Το πολυδιαφημισμένο έργο της Εθνικής Οδού Κορίνθου – Πατρών έχει εξελιχτεί σε εθνικό σκάνδαλο. «Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: μια ιστορία σκανδάλων από την αρχή έως το τέλος» γράφαμε στο Δρόμο τον Αύγουστο του 2011, και έμελλε η πραγματικότητα να μας επιβεβαιώσει, με επιπρόσθετα στοιχεία. Το έργο έχει εγκαταλειφθεί στη μοίρα του και κάθε μέρα η καρμανιόλα Κορίνθου – Πατρών «ακονίζεται» όλο και περισσότερο. Καμιά διερεύνηση των ευθυνών για την επικίνδυνη κατάσταση, καμιά μέριμνα για την ασφάλεια των διερχόμενων οδηγών. Για το μόνο που έδειξαν περίσσιο ζήλο, ήταν να καταστήσουν τροχονομική παράβαση την μη πληρωμή των διοδίων. Δουλική υπηρέτηση, δηλαδή, των εργολάβων και των τραπεζών.
Η καταγγελία που το σωματείο εργαζομένων «Η Γαλαρία» κατέθεσε πριν από λίγες ημέρες στον εισαγγελέα αποτελεί μνημείο ντροπής για όλους όσοι έχουν εμπλακεί στη συγκεκριμένη κατασκευή, από τη σύνταξη της σύμβασης μέχρι τον… μη έλεγχό της. Μνημείο ντροπής για όλους όσοι έχουν κάνει τα στραβά μάτια σε δεκάδες καταγγελίες πολιτών και τοπικών φορέων για δεκάδες ζητήματα ασφάλειας, χρήσης επικίνδυνων εκρηκτικών, περιβαλλοντικής προστασίας, παράνομων απολύσεων, έκθεσης σε οδικούς κινδύνους και ο κατάλογος είναι μακρύς…
Επίσημα έγγραφα προς αρμόδιες υπηρεσίες έχουν καταλήξει, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, στο καλάθι των αχρήστων. Κανείς αρμόδιος φορέας δεν έχει συγκινηθεί, δεν έχει παρέμβει, ως όφειλε, δεν έχει κάνει τη δουλειά του.
Ναι, η καταγραφή του ρεπορτάζ ξεκινά αυτή τη φορά ανάποδα. Από το συμπέρασμα: ένα έργο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του παραχωρησιούχου και των τραπεζών, οι οποίοι είναι υπεράνω όλων. Κανείς δεν τους αγγίζει, κανείς δεν τους ελέγχει. Κάνουν ό,τι θέλουν και κανείς δεν παρεμβαίνει, ούτε για να εφαρμόσει τις προβλέψεις της ληστρικής κατά τα άλλα σύμβασης παραχώρησης. Είπατε τίποτα για κατεχόμενη χώρα;
Κίνδυνος-θάνατος
Κατεστραμμένες διαγραμμίσεις, συνύπαρξη παλιών και νέων διαγραμμίσεων, που αποπροσανατολίζουν τους οδηγούς, κατεστραμμένες πινακίδες και αντανακλαστικοί οριοθέτες των στηθαίων. Ανακλαστήρες μαύροι από τα καυσαέρια και άρα άχρηστοι. Έλλειψη πεζόδρομων, έλλειψη επαρκούς φωτισμού σε πολλά σημεία του οδικού δικτύου, παρατημένα καλώδια υψηλής τάσης, κομμένες κολώνες φωτισμού.
Οι φωτογραφίες που οι εργαζόμενοι έχουν προσκομίσει στην καταγγελία τους μιλούν από μόνες τους.
Όσο για την κατάσταση του οδοστρώματος, τόσο στην Παλαιά όσο και στη Νέα Εθνική Οδό, επιβεβαιώνει το χαρακτηρισμό του συγκεκριμένου δρόμου ως «το χειρότερο οδικό δίκτυο της Ευρώπης». Δολοφονικές λακκούβες, χαλίκια και πέτρες διάσπαρτα στο οδόστρωμα, πρόχειρα μπαλώματα της ασφάλτου που χάνονται με την πρώτη βροχή.
Περιβαλλοντικά εγκλήματα
Οι τελευταίες πλημμύρες στις περιοχές Ριζόμυλο, Βαλιμίτικα και Νικολαίικα δεν είχαν αιτία μόνο τη δυνατή βροχόπτωση. Το μπάζωμα ρεμάτων και η μετατροπή των ποταμών της περιοχής σε εργοτάξια έχει συμβάλει στην αύξηση της επικινδυνότητας πλημμύρων, καταστρέφοντας παράλληλα τις κοίτες αλλά και την παραποτάμια διαμόρφωση του εδάφους.
Η ανεξέλεγκτη εκσκαφή αδρανών έχει αλλοιώσει σε πολλές περιπτώσεις τη μορφολογία των ποταμών, έχοντας ως συνέπεια την αλλοίωση και της παράκτιας ζώνης της περιοχής, η οποία σιγά-σιγά εξαφανίζεται.
Πριν από τους εργαζόμενους στο έργο, οι κάτοικοι της περιοχής έχουν προβεί σε δεκάδες καταγγελίες, οι οποίες όμως ποτέ δεν βρήκαν ευήκοα ώτα.
Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι προσκομίζουν στοιχεία για μόλυνση ποταμών αλλά και της θαλάσσιας περιοχής, από επικίνδυνα υλικά, όπως ο υδρύαλος (πυριτικό νάτριο) αλλά και οι πλαστικές ίνες που περιέχονται στο γκανάιτ (υλικού που χρησιμοποιείτε στη διάνοιξη των τούνελ), υλικά που, όπως αναφέρουν, έρεαν χωρίς καμία προφύλαξη απευθείας σε αφύλακτα φρεάτια.
Δημοσίας; Ιδιωτικής χρήσης
Όταν ΙΧ φορτηγά με άδεια για μεταφορά πτηνοτροφικών ή δασικών προϊόντων χρησιμοποιούνται ως μηχανήματα έργου, και η Τροχαία «κόβει» κλήσεις για τα σπασμένα φλας, τότε κάθε σχόλιο περιττεύει.
Όταν στην καταγγελία για μη τήρηση των συνθηκών ασφάλειας κατά και μετά τη χρήση εκρηκτικών, υπάρχει σιωπή, τότε το θέμα αποκτά αυτοδύναμα εκρηκτικές διαστάσεις.
Όταν τα πορίσματα της Επιθεώρησης Εργασίας για παράνομες απολύσεις αλλά ακόμα και δικαστικές αποφάσεις δεν τηρούνται, τότε αναλογίζεσαι αν υπάρχει νόμος που έχει τηρηθεί, έστω για τα μάτια του κόσμου.
Κι όταν σκέφτεσαι ότι για αυτό το δρόμο, το μνημείο της ντροπής, που το «πάγωσαν» και το άφησαν κουφάρι απολύοντας πάνω από 2.500 ανθρώπους, πληρώνουμε ακόμα διόδια στον παραχωρισιούχο, η οργή ξεχειλίζει. Γιατί η σύμβαση παραχώρησης κατέληξε σε… αναχώρηση κάθε λογικής, με τους πολίτες θύματα, κυριολεκτικά και εν δυνάμει.
