Του Δημήτρη Γκάζη
Σε εμπόλεμη ζώνη μετέτρεψαν για μια ακόμη φορά το ΑΠΘ οι δυνάμεις των ΜΑΤ που έχουν στρατοπεδεύσει τις τελευταίες βδομάδες εντός του πανεπιστημίου. Πιο συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας των φοιτητικών συλλόγων ενάντια στην παρουσία αστυνομικών δυνάμεων στη Σχολή Θετικών Επιστημών, με πρόσχημα την περιφρούρηση των εργασιών κατασκευής βιβλιοθήκης, οι 200 περίπου φοιτητές, συνάντησαν απέναντι τους μια πάνοπλη διμοιρία των ΜΑΤ και ένα τσούρμο ασφαλίτες. Η απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ στους συγκεντρωμένους, είχε για μια ακόμη φορά θύματα με έναν νεαρό φοιτητή ΤΕΕΦΑ να μεταφέρετε αιμόφυρτος και με βλάβες στην ακοή του στο νοσοκομείο, καθώς όπως και πριν δύο εβδομάδες, οι αστυνομικές δυνάμεις, δεν δίστασαν να ρίξουν δακρυγόνα και οβίδες κρότου λάμψης σε ευθεία βολή πάνω στα κεφάλια των φοιτητών, διακινδυνεύοντας ακόμη και ανθρώπινες ζωές. Την άγρια αυτή επίθεση ακολούθησε μπαράζ προσαγωγών φοιτητών τόσο εντός τους πανεπιστημίου όσο και σε άλλα μέρη της πόλης, από αστυνομικούς με πολιτικά, που φαίνεται να παρακολουθούν συστηματικά και να στοχοποιούν νέους που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις, θυμίζοντας άλλες εποχές.
Το σκηνικό έντασης, που χτίζεται στο ΑΠΘ μεθοδικά τους τελευταίους μήνες εκπορεύεται απευθείας από το μέγαρο Μαξίμου και τα υπουργεία Παιδείας και Προστασίας του Πολίτη, που με το δόγμα «νόμος και τάξη» δηλώνουν την απόφαση τους να ξηλώσουν ό,τι έχει απομείνει από το δημόσιο πανεπιστήμιο που γνωρίζαμε. Οι αναλώσιμοι, και γι αυτό ικανοί στο να βγάζουν την βρώμικη δουλειά, υπουργοί ειδικών αποστολών κ. Κεραμέως και κ.Θεοδωρικάκος, επιδιώκουν, έχοντας ανακηρύξει σε νούμερο ένα πρόβλημα των πανεπιστημίων την «ανομία» (ο ανεκδιήγητος υφυπουργός Παιδείας κ. Άγγελος Συρίγος έφτασε στο σημείο να συγκρίνει τη βία στα ΑΕΙ με τα εγκλήματα της οπλοκατοχής στις ΗΠΑ), εγκαθιδρύσουν την Πανεπιστημιακή Αστυνομία (ΟΠΠΙ) και ως τότε να μονιμοποιήσουν την παρουσία ΜΑΤ στις σχολές στήνοντας ένα πολεμικό σκηνικό με στέκια, φοιτητικές κινήσεις, και αντιεξουσιαστικές ομάδες, υποκρύπτοντας τα πραγματικά προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, και επιβάλλοντας ως μονόδρομο κάθε νεοφιλελεύθερη αλχημεία, περαιτέρω ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης και της έρευνας που υιοθετούν. Με τον τρόπο αυτό όμως διακινδυνεύουν να σκάσει το καπάκι της χύτρας, από τη συσσωρευμένη οργής μιας νεολαίας που βιώνει ασφυκτικά όλα όσα συμβαίνουν.
