Έφυγε από τη ζωή ο αγαπημένος μας σύντροφος και φίλος, μέλος της Κ.Ε. του Μ-Λ ΚΚΕ, Σήφης Σταυρίδης, την περασμένη Κυριακή 18 Φλεβάρη μετά από μακριά μάχη με προβλήματα υγείας.
Ο Σήφης Σταυρίδης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1948 και ήλθε στην Ελλάδα με την οικογένειά του. Από μικρή ηλικία αναγκάστηκε να κάνει διάφορες δουλειές για να επιβιώσει και να στηρίξει την οικογένειά του. Σε εκείνα τα χρόνια συνδέθηκε με τις ιδέες και τους αγώνες του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος.
Τα χρόνια της φασιστικής δικτατορίας τον βρήκαν να σπουδάζει στη Γεωπονική Σχολή Αθηνών όπου ανέπτυξε σπουδαία αντιφασιστική δράση. Πήρε μέρος στην κατάληψη της Νομικής το Φλεβάρη του 1973 και αργότερα ήταν εκπρόσωπος της Γεωπονικής Σχολής στην κατάληψη του Πολυτεχνείου. Την ίδια εποχή οργανώθηκε στην ΟΜΛΕ και ανέπτυξε πλούσια δράση αντιμετωπίζοντας διώξεις από τη φασιστική χούντα. Το 1976 εντάσσεται στο Μ-Λ ΚΚΕ και από τότε μέχρι την τελευταία του πνοή αφιερώνει όλη την ικμάδα στην υπηρεσία του κόμματός του από τη θέση του μέλους της Κ.Ε.
Ο Σήφης Σταυρίδης ήταν ένα άνθρωπος με ξεχωριστή προσωπικότητα. Άνθρωπος με βαθιές πεποιθήσεις που δεν λυπόταν κόπο και χρόνο να τις εμπλουτίζει, να τις στηρίζει με μελέτη και επιχειρήματα, να τις απογυμνώνει από προκαταλήψεις και δογματισμούς, να τις εκθέτει στη δοκιμασία της σημερινής εποχής, να συζητά ανοικτά για αυτές, να επιδιώκει και να σέβεται την αντιπαράθεση. Η αρθρογραφία του στον Λαϊκό Δρόμο και οι δημόσιες τοποθετήσεις για τα προβλήματα του αγροτικού τομέα αλλά και για μια σειρά θέματα της ελληνικής και διεθνούς πολιτικής αποτελούν ένα πλούσιο έργο.
Ήταν ταυτόχρονα ένας βαθιά απλός και ευγενής άνθρωπος. Με ανοικτό μυαλό, με χαμόγελο, με πηγαίο και ειλικρινές χιούμορ, με αυτοσαρκασμό αν χρειαζόταν. Ήταν άνθρωπος πρόθυμος να βοηθήσει, να ακούσει, να συμβουλέψει, να σταθεί δίπλα έμπρακτα με όποιον άνθρωπο φίλο ή γνωστό, συνεργάτη ή σύντροφο συναναστρεφόταν. Ήταν αυτός ο λόγος που έκαναν το Σήφη ιδιαίτερα αγαπητό σε όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν από κοντά.
Δεν έχασε ποτέ το κουράγιο και την πίστη του ακόμα και στις πιο δύσκολες και σκοτεινές στιγμές της πολιτικής ζωής του τόπου. «Τις αποφάσεις μου», έλεγε, «όσο αφορά το περιεχόμενο της ζωής μου τις έχω πάρει από καιρό. Δεν πρόκειται να τις αμφισβητήσω. Οι δύσκολες στιγμές έχουν ενδιαφέρον μόνο ως στιγμές αναζήτησης διεξόδων».
Με αυτό το πείσμα, με αυτή την αισιοδοξία έδωσε και τη μάχη της δίχρονης σοβαρής ασθένειάς του.
Με βαθιά θλίψη, σε αποχαιρετάμε Σήφη. Στους συντρόφους σου, μέλη και στελέχη του Μ-Λ ΚΚΕ, απευθύνουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια. Στην οικογένεια σου, στη σύντροφο της ζωής σου Άννα και στις κόρες σου Χρύσα και Ειρήνη, ευχόμαστε δύναμη και κουράγιο για την μεγάλη απώλεια.
