Συνέντευξη του Άρη Χατζηστεφάνου, μέλους της αποστολής του Στόλου της Ελευθερίας στον Λεωνίδα Σακλαμπάνη
Να πάμε στην αρχή, στην Κύπρο, εκεί που υπήρξαν οι πρώτες αρνήσεις για την αναχώρησή σας...
Ουσιαστικά, το αρχικό σχέδιο ήταν να μείνει η αποστολή σε διεθνή ύδατα, έτσι ώστε να γίνει η επιβίβαση εκεί και να μην έχει καμία εμπλοκή η κυπριακή πλευρά. Η Κύπρος λοιπόν αρνείται να τους αφήσει με τα φουσκωτά να έρθουν να μας βρουν και από εκεί ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις για να βρεθούν οι λύσεις προσέγγισης. Υπάρχει αρχικά μία σκέψη να προσεγγίσουμε στα κατεχόμενα της Κύπρου, αλλά το απορρίπτουν όλοι, εκτός της δεδομένης άρνησης της ελληνικής αποστολής. Ακούστηκε μάλιστα και η φράση “δεν αλλάζουμε μία κατοχή (αυτή των Τουρκοκύπριων) με μία άλλη (αυτή των Ισραηλινών)”.
Παρ’ όλα αυτά, οι Κύπριοι αρχίζουν να γίνονται επιθετικοί. Ήταν οι πρώτοι που έστειλαν ελικόπτερο. Ήταν τρομοκρατική ενέργεια. Πετούσαν πάνω από το σκάφος και μας έπαιρνε ο αέρας!
Το ταξίδι ξεκινά , την ώρα της επίθεσης βρίσκεσαι στο «Mavi Μarmara»…
Ένα πλοίο επιβατικό τύπου με περίπου 590 ακτιβιστές από Τουρκία, Μαλαισία, Ινδονησία και αραβικές χώρες. Έχω δώσει λοιπόν την τελευταία ανταπόκριση μέσω Ιnternet (skype) και με το που φτάνουν τα φουσκωτά βγαίνω έξω για να καλύψω με φωτογραφίες και βίντεο την επίθεσή τους. Αυτοί δεν μπορούν να ανέβουν από τα φουσκωτά και στέλνουν τα ελικόπτερα όπου συναντούν μια πρώτη αντίσταση με…σκουπόξυλα και σφεντόνες απέναντι στους οπλισμένους στρατιώτες του Ισραήλ. Με το που το βλέπουν αυτό από το ελικόπτερο πέφτουν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Βλέπαμε τις τελείες από τα λέιζερ…Εγώ είχα την τελεία πάνω μου….
Καταλαμβάνουν το πλοίο. Πώς αντιδρούν;
Αφού σκοτώνουν τον κόσμο και καταλαμβάνουν τη γέφυρα, μας ανακοινώνει ο καπετάνιος πως δεν υπάρχει νόημα ούτε καν για παθητική αντίσταση, παραδοθείτε διότι έχει γίνει αιματοκύλισμα. Ακόμη ωστόσο συνεχίζονται οι πυροβολισμοί με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον πυροβολισμό που δέχτηκε ακτιβιστής, ενώ είχε κάνει λευκή σημεία την μπλούζα του…Μας βάζουν στα σαλόνια του πλοίου και ενώ εμείς εκλιπαρούμε να δοθεί βοήθεια στους τραυματίες, αυτοί μας αγνοούν για 2 ώρες. Δυστυχώς, πρέπει να χάθηκαν άνθρωποι κατά τη διάρκεια της αναμονής. Μετά μας βγάζουν έναν-έναν έξω με δεμένα τα χέρια στην πλάτη, τσουβαλιάζουν τους τελευταίους τραυματίες και τους πετάνε στα ελικόπτερα. Οι υπόλοιποι περιμέναμε δεμένοι. Εγώ έμεινα 5 ώρες έτσι…
Σας συλλαμβάνουν και σας οδηγούν στο Ισραήλ…
Μας πάνε στο Ασντότ και αρχίζει η ιστορία με τις υπογραφές. Ουσιαστικά το κείμενο νομιμοποιούσε την πράξη τους.
Ότι εμείς παραβιάσαμε κυριαρχικά δικαιώματα του Ισραήλ, στρατιωτικές ζώνες, παράνομη είσοδο στη χώρα κτλ., το οποίο όπως έχει γίνει ήδη γνωστό, η συντριπτική πλειοψηφία δεν το υπέγραψε και οδηγούμαστε στη φυλακή. Όλα αυτά με ώρες καθυστερήσεων φυσικά.