Το σκηνικό έντασης, που χτίζεται στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο μεθοδικά τους τελευταίους μήνες, εκπορεύεται απευθείας από το μέγαρο Μαξίμου και τα υπουργεία Παιδείας και Προστασίας του Πολίτη, που με το δόγμα «νόμος και τάξη» δηλώνουν την απόφαση τους να ξηλώσουν ό,τι έχει απομείνει από το δημόσιο πανεπιστήμιο
Το ιστορικό έντασης στη Θεσσαλονίκη
Η Θεσσαλονίκης αναδεικνύεται σε επίκεντρο του σχεδίου «νόμος και τάξη» της ελληνικής κυβέρνησης, αποτελώντας μετά την ΑΣΟΕΕ στο κέντρο της Αθήνας, το πεδίο κατασταλτικών πειραματισμών από την πλευρά του κράτους. Ήδη από πέρσι, εν μέσω καραντίνας, η παρουσία των ΜΑΤ εντός των σχολών, με στόχο την εκκένωση φοιτητικών καταλήψεων και την καταστολή κινητοποιήσεων εναντίων του νόμου 4777/2021(ελάχιστη βάση εισαγωγής, ΟΠΠΙ κ.α.), έγινε κανονικότητα, έχοντας σαν αποτέλεσμα δεκάδες τραυματισμούς φοιτητών. Μπορεί οι διαμαρτυρίες των φοιτητών να έχουν εξαναγκάσει το υπουργείο στην επαναλαμβανόμενη αναβολή της «πρεμιέρας» του ειδικού σώματος των ΟΠΠΙ, όμως η ΕΛΑΣ και το υπουργείο ΠΡΟΠΟ, με το σχέδιο «βιβλιοθήκη», την προσχηματική –όπως δείχνουν τα πράγματα– εκκένωση του στεκιού στο Βιολογικό, επιβάλλουν τη μόνιμη παρουσία ΜΑΤ στην είσοδο των σχολών, στο όνομα της περιφρούρησης των εργασιών για στέγαση βιβλιοθήκης, επιδιώκοντας να κατασκευάσουν ψευδή δίπολα «βιβλιοθήκη ή γιάφκα» για να εκβιάσουν ευρύτερες συναινέσεις.
Κατάργηση του φοιτητικού κινήματος διά νόμου
Στο φόντο αυτό έρχονται και οι ανακοινώσεις της κ. Κεραμέως σχετικά με τον νέο νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ. Στόχος σύμφωνα με το υπουργείο ο εκσυγχρονισμός των ΑΕΙ και η προσαρμογή τους στις σύγχρονες ανάγκες. Στην πράξη τα όσα εξαγγέλλει η υπουργός δεν είναι παρά εκσυγχρονιστικές «στρακαστρούκες» (ελληνικό Erasmus, Brain Gain), που απορρυθμίζουν ακόμη περισσότερο την τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενισχύουν την τάση μετατροπής των πανεπιστημίων σε μπίζνα ερευνητικών προγραμμάτων σε βάρος της εκπαίδευσης και της βασικής έρευνας, εμπεδώνουν τον αντιδημοκρατικό τρόπο λειτουργίας και βαθαίνουν την τάση αποκλεισμού και απόρριψης χιλιάδων νέων από την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Κερασάκι στην τούρτα, η προσπάθεια της υπουργού να βάλει χέρι στη λειτουργία των φοιτητικών συλλόγων και των δομών του φοιτητικού κινήματος. Μετά τη διαχρονική κατασταλτική επίθεση εναντίον του φοιτητικού κινήματος, την απαξίωση των διαδικασιών του, τα κύματα ενσωμάτωσης μέσω των πελατειακών σχέσεων αλλά και της ίδιας της αυτοϋπονόμευσης από πολιτικές δυνάμεις που δρουν στο όνομά του, τώρα η κ. Κεραμέως (σπουδαγμένη στο εξωτερικό προφανώς) έρχεται να βάλει στο περιθώριο τους φοιτητικούς συλλόγους δια νόμου, εγκαινιάζοντας τις εκλογές συμβουλίου φοιτητών με ενιαίο ψηφοδέλτιο, μην αναγνωρίζοντας τις παρατάξεις και σκιαγραφώντας ένα πιο ασφυκτικό πλαίσιο για τη λειτουργία των συλλόγων (συνελεύσεις, Δ.Σ. κ.λπ.). Προφανώς το –συνταγματικά κατοχυρωμένο– δικαίωμα στον συνδικαλισμό δεν καταργείται με νομοθετήματα, όμως η κυβέρνηση προσπαθεί, να ξηλώσει έναν από τους τελευταίους «μεταπολιτευτικούς αναχρονισμούς», αυτόν του φοιτητικού κινήματος που παρά τις όποιες αδυναμίες και αντιφάσεις έχει δείξει την ικανότητά του να βάζει εμπόδια στα συστημικά σχέδια τόσο στην εκπαίδευση όσο και ευρύτερα.
