Πριν δύο εβδομάδες η τουρκική αεροπορία βομβάρδισε την ορεινή περιοχή γύρω από το Ντερσίμ, όπου είχε τη βάση της μια ομάδα κομμουνιστών ανταρτών του ΤΙΚΚΟ. Αφού οι βόμβες κυριολεκτικά κατέσκαψαν το βουνό, ανέλαβαν δράση οι γενναίοι Τούρκοι καταδρομείς. Πήγαν επιτόπου και ανακάλυψαν τα σώματα δύο ανταρτών, της 23χρονης Γκιοκτσέ και του 35χρονου Αλί. Έκοψαν τα κεφάλια τους και τα επεδείκνυαν πανηγυρικά στα γύρω χωριά προς φρονηματισμό των ντόπιων.
Μία εβδομάδα πριν ο 18χρονος Τσετσένος Αμπντουλάχ Ανζόροφ έστησε ενέδρα στον καθηγητή Σαμουέλ Πατί και τον αποκεφάλισε επειδή, στο πλαίσιο μαθήματος για την ελευθερία του λόγου, είχε δείξει στους μαθητές του σκίτσα με τον Αλλάχ. Έπειτα ανέβασε φωτογραφία του κομμένου κεφαλιού στο twitter, γράφοντας: «Στο όνομα του Αλλάχ του Μεγαλόψυχου, του Ελεήμονος(!), λέω στον Μακρόν, τον ηγέτη των απίστων, ότι εκτέλεσα ένα από τα δαιμονικά σκυλιά του που τόλμησε να προσβάλει τον Μωάμεθ».
Την ίδια μέρα στο Ναγκόρνο Καραμπάχ Αζέροι στρατιώτες έπιασαν αιχμάλωτο έναν Αρμένιο, στρατιώτη του Αρτσάχ. Κάλεσαν από το τηλέφωνο του αιχμαλώτου τον αδελφό του, λέγοντάς του ποιον έχουν στα χέρια τους, και ότι θα τον αποκεφαλίσουν. Πράγματι, λίγο αργότερα ανέβασαν στη σελίδα facebook του θύματος φωτογραφίες με το κομμένο κεφάλι του Αρμένιου. Το αποτρόπαιο γεγονός επιβεβαιώθηκε και καταδικάστηκε επίσημα και από το ιρανικό Υπουργείο Εξωτερικών («Το Ιράν δεν θα ανεχθεί να αποκεφαλίζονται άνθρωποι ως “άπιστοι”, ή να στοχοποιούνται πόλεις και αθώοι άμαχοι»).
Κάποιος θα μπορούσε να σταθεί στο γεγονός ότι ο αποκεφαλισμός του Γάλλου καθηγητή έχει συγκλονίσει όλο τον κόσμο, ενώ των ανταρτών και του Αρμένιου όχι. Ή θα περίμενε σιωπηλός να περάσει η μπόρα, διότι «οι μουσουλμάνοι είναι οι αδικημένοι» (υπάρχουν κι αυτοί, χωρίς καν να σκέφτονται πόσο κακό κάνουν στους αδικημένους). Αλλά τέτοιες «ευκολίες» δεν μπορούν να κρύψουν το πρόβλημα. Δηλαδή ότι αυτό που συμβαίνει σχεδόν ταυτόχρονα σε Γαλλία, Τουρκία και Αρμενία δεν είναι πόλεμος, είναι επιστροφή στη βαρβαρότητα και σκέτος τρόμος. Ένα νέο είδος τρόμου, ή μάλλον παλιό, το οποίο δίδαξαν στο παρελθόν πρώτοι οι «πολιτισμένοι», βαυκαλιζόμασταν όμως ότι είχε εξαφανιστεί. Είναι σήμα κατατεθέν ενός σκοταδισμού που δεν αρκείται να σκοτώνει τους εχθρούς του – πρέπει και να τους απανθρωποποιεί…
Οι τζιχαντιστές, σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των μουσουλμάνων, πιστεύουν ότι όποιος δεν συμφωνεί 100% μαζί τους δεν είναι άνθρωπος, αλλά υποψήφιο σφάγιο. Ακόμη χειρότερα, την ίδια λογική έχουν και οι Ερντογάν τούτης της γης. Όλοι αυτοί αποτελούν τη μεγαλύτερη προβοκάτσια εναντίον του μουσουλμανικού κόσμου, και το όνειδος μιας τάχα πολιτισμένης ανθρωπότητας, που ένα τμήμα των ηγεσιών της τους έθρεψε παντοιοτρόπως, ώσπου ενηλικιώθηκαν και «χειραφετήθηκαν». Πρώτος ο μουσουλμανικός κόσμος θα έπρεπε να ξεσηκωθεί και να εξαλείψει από προσώπου γης αυτήν την ντροπή. Αλλά τότε η μπάλα θα έπαιρνε και καθεστώτα όπως το τουρκικό ή το αζέρικο (ας μην μιλήσουμε καν για το σαουδαραβικό) που κλείνουν το μάτι σε τέτοια φρίκη. Μεσαιωνική μεν, εξυπηρετική δε.
