πείσουμε μέσα από την «αντιπαράθεση» και την πράξη.
Με κάποιους συντρόφους, φαίνεται πως έχουμε διαφορετική αντίληψη τι σημαίνει «ενότητα» για την Αριστερά.
Ποτέ δεν θεωρήσαμε την ενότητα της Αριστεράς πανάκεια διά πάσαν νόσον, ούτε βέβαια αυτοσκοπό της ύπαρξης της.
Ποτέ δεν θεωρήσαμε πως η ενότητα ή μια πολιτική συμμαχία ενισχύεται με το δόγμα «λίγοι και καλοί», ούτε βέβαια με την άποψη «κανείς δεν περισσεύει»
Πιστεύουμε πως οι οργανωτικές στοιχίσεις πίσω από διαφορετικά ιδεολογικά ρεύματα που πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν στην Αριστερά, είναι απαραίτητο στις σημερινές πολιτικές συνθήκες να συντονίσουν την κινηματική και πολιτική τους δράση ενάντια στην καθολική επέλαση του κεφαλαίου στην εργατική τάξη της χώρας μας, «πατώντας» σε σαφές πολιτικό πλαίσιο και σαφέστερη πολιτική στόχευση.
Δεν θεωρούμε την ενότητα μια απλή «συνεύρεση αριστερών δυνάμεων», που θα εξασφαλίζει την κοινοβουλευτική και πολιτική τους επιβίωση, αλλά το ελάχιστο «εργαλείο» της Αριστεράς για μια αποτελεσματική αμυντική πολιτική ενάντια στο σύστημα και ταυτόχρονα ένα «σχολείο ταξικής παιδείας» της κοινωνικής αριστεράς που θα κρατά ζωντανό το όραμα της κοινωνικής αλλαγής.
Μέσα σε αυτή την επίπονη μα γόνιμη διαδικασία, θεωρούμε πως οφείλουμε να παίρνουμε κάθε μέτρο που θα ενισχύει τα ταξικά χαρακτηριστικά της ενωτικής προσπάθειας και θα αποσαφηνίζει το «που το πάει».
Κατηγορείται η εφημερίδα, ότι κρατά και ενισχύει μια αντί- ΣΥΡΙΖΑ γραμμή.
Θεωρούμε το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ μια σημαντική κατάκτηση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς τα τελευταία χρόνια, που αναπτέρωσε ελπίδες πλατιών λαϊκών δυνάμεων, ιδιαίτερα της νεολαίας και ενεργοποίησε πολύτιμες κοινωνικές δυνάμεις.
Δεν μπορούμε να κάνουμε την ίδια εκτίμηση και σήμερα και ξέρουμε πως δεν είναι μόνο δική μας άποψη.
Για το «τις πταιει» θα είναι χρήσιμη μια συντροφική συζήτηση με πολιτικά επιχειρήματα και αντικειμενικά γεγονότα, μακριά από τη λογική των «ίσων ευθυνών», την οποία δεν συμμεριζόμαστε.
Να πάρουν την ευθύνη ηγέτες, ηγεσίες και «ιστορικά στελέχη», συνιστώσες και «τάσεις-μηχανισμοί».
Η «ενότητα», ανάγκη και οξυγόνο της ριζοσπαστικής, αντισυστημικής Αριστεράς, θα βρει έτσι ή αλλιώς μορφές, τρόπους και αγωνιστές που θα την εκφράσουν.
Σ’ αυτή την προσπάθεια, ο ΔΡΟΜΟΣ θα είναι σταθερός συνοδοιπόρος.
Το τελευταίο διάστημα, ταυτόχρονα με την όξυνση των προβλημάτων στο ΣΥΡΙΖΑ, εξελίσσεται παράλληλα και μια «συντροφική αγωνία και σεναριολογία» για το ρόλο και την πολιτική στόχευση της εφημερίδας.
Συχνά ακούμε και διαβάζουμε ότι η εφημερίδα «είναι όργανο του Μετώπου και του Αλαβάνου», ότι «είναι εχθρική προς το ΣΥΡΙΖΑ και το ΣΥΝ», ότι «αντιπαλεύει την ενότητα του συμμαχικού σχήματος», ότι «είναι κομματικό έντυπο της ΚΟΕ και της ΚΕΔΑ», ότι… ότι…
Βασική μας φιλοδοξία ήταν και παραμένει, η εφημερίδα να γίνει ένα φιλόξενο βήμα παράθεσης, αντιπαράθεσης και σύνθεσης των απόψεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και ταυτόχρονα «εργαλείο» οργάνωσης και προβολής της κοινωνικής και πολιτικής δράσης της.