Ακονίζουν τα σαγόνια τους
του Σπύρου Θεοδωρόπουλου
βλέπω την εικόνα ενός φοιτητή σωριασμένου στο άσφαλτο έξω από τη σχολή μου και σκέφτομαι τη Χαμένη Άνοιξη του Τσίρκα, τη Χαμένη άνοιξη του 2020 και του 2021, τα Ιουλιανά, τον Σωτήρη Πέτρουλα, σκέφτομαι ότι το προοίμιο κάθε εθνικής τραγωδίας ήταν πάντα μια βίαιη επίθεση στη νεολαία, λες και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για ν’ ακονίσουν οι δυνάμεις καταστολής τα σαγόνια τους.
Σκέφτομαι τον πρωθυπουργό να λέει πώς ο μισθός είναι υπερεκτιμημένος και πώς πρέπει να δούμε ολιστικά τη ζωή μας κι έπειτα να φεύγει για να δει τους Μπόστον Σέλτικς με έξοδα του δημοσίου, σκέφτομαι τον ίδιο άνθρωπο έξω από τη Μητρόπολη Αθηνών στη κηδεία του Μίκη με μια διαφημιστική ομπρέλα κι από κάτω να του φωνάζουμε «Μητσοτάκη Κάθαρμα», σκέφτομαι τον Βασίλη Μάγγο και τον Ζακ Κωστόπουλο, σκέφτομαι τον Κορκονέα να περπατά ελεύθερος κι αναρωτιέμαι αν σε λίγα χρόνια το ίδιο θα συμβαίνει και με τον Ρουπακιά. Σκέφτομαι το καλοκαίρι που έρχεται κι αναρωτιέμαι ποιο νησί θα καεί φέτος σε ζωντανή μετάδοση, σκέφτομαι τα τούρκικα ερευνητικά στο Λιβυκό Πέλαγος, το Αιγαίο χωρισμένο σε οικόπεδα, τα δασικά μονοπάτια που θα γίνουν αιολικά πάρκα για να προσφέρουν λίγες κιλοβατώρες στα χρηματιστήρια ενέργειας, σκέφτομαι τους φίλους μου που φύγαν και δεν θα γυρίσουν παρά μόνο για διακοπές, σκέφτομαι τους φίλους μου που μείναν και παρά τα μεταπτυχιακά, τα διδακτορικά και τα λοιπά παίρνουν λιγότερα το μήνα από τον ΜΑΤατζή που έριξε σήμερα σ’ ευθεία βολή, και νομίζω ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο εφιαλτικό από το να φανταστώ την Ελλάδα σε 5 χρόνια από σήμερα. Ένα φτηνό πεδίο βολής, μια απέραντη αποθήκη ψυχών και υγροποιημένου αερίου.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Γιώργος Μαύρος, φοιτητής: Κυβερνητικός στόχος η καταστολή με οποιοδήποτε κόστος
Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα, μιλήσαμε με τον Γιώργο Μαύρο, φοιτητή πληροφορικής του ΑΠΘ, που κατά τη διάρκεια φοιτητικής κινητοποίησης μπροστά στην Πρυτανεία του ΑΠΘ, στις 10 Μαΐου, κατέληξε στο νοσοκομείο τραυματισμένος στο κεφάλι, με προβλήματα στην ακοή από ρίψη οβίδας κρότου-λάμψης. Η μαρτυρία του αλλά και οι εκτιμήσεις του για το σκηνικό έντασης που στήνουν κυβέρνηση και αστυνομία στο ΑΠΘ έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Είσαι φοιτητής πληροφορικής, πώς είναι να σπουδάζεις σε μια σχολή στην οποία καθημερινά στρατοπεδεύουν τα ΜΑΤ;
