Case study αρτηριοσκληρωτικής λογικής!
Μια καλή πρόταση, για την -εκλογική έστω- αποδυνάμωση των καταστροφέων της κοινωνίας αποτέλεσε η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για κοινή και ενωτική κάθοδο μαζί με το ΚΚΕ, την ΔΗΜ.ΑΡ. και τους Οικολόγους Πράσινους, στις 8 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες της χώρας. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας: «Είναι οκτώ έδρες. Ας μην τις χαρίσουμε ούτε στο ΠΑΣΟΚ ούτε στη Ν.Δ. Μια σύμπραξη, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΔΗΜ.ΑΡ., Οικολόγων στις μονοεδρικές μπορεί να είναι πρώτη δύναμη στις μονοεδρικές και να αφαιρέσει έστω οκτώ έδρες από τα κόμματα του Μνημονίου. Οι διαφορετικές μας πορείες, δυστυχώς, πάνε να δώσουν δώρο το μπόνους των πενήντα εδρών στον κ. Σαμαρά. Ας μη χαρίσουμε και τις μονοεδρικές». Η αντίδραση των ΚΚΕ και ΔΗΜ.ΑΡ., δυστυχώς, δεν προξένησε εντύπωση. Η ηγεσία του Περισσού μίλησε για «αλλαγή βιτρίνας», ενώ υποστήριξε ότι οι έδρες που θα κερδίσει το ΚΚΕ από τις μονοεδρικές, απλώς θα χαθούν από αλλού. Κάτι που φυσικά δεν ισχύει, καθώς συγκεντρωτικά, το ποσοστό του Κομμουνιστικού Κόμματος θα αυξηθεί. Μεταξύ μας, οι δηλώσεις της Αλέκας Παπαρήγα κινούνται στα όρια του ακατάληπτου, μπολιασμένες με τις γνωστές διακηρύξεις… Όσο για την ΔΗΜ.ΑΡ., ας παραθέσουμε απλώς τα λόγια του εκπροσώπου τύπου της, Α. Παπαδόπουλου: «Φαντάζεστε να ήταν ο κύριος Κουβέλης με τον κύριο Λαφαζάνη και ένα στέλεχος του ΚΚΕ, να πηγαίνανε σε μια περιφέρεια, στην Κεφαλονιά και να λέγανε “μέσα ή έξω από την Ευρώπη”; Θα γέλαγε ο κόσμος. Αυτές είναι καρικατούρες συνεργασιών και δεν πετυχαίνουν». Υπεράνω όλων ο ευρωπαϊσμός, υπεράνω όλων η αύξηση των ποσοστών και όχι η αποδυνάμωση των δημίων της κοινωνίας. Η ιστορία είναι αμείλικτη όμως και κρίνει. Το κακό είναι ότι τότε θα είναι αργά.