Συνθήκες κράτησης; Σας χτύπησαν οι Ισραηλινοί στρατιώτες;
Υπήρχαν και στρατός και πράκτορες της Μοσάντ. Υπήρχαν και πιτσιρικάδες των μυστικών δυνάμεων για εκπαίδευση. Εκεί έγιναν αγριότητες. Οδηγήθηκαν πολλοί στα υπόγεια των φυλακών όπου τους χτύπησαν άσχημα, όπως ο Βαγγέλης Πισσίας και άλλα μέλη της αποστολής. Ήταν αυτοί που έκαναν παθητική αντίσταση. Για παράδειγμα τους έλεγαν δώστε δαχτυλικά αποτυπώματα και έλεγαν όχι. Ακολουθούσε το ξύλο… Του έλεγαν να φάει, έλεγε πως δεν το δέχεται, πάλι ξύλο…
Η πρεσβεία στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων;
Κατ’ αρχάς δεν τους άφηναν να μπουν μέσα αλλά μόλις πήραν άδεια ήρθαν αμέσως, αν θυμάμαι καλά, το μεσημέρι της Τρίτης. Γενικά δεν νομίζω πως θα μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω από αυτά που έπραξε.
Το γράμμα που έφτασε στα ελληνικά (και όχι μόνο) ΜΜΕ πώς έφτασε στη δημοσιότητα;
Μέσω του πρέσβη. Του το έδωσε ο Πισσίας. Δεν μπορούσαν να μας ελέγξουν με ευκολία.
Μια προβοκατόρικη ερώτηση: Τι ήθελαν οι Έλληνες ακτιβιστές με τους Τούρκους που μπορεί να είχαν σταλεί για να εξυπηρετήσουν τα παιχνίδια της εξωτερικής πολιτικής της χώρας τους;
Η τουρκική οργάνωση IHH, ο βασικός πυλώνας αυτής της προσπάθειας, είναι μεν στο χώρο που κινείται και ο Ερντογάν, είχε την πολιτική του στήριξη, αλλά η προσπάθεια δεν ήταν οργανωμένη από την τουρκική κυβέρνηση. Και είναι τουλάχιστον προσβλητικό να ακούγονται όλα αυτά για ανθρώπους που πέθαναν πάνω στο πλοίο για να προστατέψουν την ανθρωπιστική βοήθεια.
Τι πέτυχε τελικά η αποστολή;
Ήταν μια σαρωτική νίκη! Μπορεί να μην έφτασε η βοήθεια, αλλά η αντίδραση που προκλήθηκε στη διεθνή κοινότητα ήταν απίστευτη. Απομονώθηκε το Ισραήλ, έδειξε τα κτηνώδη χαρακτηριστικά του. Αναγκάστηκαν οι κυβερνήσεις, ακόμη και η ελληνική η οποία θεωρείται στρατηγικός σύμμαχος, να καταδικάσουν, ακόμη και οι ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ. Αυτά είναι τεράστιες νίκες. Όπως και το αναγκαστικό άνοιγμα των συνόρων στη Ράφα από το καθεστώς του Μουμπάρακ την Αίγυπτο. Μια μέρα επίγειο άνοιγμα ισοδυναμεί με 20 αποστολές με πλοία…Φάνηκε δηλαδή η πίεση που ασκήθηκε ακόμη και στα αυταρχικά καθεστώτα. Κόλαφος και εξευτελισμός για το Ισραήλ, απομόνωση διπλωματική και ο κόσμος έμαθε τι συμβαίνει στη Γάζα.
Με τα πλοία τι γίνεται;
Το “Ρέιτσελ Κόρι”, που είχε αβαρία και είχε μείνει πίσω τώρα (Παρασκευή πρωί) λογικά θα φτάνει εκεί. Να σημειώσω εδώ πως το ρεπορτάζ που σου μεταφέρω και μετέφερα όλες αυτές τις μέρες είναι αποτέλεσμα και των άλλων δύο συναδέλφων της Κατερίνας Κιτίδη (αρχισυντάκτρια του tvxs.gr) και της Μαρίας Ψαρρά (Έθνος).
Πάντως ξεκινούν κάποιες διαδικασίες για να πάρουν πίσω τα πλοία, είτε δικαστικά, είτε μέσω του υπουργείου Εξωτερικών και να πάρουμε εμείς τα προσωπικά μας αντικείμενα αν και το τελευταίο είναι τουλάχιστον δύσκολο. Εγώ έχασα εξοπλισμό (κάμερες, υπολογιστές, κινητά κτλ) αξίας τουλάχιστον 7 χιλιάδων ευρώ. Επίσης, οι μισοί επέστρεψαν στην Ελλάδα χωρίς διαβατήρια και αυτό είναι σημαντικό, γιατί αυτά τα χρησιμοποιούν οι μυστικές τους υπηρεσίες για να πραγματοποιούν επιχειρήσεις (παράδειγμα στο Ντουμπάι) και όπως είναι λογικό φοβούνται οι Έλληνες πού θα καταλήξουν αυτά.