Μια τέτοια επιδίωξη, καθόλου δεν σημαίνει πως θέλουμε μια εφημερίδα «ευγενή οικοδεσπότη», χωρίς γνώμη και άποψη.
Δεν θεωρούμε πως η ιδεολογική διαπάλη είναι μια εύκολη υπόθεση, μια έκθεση και παρουσίαση ιδεών και πολύ περισσότερο δεν πιστεύουμε πως τούτη η «ανταγωνιστική» εκ των πραγμάτων διαδικασία δυναμιτίζει την ενότητα και την συναγωνιστική πορεία των δυνάμεων της Αριστεράς.
Το αντίθετο.
Πάντα, λοιπόν, θα υπερασπιζόμαστε με πάθος και ευπρέπεια τις θέσεις μας, φροντίζοντας να έχουμε ανοιχτά τα αυτιά και το μυαλό μας, έτοιμοι να πεισθούμε και ελπίζοντας να πείσουμε μέσα από την «αντιπαράθεση» και την πράξη.
Με κάποιους συντρόφους, φαίνεται πως έχουμε διαφορετική αντίληψη τι σημαίνει «ενότητα» για την Αριστερά.
Ποτέ δεν θεωρήσαμε την ενότητα της Αριστεράς πανάκεια διά πάσαν νόσον, ούτε βέβαια αυτοσκοπό της ύπαρξης της.
Ποτέ δεν θεωρήσαμε πως η ενότητα ή μια πολιτική συμμαχία ενισχύεται με το δόγμα «λίγοι και καλοί», ούτε βέβαια με την άποψη «κανείς δεν περισσεύει»
Πιστεύουμε πως οι οργανωτικές στοιχίσεις πίσω από διαφορετικά ιδεολογικά ρεύματα που πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν στην Αριστερά, είναι απαραίτητο στις σημερινές πολιτικές συνθήκες να συντονίσουν την κινηματική και πολιτική τους δράση ενάντια στην καθολική επέλαση του κεφαλαίου στην εργατική τάξη της χώρας μας, «πατώντας» σε σαφές πολιτικό πλαίσιο και σαφέστερη πολιτική στόχευση.
Δεν θεωρούμε την ενότητα μια απλή «συνεύρεση αριστερών δυνάμεων», που θα εξασφαλίζει την κοινοβουλευτική και πολιτική τους επιβίωση, αλλά το ελάχιστο «εργαλείο» της Αριστεράς για μια αποτελεσματική αμυντική πολιτική ενάντια στο σύστημα και ταυτόχρονα ένα «σχολείο ταξικής παιδείας» της κοινωνικής αριστεράς που θα κρατά ζωντανό το όραμα της κοινωνικής αλλαγής.
Μέσα σε αυτή την επίπονη μα γόνιμη διαδικασία, θεωρούμε πως οφείλουμε να παίρνουμε κάθε μέτρο που θα ενισχύει τα ταξικά χαρακτηριστικά της ενωτικής προσπάθειας και θα αποσαφηνίζει το «που το πάει».
Κατηγορείται η εφημερίδα, ότι κρατά και ενισχύει μια αντί- ΣΥΡΙΖΑ γραμμή.
Θεωρούμε το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ μια σημαντική κατάκτηση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς τα τελευταία χρόνια, που αναπτέρωσε ελπίδες πλατιών λαϊκών δυνάμεων, ιδιαίτερα της νεολαίας και ενεργοποίησε πολύτιμες κοινωνικές δυνάμεις.
Δεν μπορούμε να κάνουμε την ίδια εκτίμηση και σήμερα και ξέρουμε πως δεν είναι μόνο δική μας άποψη.
Για το «τις πταιει» θα είναι χρήσιμη μια συντροφική συζήτηση με πολιτικά επιχειρήματα και αντικειμενικά γεγονότα, μακριά από τη λογική των «ίσων ευθυνών», την οποία δεν συμμεριζόμαστε.
Να πάρουν την ευθύνη ηγέτες, ηγεσίες και «ιστορικά στελέχη», συνιστώσες και «τάσεις-μηχανισμοί».
Η «ενότητα», ανάγκη και οξυγόνο της ριζοσπαστικής, αντισυστημικής Αριστεράς, θα βρει έτσι ή αλλιώς μορφές, τρόπους και αγωνιστές που θα την εκφράσουν.
Σ’ αυτή την προσπάθεια, ο ΔΡΟΜΟΣ θα είναι σταθερός συνοδοιπόρος.
Σωκράτης Μαντζουράνης
Σχόλια