Η διαρκής παρουσία των ΜΑΤ στον χώρο της σχολής, έχει δυσκολέψει σε μεγάλο βαθμό τη διδακτική διαδικασία καθώς και έχει δημιουργήσει κλίμα ανασφάλειας, φόβου και τρομοκρατίας. Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά το εκπαιδευτικό κομμάτι, καθώς ο χώρος της σχολής κρίνεται πλέον ακατάλληλος, λόγω των εντάσεων που προκαλούν τα ΜΑΤ, οι καθηγητές αναγκάζονται να αναβάλλουν το ένα μάθημα μετά το άλλο. Εκτός του γεγονότος πως, η προκειμένη κατάσταση υποβιβάζει την ποιότητα των σπουδών μας, αν συνεχιστεί, ίσως να οδηγήσει και σε απώλεια εξαμήνου. Σχετικά με το κλίμα που έχει δημιουργηθεί, ο φόβος των φοιτητριών και φοιτητών για τη σωματική τους ακεραιότητα, και η ανησυχία για την εξέλιξη και την κατάληξη των γεγονότων αυτών, κλιμακώνεται μέρα με την μέρα.
Πώς βίωσες εσύ τα γεγονότα των τελευταίων βδομάδων;
Ο τραυματισμός από τη χειροβομβίδα κρότου λάμψης, εκτός από τις συνεχείς εμβοές, μου άφησε και την εντύπωση πως σκοπός της κυβέρνησης, δεν είναι η ασφάλεια στα πανεπιστήμια, αλλά η καταστολή με οποιοδήποτε κόστος. Είναι θλιβερό, να διαμαρτύρεσαι για τα αυτονόητα και αντί να δικαιώνεσαι, να καταλήγεις στο νοσοκομείο. Είναι επίσης άδικο, αντί να βρίσκεσαι στο αμφιθέατρο, να περιορίζεσαι στο σπίτι λαμβάνοντας φαρμακευτική αγωγή, με την αγωνία αν θα επανέλθει η ακοή σου, εξαιτίας των δολοφονικών πρακτικών της κυβέρνησης. Είναι όμως αισιόδοξο, να νιώθεις την έντονη υποστήριξη της φοιτητικής κοινότητας, η οποία συνεχίζει ακάθεκτη και αποφασισμένη για τη διεκδίκηση του πανεπιστημίου που μας αξίζει.
Πώς κρίνεις τη στάση των καθηγητών και του επίσημου πανεπιστημίου; Μπορεί να υπάρξει διέξοδος από αυτή την κατάσταση;
Η δυσαρέσκεια σχετικά με τα πρόσφατα γεγονότα, είναι έντονη και μέσα στην κοινότητα των καθηγητών. Παρόλα αυτά η έμπρακτη αντίσταση ή διαμαρτυρία δεν είναι τόσο εμφανής, τουλάχιστον σε εμάς τους φοιτητές. Είναι βέβαιο το γεγονός πως δεν αρκεί μόνο η συσπείρωση φοιτητών για να μπει μια τελεία στις πράξεις βαρβαρότητας των τελευταίων ημερών. Η αντίδραση θα πρέπει να είναι μαζική και από όλες τις βαθμίδες του πανεπιστημίου. Ίσως τότε η κατακραυγή θα είναι τόσο μεγάλη, που η κυβέρνηση δεν θα μπορεί πια να εθελοτυφλεί.
